آیا اصفهان ،میزبان شایسته خواهد شد ؟
انتخاب کلانشهر اصفهان از سوی مجمع شهرداران آسیایی به‌عنوان پایتخت گردشگری شهرهای آسیایی در سال ۲۰۲۵ از خبرهای خوشایندی است که مزیت بزرگی برای مجمع شهرهای آسیایی و فرصتی برای اصفهان بشمار می آید.
انتخاب کلانشهر اصفهان از سوی مجمع شهرداران آسیایی به‌عنوان پایتخت گردشگری شهرهای آسیایی در سال ۲۰۲۵ از خبرهای خوشایندی است که مزیت بزرگی برای مجمع شهرهای آسیایی و فرصتی برای اصفهان بشمار می آید.
پیش ازاین هم دراواخر فروردین ماه با رأی قاطع افزون بر ۳۰ کشور عضو سازمان جهانی گردشگری (UN Tourism)، شهر تاریخی و فرهنگی اصفهان به عنوان میزبان سی‌وهشتمین نشست کمیسیون منطقه‌ای شرق آسیا و اقیانوسیه این سازمان در سال ۲۰۲۶ انتخاب شد. یک میزبانی پرافتخار که بنا به گفته جمالی نژاد استاندار اصفهان، انتخاب اصفهان به‌عنوان میزبان یکی از مهم‌ترین رویدادهای بین‌المللی گردشگری، افتخاری بزرگ برای ملت ایران و مردم فرهیخته استان اصفهان است .
شایان ذکر است معرفی اصفهان با عناوینی چون نگین گردشگری کشور، پایتخت گردشگری جهان اسلام و حالا هم به عنوان پایتخت گردشگری شهرهای آسیایی از مباحثی است که تصویری خوشایند از صنعت توریسم در نصف جهان را ترسیم می‌کند.
غنیمتی است که با وجود نقاط قوت گردشگری این دیار مانند آثار تاریخی جهانی یونسکو ،تنوع جاذبه‌های گردشگری فرهنگی و تاریخی ،موقعیت ژئوپلیتیک مناسب و صنایع دستی منحصر به فرد، نصیب اصفهان گردیده و می تواند در افزایش تعداد گردشگران بین‌المللی و ارتقاء سرمایه‌گذاری در حوزه گردشگری تاثیر بسزایی را ایفا نماید.
دراین حال جدای ازچنین تفاسیری ،صنعت گردشگری استان با کلاف سردرگمی از مشکلات روبه‌رو است که غیرقابل انکار ونمی توان نادیده انگاشت .
مشکلاتی که نقطه آغاز آن از فرودگاه که محل آشنایی یک گردشگر با یک شهر و برگ برنده‌ای برای توسعه گردشگری یک محل است و تا اقامت و دریافت خدمات ادامه پیدا می کند . آنچه مهم ترین دلیل برای جذب گردشگر واصلی‌ترین خروجی گردشگری به شمار می‌رود.
از ضعف در زیرساخت‌های حمل ونقلی گرفته تا اقامتی، کمبود هتل‌های 4 و 5 ستاره، ناکافی بودن استانداردهای بین‌المللی ، محدودیت‌های ارتباطی بین‌المللی و نبود زیرساخت‌های دیجیتال ،چالش هایی است که رفع آن ها ازعمده ترین اولویت های صنعت گردشگری محسوب می شود؛ از طرفی هم برای پذیرایی از گردشگر خارجی با کمبود نیروی انسانی فعال و متخصص روبه‌رو هستیم .هرچند تعداد زیادی دانشگاه و محیط‌های
آموزشی در این زمینه، وجود دارد اما به دلیل نبود برنامه‌ریزی، آموزش صحیحی برای تربیت نیروهای انسانی در حوزه تورگردانان و خدمات پذیرش، اقامت، آشپز، گارسن و غیره انجام نگرفته است.
درمجموع ،آنچه تا کنون درصنعت گردشگری اصفهان، دیده شده درکنار قابلیت ها وویژگی های برتر ،نواقصی بوده که مناسب استقبال از گردشگران نیست و تحولش ،رویکرد قوی تری را نیازدارد.
چالش‌هایی که اگر تدبیری برای رفع آن ها اندیشیده نشوده این فرصت های بی نظیررا بدون ثمر خواهد گذاشت.
قطعا مطرح شدن اصفهان به عنوان هاب گردشگری کشور مستلزم آن است که از سایر استان‌ها متفاوت و با راهکارهایی چون جذب سرمایه‌گذاری خارجی، توسعه زیرساخت‌های بین‌المللی و ارتقای کیفیت خدمات سرمایه‌گذاری در فناوری‌های نوین این مسیر را برای میزبانی شایسته تر از گردشگران هموار نمود.
حال آنکه برنامه‌ریزی های به‌عمل‌آمده همچون سند آمایش استان، برش استانی سند توسعه برنامه ششم ،نشان ازآن دارد همواره گردشگری به عنوان یکی از مهم‌ترین و اساسی‌ترین محورهای توسعه شهر و استان اصفهان مطرح بوده است.اکنون هم باوجود در اولویت قرار داشتن توسعه گردشگری دراستان ،واضح است دغدغه اصلی متولیان استانی نیز بر همین موضوع متمرکز گردیده است .
امید می رود با تلاش بیشتر ونگاه جدی تر،نسبت به این مقوله ،اصفهان به مانند یک برند معتبر در زمینه گردشگری بدرخشد.
