میرزایی نیکو: چرا «خاتمی» را شطرنجی کرده‌اید؟

نماینده مردم دماوند و فیروزکوه در مجلس گفت: حذف اصلاح‌طلبان و نظارت استصوابی شورای نگهبان، تفتیش دانشجویان، شطرنجی کردن سید محمد خاتمی و برخورد گزینشی با اقلیت‌ها و البته حصر رهنورد و میرحسین موسوی و مهدی کروبی مثل بیماری لاعلاجی به جان کشور افتاده است.
قاسم میرزایی‌نیکو نماینده دماوند و فیروزکوه در نطق امروز خود در صحن علنی مجلس با بیان اینکه ما به مردم قول دادیم که تدبیر کنیم اما چرا بداخلاق شدیم، گفت: چه بگویم از هزار داستان هزار دستان، 1400 سال پیش پیامبر اسلام در سرزمین جاهلیت با تمدن‌ خود گفت وگو کرد، او گفت برای تمام کردن اخلاق برانگیخته شدم و به مردم اصول اصلاحات را یاد داد.
به گزارش اعتمادآنلاین، او ادامه داد: مردم نه شرقی هستند نه غربی آن ها به جمهوری اسلامی رای دادند و در دوران اصلاحات و سازندگی و دوران بگم بگم‌ها و دوران بی‌برجام جایی نرفتند. در وضعیتی که جهان به آن مبتلا است ایران می تواند پرچمدار حق در بازی گلادیاتورها باشد و به دشمنان بگوید که اگر دین ندارید حداقل آزاده باشید.
میرزایی نیکو گفت: در سال 2001 رئیس جمهور وقت طرحی به نام گفت وگوی تمدن‌ها را مطرح کرد که نام ایران را به خوبی در بین جهانیان مطرح کرد. حذف اصلاح طلبان و نظارت استصوابی شورای نگهبان، تفتیش دانشجویان، شطرنجی کردن سید محمد خاتمی و برخورد گزینشی با اقلیت‌ها و البته حصر رهنورد و میر حسین موسوی و مهدی کروبی مثل بیماری لاعلاجی به جان کشور افتاده است.
این نماینده اصلاح‌طلب مجلس گفت: ما نباید به این مردم دروغ بگوییم و منافع گروهی را بر منافع فردی ترجیح بدهیم. باور کنیم که مردم می فهمند. وقت آن رسیده که به این موضوعات توجه کنیم: پایان چندصدایی در داخل، حذف دولت موازی غیر پاسخگو با نهادهایی که تصمیم می‌گیرند، به کارگیری مدیران کارامد.
او گفت: منشا بسیاری از فسادها تبعیض است، شورای نگهبان مسئول نظارت بر حق مردم است و با خدمت شهروندان متعهد به مردم بوده است. باید لایه‌های فاسد را بزداییم، تغییر در اقتصاد ملی و حذف بنیادها حاکمیتی لازم است، نظارت بر دستگاه‌ها باید از سوی رسانه‌های آزاد فراهم شود، باید به تحقیر جامعه با دخالت در حریم خصوصی آن ها پایان دهیم.
این نماینده اصلاح طلب مجلس گفت: کمترین راه اصلاحات تکیه بر پتانسیل و خلاقیت‌های مردم وگفت وگوی ملی و مراجعه به آرای مردم است. 40 سال گذشت، نان نخوردن بلدی نمی‌خواهد اما ما بلد نیستیم نیندیشیم.
او نطقش را با شعری از پابلو نرودا تمام کرد: «به آرامی آغاز به مردن می‌کنی، اگر سفر نکنی، اگر کتابی نخوانی، اگر به اصوات زندگی گوش ندهی، اگر از خودت قدردانی نکنی، به آرامی آغاز به مردن می‌کنی زمانی که خودباوری را در خودت بکشی»