همیشه پای ذوبآهن در میان است
سرانجام علی منصوریان و استقلال پس از دیدار با ذوبآهن به آخر خط رسیدند تا راه این دو در ادامه از یکدیگر جدا شود. علی منصوریان پنجمین فصل حضور در رقابتهای لیگ برتر را تجربه میکرد که دیگر مجالی برای ادامه کار ندید و از سمت خود استعفا کرد.
امیر حسین احتشامی - اصفهان امروز : سرانجام علی منصوریان و استقلال پس از دیدار با ذوبآهن به آخر خط رسیدند تا راه این دو در ادامه از یکدیگر جدا شود. علی منصوریان پنجمین فصل حضور در رقابتهای لیگ برتر را تجربه میکرد که دیگر مجالی برای ادامه کار ندید و از سمت خود استعفا کرد. طی چندسالی که علیرضا منصوریان بهعنوان مربی در لیگ برتر فعالیت دارد، در بیشتر اتفاقهایی که برای او رقم خورده، همواره تیم ذوبآهن یک پای قضیه بوده است. ادامه رویدادها و اتفاقهایی که ذوبیها برای تیم آبیپوش تهرانی و برعکس استقلال برای سبزهای اصفهانی رقمزدهاند چنین است: یحیی گل محمدی سرمربی موفق نفت تهران پس از پایان لیگ سیزدهم پیشنهادی از ذوبآهن اصفهان دریافت کرد و با رفتن گل محمدی به ذوبآهن، مسئولان نفت تهران علیرضا منصوریان را جایگزین او کردند. در هفتههای پایانی همان فصل، دیدار دو تیم در لیگ برتر یکی از بازیهای پرگل لیگ سیزدهم بود؛ ذوبآهن با نتیجه ۵ بر ۳ نفت تهران با علی منصوریان را شکست داد تا در این بازی بیشترین گل خورده تیمهای منصوریان در یک بازی رقم بخورد. در آن زمان تیم ساختهوپرداخته منصوریان بسیار پخته بازی میکرد و همه شانس بیشتری را برای پیروزی تیم تهرانی پیشبینی کرده بودند، اما در بازی نهایی شکست سنگینی را متحمل شدند تا بهترین بخت گرفتن سهمیه آسیا را از دست بدهند. البته نفتیها در همان زمان یعنی لیگ چهاردهم عنوان سومی را هم به خودشان اختصاص دادند و به پلیآف لیگ قهرمانان راه پیدا کردند. این موفقیت عاملی شد تا نام علی منصوریان را بهعنوان یک مربی کاربلد که میتواند چهرههایی جوان و جویای نام را به فوتبال ایران معرفی کند بر سر زبانها بیفتد. علیرضا بیرانوند، وحید امیری و کمال کامیابی نیا ازجمله سرشناسترین بازیکنانی بودند که در تیم منصوریان چهره شدند و به پیراهن تیم ملی هم رسیدند. دربازیهای جام حذفی در همان سال این دو تیم یعنی نفت تهران و ذوبآهن بودند که راهی فینال شدند؛ شاگردان یحیی گل محمدی با برتری ۳ بر یک، نفت تهران را مغلوب کردند تا منصوریان از دستیابی به یک عنوان قهرمانی در همان نخستین فصل حضور در نفت تهران بازماند. البته این ناکامی برای منصوریان چندان بیثمر نبود چراکه از همان زمان زمزمههایی شنیده میشد که منصوریان برای سرمربیگری استقلال خیز برداشته و موفقیت در تیم نفت راه را برای او بازی خواهد کرد.
بازهم پای ذوبآهن به میان کشیده شد
در فصل بعدی رقابتهای جام حذفی یعنی لیگ پانزدهم، ذوبآهن توانست دوباره به بازی نهایی راه پیدا کند تا برای کسب عنوان قهرمانی نبرد سختی با استقلال داشته باشد. شاگردان یحیی گل محمدی موفق شدند با شکست استقلال در ضربات پنالتی در دومین سال متوالی قهرمان جام حذفی شوند؛ اتفاقی که باعث صدور حکم برکناری پرویز مظلومی شد تا فرصت مغتنمی که علیرضا منصوریان به دنبالش بود فراهم شود و او به آرزوی دیرینهاش برسد. شکست در بازی فینال بههیچوجه برای هواداران و مسئولان باشگاه تهرانی قابلهضم نبود و متهم نخست این ناکامی هم مظلومی قلمداد شد. استقلالیها که همان فصل زیردست پرسپولیس عنوان سومی لیگ را هم به دست آورده بودند قرار گرفتن زیردست سرخپوشان تهرانی را نوعی شکست بهحساب آوردند تا پروژه برکناری مظلومی کلید زده شود. از طرفی منصوریان هم که با نفت درخششی خیر کننده در فوتبال باشگاهی ایران داشت بهترین گزینه محسوب میشد، چراکه هواداران از مدتها نام او را در ورزشگاهها به زبان میآوردند و همهچیز برای اینکه منصوریان به خواستهاش برسد آمادهشده بود. البته همانگونه که اشاره شد نباید از نقش ویژهای که ذوبیها در ناکامی استقلالی و برکناری مظلومی بازی کردند بهسادگی گذشت.
نقش ویژه منصوریان در برکناری گل محمدی
در لیگ فصل پیش استقلالیها، شش هفته بدون کسب پیروزی را پشت سر گذاشته بودند و شرایطی بحرانی را تجربه میکردند. آنها در هفته هفتم باید در ورزشگاه آزادی به مصاف ذوبآهن میرفتند، ذوبی آهنی که خودش هم فصل را بسیار بد شروع کرده بود و به امتیاز این دیدار نیاز مبرم داشت. در این دیدار، علی منصوریان و تیمش نخستین برد فصل را به دست آوردند تا بهنوعی حضور منصوریان بر روی نیمکت استقلال تا چند هفته تمدید شود. پیروزی شاگردان منصوریان در این بازی که نخستین برد دوران مربیگری منصوریان برابر ذوبآهن بهحساب میآمد، باعث شد تا سرمربی تیم اصفهانی یعنی یحیی گل محمدی از کار برکنار شود.
این بار منصوریان قربانی شد
اما در لیگ فصل جاری بار دیگر استقلال در هفته هفتم در ورزشگاه آزادی به مصاف ذوبآهن رفت. آبیهای تهرانی پیش از رویارویی با تیم اصفهانی یک پیروزی دشت کرده بودند و با بحران بزرگ دستوپنجه نرم میکردند. شرایط استقلال آنقدر بد بود که نه با شکست، بلکه با کسب نتیجه مساوی هم منصوریان مجبور به استعفا شد؛ استعفایی که اگر از سوی او مطرح نمیشد، قطعاً به صدور حکم برکناریاش منجر میشد. بهاینترتیب، ذوبآهن این بار نه مربی خودش که مربی استقلال را از کار برکنار کرد؛ هرچند منشأ اصلی این اتفاق کسب نتایج ضعیف آبیپوشان در هفتههای قبلی بود.