بومرنگی به نام محمود احمدی نژاد
چرا احمدی‌نژاد در پایان مهلت 48 ساعته به رييس دستگاه قضا، اطلاعات دندان‌گیری افشا نکرد؟ به نظر می‌رسداین شیوه مهلت دادن بیش از آنکه برای زمان حال باشد، تهدیدی برای اقدامات آینده او و هم‌قطارانش، نه‌تنها علیه آيت‌ا... صادق آملی‌لاریجانی بلکه مجموعه‌ای از سران جمهوری اسلامی است که بخشی از آن‌ها در قوه قضاییه جمع شده‌اند.
چرا احمدی‌نژاد در پایان مهلت 48 ساعته به رييس دستگاه قضا، اطلاعات دندان‌گیری افشا نکرد؟ به نظر می‌رسداین شیوه مهلت دادن بیش از آنکه برای زمان حال باشد، تهدیدی برای اقدامات آینده او و هم‌قطارانش، نه‌تنها علیه آيت‌ا... صادق آملی‌لاریجانی بلکه مجموعه‌ای از سران جمهوری اسلامی است که بخشی از آن‌ها در قوه قضاییه جمع شده‌اند. اضافه بر این، رفتار احمدی‌نژادی‌ها در این سال‌ها نشان می‌دهد آن‌ها زیرک‌تر از آن هستند که در شرایط کنونی و درصورتی‌که اطلاعاتی خاص و مهم در اختیار داشته باشند، آن را به‌راحتی و در زمان و مکان نامناسب بروز دهند.
نکته ظریف‌تر اینکه اظهارات رييس‌جمهور پیشین در چند مقطع و بی‌سابقه‌ترین انتقادها علیه دستگاه قضا و دیگر سران از سوی وی به‌عنوان یک مقام اسبق جمهوری اسلامی، همه را به این نتیجه رسانده است که احمدی‌نژاد و گروهش به دنبال تغییر نظام هستند. با این فرض، آن‌ها زمانی افشاگری می‌کنند که بیشترین بهره‌برداری را بتوانند از آن داشته باشند.
اختلاف احمدی‌نژادی‌ها با دستگاه قضا
هرچند رفتار احمدی‌نژاد و یارانش در برخی اتفاق‌ها به دور از عقل و منطق سیاسی است، همچنین آن‌ها عرف را در مواردی زیر پا گذاشته‌اند، اما پر واضح است كه طلبِ آن‌ها مبنی بر درخواستِ برگزاری دادگاه علنی از قوه قضاییه، حداقل حق طبیعی و شهروندی آن‌هاست و منافاتی با قانون اساسی ندارد. مساله‌ای که به‌خصوص در یک دهه اخیر بارها مورد انتقاد شهروندان مختلف قرار گرفته و بحث‌های درازدامنی در این زمینه انجام‌شده، اما برخي دستگاه‌ها تاکنون زیر بار آن نرفته‌اند. آن‌‌گونه که احمدی‌نژادی‌ها وانمود می‌کنند نحوه بررسی پرونده آن‌ها و این موضوع یعنی، عدم برگزاری دادگاه علنی برای آن‌ها ریشه اختلاف‌شان با دستگاه قضاست. در این صورت، دستگاه قضا با یک دوگانگی مواجه است:
با برگزاری دادگاه علنی برای احمدی‌نژاد و یارانش موافقت کند. در این حالت، نخست بنا به ادعاي احمدي‌نژادي‌ها مسئولان بیم آن دارند که گفته‌های آن‌ها (احمدی‌نژادی‌ها) در دادگاه علنی هزینه‌ای جبران‌ناپذیري روی دست‌شان بگذارد و دوم، از همان روز برگزاری دادگاه علنی برای احمدی‌نژادی‌ها بايد قوه قضاییه پاسخگوی خیل عظیمی از کسانی باشد که در این سال‌ها بارها تقاضای دادگاه علنی آن‌ها رد و وقعی به آن نهاده نشده است.احتمال قوی‌تر آن است که مانند گذشته از برگزاری دادگاه علنی امتناع شود. در این صورت به نظر می‌رسد، احمدی‌نژاد و گروهش به دلیل محروم شدن از حقوق اولیه شهروندی خود، با وجود کژرفتاری‌های سیاسی بسیار، کارنامه سیاه و خسارات فراوانی که در طول دوران ریاست جمهوری به مملکت وارد آورده‌اند، دست بالا (نسبت به قوه قضاییه) را نزد عموم داشته و کفه ترازوی افکار عمومی به نفع آنان سنگینی کند كه این یک واقعیت تلخ است.
مدارا با احمدی‌نژاد تا کی؟
فارغ از بحث برگزاری دادگاه علنی یا غیرعلنی برای احمدی‌نژاد و گروهش، بسیاری معتقدند یکی از دلایل مهمی که تاکنون قوه قضاییه با محمود احمدی‌نژاد مدارا کرده است، حمایت گسترده سران قدرت از او در سال‌های گذشته و گره خوردن نام وی با نام جریانی است که بیش از هر جناحی در جمهوری اسلامی صاحب قدرت، مقام و نفوذ است و بیم آن می‌رود درصورتی‌که احمدی‌نژاد محاکمه شود، طیف قدرتمندی در حاکمیت نزد افکار عمومی مورد شماتت قرار گیرند. نگارنده (در صورت صحیح بودن گزاره ذکر شده) این موضوع را بیش از هر چیزی یک معضل فرهنگی در جامعه می‌داند. معضلی که در یک‌جا ردپای سخت بودن پذیرش خطا و اشتباه دیده می‌شود و جای دیگرش اثر انگشت نگاهِ از بالا به پایین سیاست‌مداران به مردم است. همین مساله احمدی‌نژاد را به بومرنگی تبدیل کرده که سران قدرت، روزگاری او را برای اهداف سیاسی خویش پرتاب کرده ولی درنهایت به‌سوی خودشان بازگشت. با این وجود، این سوال همچنان پا برجاست که مدارا با احمدی‌نژاد تا چه زمانی ادامه خواهد داشت؟
سخن آخر ...
احمدی‌نژاد و یارانش امروزه به موضوعاتی اعتراض کرده و ژست دفاع از حقوق ملت را به‌واسطه مسائلی می‌گیرند که زمانی نه‌چندان دور در برابرش سکوت کرده و شاید خود هیزم آتش آن را فراهم کردند. صدای اعتراض آن‌ها زمانی بلند شد که نزدیکان‌شان پای میز محاکمه رفتند، نه روزی که مردم در رنج بودند؛ بنابراین، نیاز نیست چندان به ذهن و ضمیر خود فشار آوریم تا متوجه شویم که آن‌ها تا چه میزان مردمی هستند. این نتیجه عقلانی، نه‌تنها در رابطه با جریانی که احمدی‌نژاد آن را هدایت می‌کند صدق می‌کند، بلکه درباره همه سیاسیون صادق است.
منبع : روزنامه قانون