مستأجر؛ خانهبهدوش
بالارفتن 12 الی 16درصدی ظاهرا قانونی شد. با دستانی که در جیبهای خالی فرورفته به صحبتهای مشاور املاکی گوش میدهد: «از 10 میلیون و 1 تومن داریم تا برو بالا... چقدر میخوای هزینه کنی؟» مرد خانواده که به تابلوی کلید منازل نگاه میکرد، رو به مرد برگرداند و گفت: «ارزانتر چیزی نداری؟» مشاور املاکی هم نگاهی به دستان پینهبسته مرد انداخت و درحالیکه سری به نشانه منفیبودن تکان میداد، باز هم ورقهای دفترش را وارسی کرد: «یه مورد هست که ارزانتره ولی متراژش هم کمتره و قدیمیتر هم هست» مرد که چشمانش به نور امید برق میزد، گفت: «همین را برویم ببینیم.»
بالارفتن 12 الی 16درصدی ظاهرا قانونی شد
با دستانی که در جیبهای خالی فرورفته به صحبتهای مشاور املاکی گوش میدهد: «از 10 میلیون و 1 تومن داریم تا برو بالا... چقدر میخوای هزینه کنی؟» مرد خانواده که به تابلوی کلید منازل نگاه میکرد، رو به مرد برگرداند و گفت: «ارزانتر چیزی نداری؟» مشاور املاکی هم نگاهی به دستان پینهبسته مرد انداخت و درحالیکه سری به نشانه منفیبودن تکان میداد، باز هم ورقهای دفترش را وارسی کرد: «یه مورد هست که ارزانتره ولی متراژش هم کمتره و قدیمیتر هم هست» مرد که چشمانش به نور امید برق میزد، گفت: «همین را برویم ببینیم.»
دور باطل سیاستهای خانهدار شدن
چند سالی میشود که خانههای خالی در کلانشهرهای ایران روزبهروز بیشتر خاک میخورند. بااینحال صاحبان این املاک راضی به دادن املاک خود با قیمتهای ارزانتر نیستند! شاید این موضوع، یکی از علل عدم کاهش قیمتهای املاک در سطح شهرها باشد. از طرفی طبق قوانین جدید وزارت راه و شهرسازی، قرار است برای این خانهها مالیات وضع شده تا شاید این کار منجر به پرشدن خانههای خالی شود. اما بستن مالیات به این خانهها از جیب چه کسی میرود؟ باز هم از جیب مستأجر و این است دور باطل سیاستهای ارائه خانههای خالی به مستاجران.
بااینحال حامد مظاهریان، معاون مسکن و ساختمان وزیر راه و شهرسازی در تیرماه امسال، خبر مالیاتبستن به این خانهها را داد و پیشبینی میکرد براساس این سیاست 10 الی 12درصد بر قیمت اجارهبها افزوده شود. این درحالی است که تا کنون سیاستهای خانهدارشدن مردم نظیر مسکن مهر یا مسکن اجتماعی، موفق از آب درنیامده؛ زیرا افزایش 36درصدی آمار اجارهنشینها با توجه به سرشماری سال 95 این موضوع را نقض میکند.
اجارهنشینی فینفسه بد نیست!
با توجه به افزایش این آمار، مظاهریان در اظهار نظری راجع به آمار اجارهنشینی در شهرهای ایران نسبت به شهرهای دنیا، گفت: «فینفسه اجارهنشینی امری نامطلوب حساب نمیشود؛ گرچه آمار اجارهنشینی در ایران بهمراتب پائینتر از کشورهای دنیاست.» این صحبت در جایی صدق مییابد که مبنای حقوقهای دریافتی در ایران با تورم داخلی تناسب داشته باشد و مردم بتوانند از پس اجارههای سنگین برآیند؛ در غیر این صورت، دولت باید با سیاستهای کمککننده خود، مسیر صاحبخانهشدن مردم را هموار کند.
این وضعیتی نیست که مرد خانواده، تازه آن را تجربه کند؛ بلکه از اوایل سالهای ازدواجش با گرانی خانه، متراژ پائین و سایر مسائل خانههای مختلف، دستوپنجه نرم کرده است. در سال جدید هم خبر مالیاتبستن به خانههای خالی، آب پاکی را از بابت افزایش قیمت روی دستان این مرد ریخته است. مسئلهای که امروزه این مرد با آن روبهرو شده است، قرار بود تا سالها پیش با عناوین زیبای مسکن مهر یا اجتماعی از میان رود؛ اما ظاهراً اینها هم کارساز نبوده، چراکه هزینههای ناشی از مسافرتهای بینشهری که ماحصل دوربودن مسکن مهر از شهرهاست، نهتنها هزینههای خانواده را کاهش نداده، بلکه دوری مسافت و تحمیل هزینههای حملونقل بینشهری و سایر هزینههای جانبی، هزینههای کلی خانوارها را هم افزایش داده است.
افزایش 12 الی 16درصدی اجارهبها
مسعود احمدی، نایبرئیس دوم اتحادیه مشاوران املاک اصفهان با تاکید بر اینکه در شرایط کنونی، بیشتر مردم تمایل به اجاره مسکن دارند، گفت: «از ابتدای سال جاری تاکنون نسبت به مدت مشابه سال گذشته، هزینههای رهن و اجاره مسکن در اصفهان بین ۱۲ تا ۱۶درصد افزایش یافته است.» به گفته نایبرئیس دوم اتحادیه مشاوران املاک اصفهان، براساس شرایط اقتصادی، حدود ۵۰درصد مالکین، تمایل به رهن و ۵۰درصد دیگر تمایل به اجاره منازل خود به مستاجران دارند.
مرد بازهم با سری پائینانداخته از شرم نگاه در چشمان زن و فرزندان، راهی منزل نو میشود. منزلی که فرسنگها از محل کار و مدرسه و امکانات دیگر فاصله دارد. این خودش باعثشده تا مرد، شبها فکر هزینههای جانبی ناشی از این دوری ره را از سر نراند؛ اما این تنها چارهای است که مرد برای ادامه حیات خود پیدا کرده. بااینحال امیدوار است تا سالهای بعدی، اینجا دیگر گران نشود. تمام آرزوی این مردم هم تنها یک چیز است: خانه دار شدن.