ماهیگیری ترامپ از آب گلآلود
دونالد ترامپ باز هم در مسیر اتخاذ یک تصمیم جنجالی قرار گرفت. رئیسجمهور آمریکا روز چهارشنبه از تصمیم خود برای اعلام قدس به عنوان پایتخت فلسطین اشغالی دفاع کرد و گفت که این اقدام بایستی مدتها قبل انجام میشد.
دونالد ترامپ باز هم در مسیر اتخاذ یک تصمیم جنجالی قرار گرفت. رئیسجمهور آمریکا روز چهارشنبه از تصمیم خود برای اعلام قدس به عنوان پایتخت فلسطین اشغالی دفاع کرد و گفت که این اقدام بایستی مدتها قبل انجام میشد.
به گزارش فرارو، بحث اعلام تصمیم نهایی دونالد ترامپ، رئیس جمهوری ایلات متحده در انتقال سفارتخانه آمریکا از تلآویو به بیت المقدس در حالی مطرح می شود که فلسطینیان آن را ضربهای مهلک به روند صلح می خوانند.
رئیسجمهور آمریکا روز چهارشنبه از تصمیم خود برای اعلام قدس به عنوان پایتخت فلسطین اشغالی دفاع کرد و گفت که این اقدام بایستی مدتها قبل انجام میشد. دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا از تصمیمش برای اعلام قدس به عنوان پایتخت فلسطین اشغالی دفاع کرد. وی گفت: «تصمیم من از مدتها پیش شکل گرفته است و این تصمیم بایستی خیلی زودتر از این گرفته میشد.»
رئیسجمهوری آمریکا امشب اعلام کرد که کشورش قدس را به عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی به رسمیت شناخته و سفارت خود را از تلآویو به این شهر انتقال میدهد. او گفت که ایالات متحده قدس را به عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی به رسمیت میشناسد.
رئیسجمهوری آمریکا به وزارت امور خارجه کشورش دستور داد که اقدامات لازم را برای انتقال سفارت آمریکا از تلآویو به قدس به عمل آورد.
ترامپ تصریح کرد که مایک پنس، معاون رئیسجمهوری آمریکا طی روزهای آتی به خاورمیانه سفر خواهد کرد.
رئیسجمهوری آمریکا گفت: قدس خاستگاهی برای مهمترین دموکراسیها در منطقه است. تأخیر در اعلام قدس به عنوان پایتخت اسرائیل هیچ چیزی را برای دستیابی به صلح محقق نساخته است. به رسمیت شناختن قدس به عنوان پایتخت اسرائیل به نفع روند صلح است.
رئیسجمهوری آمریکا خاطرنشان کرد: واشنگتن به دستیابی به توافق صلح مورد قبول برای اسرائیلیها و فلسطینیها پایبند میماند.
ترامپ گفت، در صورت موافقت دو طرف، واشنگتن از راه حل تشکیل دو کشور حمایت خواهد کرد.
کنگره آمریکا در سال ۱۹۹۵ قانونی برای انتقال سفارت آمریکا از تل آویو به بیت المقدس تصویب کرد اما از آن زمان تاکنون تمام روسای جمهوری آمریکا با امضای فرمانی آنرا به تعویق انداختهاند.
انتقال سفارت آمریکا به بیت المقدس از وعده های انتخاباتی دونالد ترامپ رییس جمهور آمریکا بود.
این تصمیم سیاست چند دهه اخیر آمریکا در ارتباط با اختلافات میان اسرائیل و فلسطین را تغییر خواهد داد و ممکن است خشونتها را در منطقه افزایش دهد.
بیت المقدس (قدس)، شهری در دامنه جبال الخلیل، محل نزاع طرفین درگیر در سرزمینهای اشغالی است. هم اسرائيل و هم فلسطینیان این شهر را پایتخت خود می دانند. در واقع می توان گفت که انتقال سفارت آمریکا به بیت المقدس به معنای به رسمیت شناختن این شهر بعنوان پایتخت اسرائیل از سوی ایالات متحده است.
شهر قدیمی در قلب بیت المقدس محل تلاقی محلههای مسیحیان، مسلمانان و یهودیان است. محله مسلمانان بزرگترین محله شهر قدیمی بیت المقدس است. «حرم شریف» شامل مسجد الاقصی (سومین مکان مقدس مسلمانان) و قبه الصخره نیز در همین محله قرار دارد.
دیوار ندبه (کتل) یا دیوار غربی در محله یهودیهای بیت المقدس و کلیسای مقبره مقدس (محل به صلیب کشیده شدن و عروج عیسی مسیح) در محله مسیحیان در بخش شرقی این شهر واقع شده است.
در این شرایط سوال این است که تصمم ترامپ چه ابعاد و تبعاتی خواهد داشت؟
مهدی مطهرنیا، تحلیلگر مسائل بین الملل در این باره به فرارو گفت: «ایالات متحده آمریکا در دوران ترامپ در پی پیاده سازی استراتژی جوجیتسو متکی بر خط مشی های کلان ابهام و پیچیدگی و دکترین بازیگر دیوانه در چهارچوب پارادایم آشوب است. اگر استراتژی جوجیتسو را بخواهیم کالبد شکافی کنیم دارای سه بخش عمده است؛ نخست تحریک کردن، دوم جاخالی دادن و در نهایت استفاده از انرژی رقیب برای پرتاب کردن.»
او افزود: «ایالات متحده امریکا در وضعیت کنونی که خاورمیانه دچار نوعی تنش درون منطقه ای میان کشورهای مسلمان در چهارچوب نوعی جنگ نیابتی و اصطکاک های فرقه ای و مذهبی است، تلاش می کند با ایجاد فضای تقریبا مثبت برای اسرائیل زمینه های حرکت های ویژه در این منطقه ویژه و در این جغرافیای زمان را به وجود آورد.»
این تحلیلگر مسائل خاورمیانه ادامه داد: «در زمانی که عربستان و ایران برخوردهای بسیار شدیدی در سوریه، یمن، بحرین و کل منطقه با یکدیگر دارند و لبه های این اصطکاک بسیار شدید و فرسایشی به سوی تحرکی غیرقابل کنترل در حرکت است، با اعلام به رسمت شناختن قدس به عنوان پایتخت رژیم اسرائیل توسط آمریکا تحریک بیشتری در منطقه به وجود می آید و به نوعی در آب گل آلود منطقه به نفع رژیم حاکم در تلاویو و رادیکالیسم یهودی بهره برداری می شود.»
مطهرنیا افزود: «در اینجاست که در چهارچوب این استراتژی با قرار دادن رقبای منطقه ای در برابر ایران و ایجاد جبهه موافقت با آمریکا در برابر جبهه مقاومتی که ایران پس از وقوع انقلاب برانگیخته است زمینه های مساعدی را به وجود می آورد که به جای توجه جهان اسلام در یک موضع وحدت محورانه برعلیه رژیم حاکم بر تلاویو، زمینه ساز ایجاد فضای مثبتی در جهت تحکیم موقعیت اسرائیل در قدس می شود.»
این تحلیلگر مسائل خاورمیانه با بیان اینکه اعلام قدس به عنوان پایتخت اسرائیل را می توان در بخش نخبگان و توده های مردم تحلیل کرد، گفت: «در بخش نخبگان اکنون موضع گیری دولت های عربی در ارتباط این حرکت دیگر دارای رنگ و بوی گذشته نیست و ما شاهد ایجاد یک فضای مثبت برای شناسایی اسرائیل و در سطحی دیگر حتی برای کوتاه آمدن از بخشی از قدس در حرکت های برخی از سران کشورهای عربی هستیم. همچنین در توده های مردم عرب نسبت به گذشته نوعی انعطاف و در عین حال انعکاس شدید را در این باره شاهدیم. انعطاف در بخشی از افکار عمومی جهان عرب است که اساسا خطر اصلی برای جهان عرب را دیگر اسرائیل نمی دانند و در قالبمنافع ملی فکر می کنند. از سوی دیگر انعکاس شدید در بخش بخش مقاومی است که نه تنها با اسرائیل بلکه با دولت های عربی نیز اصطکاک معنادار در زمینه های سیاسی در درون مرزهای ملی خود دارند.»
او در پاسخ به این سوال که کشورهای مسلمان و عرب از بروز اتفاق فاجعه بار پس از اعلام قدس به عنوان پایتخت اسرائیل سخن می گویند، این موضع گیری به نوعی اعلامی است یا در عمل نیز شاهد اتفاقات مهمی خواهیم بود، اظهار کرد: «رهبران جهان عرب پیش از این در ارتباط با ایجاد رابطه ای معنادارو تعریف شده با تلاویو وارد عمل شده اند. امروز بسیاری از کشورهای عربی از جمله عربستان و اردن و حتی کشورهای اسلامی مانند ترکیه، در عین حال که موضع گیری های سختی علیه اسرائیل دارند اما در عمل به اسرائیل نسبت به گذشته نزدیک تر شده اند. فراموش نکنیم که چند سال پیش در داووس رجب طیب اردوغان به عنوان نخست وزیر ترکیه موضع بسیار سختی در برابر اسرائیل گرفت اما پس از کنفرانس داووس با وجود این موضع تند تمام توان خود را برای ایجاد فضای مثبت در جهت همگرایی بیشتر با اسرائیل به خرج داد.»
مطهرنیا گفت: «اگر بخواهیم آینده را پیش بینی کنیم، باید به روندها و برون یابی روند ها براساس تحلیل آنها تکیه کنیم. تحلیل روندها نشان می دهد که در بسیاری از زمان ها رهبران جهان عرب مواضع سختی علیه اسرائیل اتخاذ کرده اند اما در عمل این مواضع سخت زمینه ساز گذر سالم و کم هزینه تر برای عبور از سازش های پشت پرده با اسرائیل بوده است.»