به دلیل نبود جایگاه سوخت نیمی از اتوبوس های گازسوز در در پارکینگ خاک میخوردند
مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی اصفهان گفت: در حال حاضر ۱۵۰ دستگاه اتوبوس گازسوز شهری اصفهان به دلیل نبود جایگاه سوخت کافی، در پارکینگ خاک میخورد.
مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی اصفهان گفت: در حال حاضر ۱۵۰ دستگاه اتوبوس گازسوز شهری اصفهان به دلیل نبود جایگاه سوخت کافی، در پارکینگ خاک میخورد.
قدرت افتخاری در گفت و گو با ایمنا اظهارکرد: در حال حاضر ۱۱۰۰ دستگاه اتوبوس در ناوگان اتوبوسرانی شهر اصفهان فعال است، میانگین عمر این اتوبوسها ۹ سال بوده در حالی که میانگین عمر اتوبوسهای درون شهری بر اساس مصوبه دولت باید هشت سال باشد.
وی با بیان اینکه ۳۰۰ دستگاه اتوبوس شهری اصفهان، گازسوز است، افزود: در حال حاضر ۱۵۰ دستگاه اتوبوس گازسوز شهری اصفهان به دلیل نبود جایگاه سوخت کافی در پارکینگ خاک میخورد.
مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی اصفهان و حومه تصریح کرد: اتوبوسهای گاز سوز فارغ از مشکلاتی که مطرح است به لحاظ تکنولوژی و هزینههای بهره برداری وضعیت متفاوتی نسبت به اتوبوسهای دارای سیستم دیزل دارد، زیرا تکنولوژی گازسوز موجود کشور جزء سیستمهای نسل اول گاز سوز است، در حالی که فرایند احتراق و مخازن گاز در دنیا تکامل پیدا کرده تا راندمان این سیستم را افزایش دهد.
وی ادامه داد: اتوبوسهای گازسوز برای تردد در شهر روزانه به دوبار سوختگیری نیاز دارد و این ناشی از تکنولوژی قدیمی است که کارآیی چندانی ندارد، به همین دلیل شرکتهای اتوبوسرانی رغبتی به استفاده از سیستمهای قدیمی ندارد و از سیستم جدیدی که راندمان بالاتر و خرابی کمتری داشته باشد، استقبال میکند.
افتخاری با بیان اینکه تاکنون فرایند نگهداری و تعمیرات سیستم گاز سوز اتوبوسها و معاینه فنی آنها در کشور اجرایی نشده است، گفت: خودروهای دیزل، سبک و سنگین معاینه فنی و بازدیدهای دورهای دارد، اما برای سیستمهای گازسوز هنوز یک سیستم اجرایی مشخص نشده است؛ به عنوان مثال برای معاینه کامل سیستم یک اتوبوس گاز سوز به غیر از تعمیرات و تجهیزات مجدد آنها، رقم بیش از یک میلیون تومان باید هزینه شود و صرف این هزینههای سنگین از عهده شهرداری و اتوبوسرانی خارج است.
وی تاکید کرد: اتوبوسهای گاز سوز موجود در اصفهان امکان تردد در شیبهای تند را ندارد، از این رو فعالیت این اتوبوسها محدود میشود و به خصوص در سمت جنوب شهر که شیب زمین وجود دارد.
مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی اصفهان و حومه تاکیدکرد: هزینه نگهداری و بهرهبرداری اتوبوسهای گازسوز بیشتر از اتوبوسهای دیزل است، ضمن اینکه اتوبوسهای گازسوز کارآیی کمتری نسبت به دیزلیها دارد، بنابراین بهترین اقدامی که باید انجام شود، جایگزینی اتوبوسهای یورو شش به جای اتوبوسهای گاز سوز است.
وی با ابراز نگرانی از اینکه سن اتوبوسهای شهر اصفهان بالا رفته است، تصریح کرد: اتوبوسهایی با تکنولوژی نفت سه گازسوز وارد بازار مصرف شده که راندمانی بالا و البته قیمت های بسیار سنگینی دارد و با توجه به اینکه کمکی از سوی دولت بابت خرید اتوبوس نمیشود، خرید این اتوبوسها برای شهرداریها پرهزینه است.
افتخاری یادآور شد: شهرداری در سنوات گذشته اتوبوسهای دیزل با قیمت تمام شده صد در درصد خریداری میکرد، اما اکنون با توجه به نبود حمایتهای دولت با هزینهای که می توانسته ۱۰۰ دستگاه اتوبوس دیزل بخرد، فقط ۱۰ دستگاه خریداری کرده است، در گذشته برای خرید هر اتوبوس یارانههای دولتی پرداخت میشد، به طوری که برای خرید هر دستگاه اتوبوس ۱۷.۵ درصد سهم شهرداری و ۸۲ و نیم درصد سهم دولت بوده و این در حالی است که تمام اتوبوسرانیهای کشور مدتهاست از کمکهای دولتی محروم ماندهاند، تنها بین سالهای ۹۰ تا ۹۵ فقط یکسال مبلغ ناچیزی از سوی دولت پرداخت شده است.
مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی اصفهان و حومه با بیان اینکه یارانه بلیت حمل و نقل و خرید اتوبوس باید از سوی دولت پرداخت شود، افزود: قرار بود تمام این هزینهها توسط بخش خصوصی تامین شود، زیرا اتوبوسرانی بدون دریافت یارانه دولتی امکان فعالیت ندارد.
وی با اشاره به مشکلات اتوبوسرانی اصفهان برای تامین سوخت اتوبوسهای گازسوز، گفت: موقعیت جایگاه گاز اتوبوسرانی در پایگاه شهید محرابی، به دلیل اینکه در انتهای خط لوله گاز قرار گرفته مشکلاتی دارد و علیرغم تمهیدات انجام شده، گاز با کیفیت لازم در اختیار اتوبوسرانی قرار نمیگیرد.
افتخاری ادامه داد: سوخت گاز مورد استفاده در اتوبوسهای شهری اصفهان نیز کیفیت مناسبی ندارد، زیرا این سوخت دارای براده آهن و روغن است که به تجهیزات اتوبوسهای گازسوز آسیب وارد میکند.
وی با بیان اینکه پنج سال از تعطیلی ایستگاه سوخترسانی قلعه شور میگذرد و همچنان بلاتکلیف است، خاطرنشانکرد: با توجه به اینکه در حال حاضر اتوبوسهای گازسوز روزانه دو مرتبه برای سوخت گیری مجبور هستند از محدوده شهری خارج شوند که در این فرایند مقدار زیادی از سوخت و دیگر هزینهها صرف همین رفت و آمدها میشود، بنابراین به ایستگاههای دیگری در سطح شهر اصفهان برای سوختگیری نیاز است.