سرنوشت متفاوت 2 مامور ناجا در دادگاه

دو مامور پلیس که به اتهام شلیک مرگبار پای میز محاکمه ایستادند، سرنوشتی متفاوت پیدا کردند.

به گزارش جام جم، نخستین پرونده به تعقیب و گریز استواردوم کلانتری جوادیه تهرانپارس با یک فرد مظنون به سرقت برمی گردد. 5 شهریور 94 مامور پلیس هنگام گشتزنی به راکب یک دستگاه موتورسیکلت مشکوک شد و دستور ایست داد.

مظنون اما بسرعت موتور خود را روشن کرد و پا به فرار گذاشت. مامور سه‌بار تیراندازی کرد که گلوله سوم به سینه راکب خورد و باعث مرگ او شد. با شکایت پدر و مادر مقتول، کیفرخواست پرونده با اتهام قتل عمد صادر شد و برای رسیدگی در اختیار شعبه هشتم دادگاه کیفری استان تهران قرار گرفت اما پیش از جلسه محاکمه، اولیای‌دم با حضور در دادسرا از قصاص صرف‌نظر کردند و خواستار دریافت دیه شدند.

صبح دیروز، جلسه دادگاه از جنبه عمومی جرم برگزار شد و استواردوم پلیس گفت: «آن روز به راکب موتورسیکلت مشکوک شدم و دستور ایست دادم اما او توجهی نکرد و گریخت. من دو گلوله به سمت لاستیکش نشانه رفتم. گلوله سوم را هم به قصد لاستیک شلیک کردم اما در همین لحظه، راکب تعادلش را از دست داد و روی زمین افتاد به همین دلیل گلوله به سینه‌اش خورد. من به هیچ وجه قصد قتل نداشتم.» قضات برای صدور حکم وارد شور شدند.

دومین پرونده نیز به 12 خرداد 93 برمی‌گردد. ساعت 2 بامداد، مامور کلانتری 140 باغ فیض هنگام گشتزنی به یک دستگاه پراید با دو سرنشین مشکوک شد و دستور ایست داد. راننده اما به قصد فرار، بر سرعت خود افزود. مامور پلیس حین تعقیب و گریز، چند تیر شلیک کرد که یکی از آنها به راننده خورد و جانش را گرفت. با شکایت اولیای دم، پرونده برای رسیدگی در اختیار شعبه چهارم دادگاه کیفری استان تهران قرار گرفت. صبح دیروز، پدر و مادر مقتول درخواست قصاص کردند.

سپس متهم گفت: «آن روز به راننده پراید مشکوک شدم و دستور ایست دادم. او بی‌توجه به دستور، بر سرعت ماشین افزود و هنگام تعقیب و گریز، وسایلی را به بیرون انداخت. من چند تیر هوایی شلیک کردم که یکی از آنها اتفاقی به راننده خورد. سریع او را به بیمارستان رساندم اما فایده ای نداشت.»

سپس سرنشین دوم پراید در جایگاه ایستاد و گفت: «من به عنوان مسافر سوار خودروی مقتول شده بودم و نمی دانستم چه خبر است. وقتی دیدم پلیس تعقیب مان می کند، از مقتول خواستم ماشین را نگه دارد اما گوش نکرد.» حکم دادگاه بزودی صادر می شود.