مشکلات اصفهان معطل باد موافق

زاینده‌رود به طور مقطعی باری دیگر در رودخانه‌ای که دیگر شکل و شمایل فصلی به خود گرفته و در کودتای آلاینده‌ها به اصفهان غرق در فرونشست وارد شد. دور از انصاف نیست اگر اصفهان را قرارگاه مشکلات زیست‌محیطی کشور قلمداد کنیم. اصفهان دودزده‌ای که رگ حیاتی‌اش نیم‌بند کار می‌کند و خاکش هر روز تهی‌تر می‌شود. از هوا و زمین برای اصفهان می‌بارد؛ اصفهانی که تنهاتر و مظلوم‌تر از همیشه با برچسب برخوردار بودن همچنان قربانی بی‌تدبیری‌ها است. در این خطه مسئولان تنها تدبیر را در تعطیلی مراکز آموزشی خلاصه کردند و جالب‌تر اینکه اعلام این تدبیر را تا ساعت‌های میانی شب به تعویق می‌اندازند! شاید منتظر باد موافق و بارانی ناگهانی برای رفع چالش موجود هستند؛ اما واقعیت این است که مسئولان ماه‌های گذشته که بهترین فرصت برای برنامه‌ریزی و اندیشیدن راهکار برای واقعیت پیش رو بود را از دست دادند و امروز و لابه‌لای حجم عظیم آلاینده‌ها تنها شگرد نخ‌نماشده خود را از بایگانی چندماهه خارج کردند و با دست‌فرمان سال گذشته به حرکت خود ادامه می‌دهند.

سلامت و حیات مردمی که در این گوشه از کره خاکی زندگی می‌کنند در مقابل چرخ صنعتی قرار گرفته است که دیواربه‌دیوار خانه‌ها جا خوش کرده و هر روز پیشروی خود را با سرعت بیشتری ادامه می‌دهد. نصف جهان دیگر خاکی برای زیستن ندارد. نفس‌های اصفهان به شماره افتاده است؛ اصفهانی که گام‌های تندتری برای حرکت به سمت پیری برمی‌دارد اکسیژنی برای نفس‌کشیدن فرزندان خود ندارد؛ هر روز ابتلا به بیماری‌هایی همچون ام اس و سرطان به روایت اعداد و ارقام در اصفهان افزایش پیدا می‌کند و باز هم حرکتی جدی و اصولی برای بهبود اوضاع شاهد نیستیم. به نظر می‌رسد ساکنان شهر دودزده اصفهان کمتر و بی‌رنگ‌تر از قبل به چشم مسئولان در آن‌سوی جغرافیای این استان می‌آیند تا تدبیری عاجل را در اولویت برنامه‌های خود قرار دهند. اصفهان تمام فرصت‌های خود برای منتظر ماندن بند، تبصره و لایحه‌های مختلف را ازدست‌داده است، اگر می‌توانید قطره آبی برای لب‌های ترک‌خورده دیار ما و هوایی برای نفس‌کشیدن به همراه بیاورید اگر فرصتی باقی است.