تغییر مسیر زاینده رود از پل شهرستان مربوط به دهه 50 است

عضو هیات مدیره نظام صنفی کشاورزی شهرستان اصفهان گفت: تغییر مسیر زاینده رود از پل شهرستان و جاری نشدن آب از زیر این پل تاریخی مربوط به دهه 50 است.
حسین محمدرضایی روز چهارشنبه در گفت و گو با ایرنا افزود: در دهه 50 با احداث شبکه های مدرن آبرسانی و ایجاد سدهایی در استان نظیر سد نکوآباد در مبارکه و سد آبشار واقع در شرق کلانشهر اصفهان، شبکه های آبیاری نوینی طراحی و ساخته شد و اینگونه نیست که تغییر مسیر در سال های اخیر رخ داده باشد.
وی اضافه کرد: در محدوده پل تاریخی شهرستان که قبل از سد آبشار قرار گرفت شبکه های آبیاری ساخته شد و از آن زمان تاکنون آب با تغییر مسیر به سمت کانال های انتقال هدایت می شود و محدوده پل شهرستان با آبگیری، یک شِبه برکه شکل گرفت تا زیر این پل از آب خشک نباشد اما برخلاف پل مارنان، سی و سه پل و پل خواجو آب از زیر این پل رد نمی شود.
رییس انجمن حمایت از کشاورزان اصفهان با تاکید بر اینکه جریان رودخانه برای تمامی پل های تاریخی از جمله شهرستان ضروری است، خاطرنشان کرد: همانطور که کشاورزان از زاینده رود حق و حقوقی دارند، میراث فرهنگی و تاریخی باید حفظ شوند.
محمدرضایی درباره کشت فعلی کشاورزان تصریح کرد: با جاری شدن زاینده رود حدود 40 هزار هکتار از اراضی کشاورزی این منطقه زیر کشت گندم، جو و گلرنگ رفته است و کشت در شرق اصفهان به جز کمبود آب برای کشت کامل، و دیر هنگام باز شدن آب، با مشکل خاصی روبه رو نیست.
وی اظهارداشت: خوشبختانه مقدار بارش ها از ابتدای سال آبی جاری (مهر 97) تاکنون در حوضه آبریز زاینده رود یکهزار و 157 میلی متر بوده و سهم بارش های سال زراعی یک سال کامل تابحال 85 درصد آن محقق شده است و چند ماه پر بارش در پیش داریم و این نشان می دهد که تامین آب برای کشاورزان در بهار سال 98 به منظور آبیاری نوبت دوم با مشکل روبه رو نخواهد شد.
به گزارش ایرنا، پل شهرستان یا پل جی یکی از پل های قدیمی زاینده رود و در سه کیلومتری شرق پل خواجو واقع شده و به عقیده بعضی از مورخان و باستان شناسان این پل دارای اساس و بنیاد ساسانی است.
دریچه های سد زاینده رود از ساعت یک بامداد روز دوشنبه هشتم بهمن امسال به منظور استفاده کشاورزان برای کشت این دوره بازگشایی و آب در بستر این رودخانه در کلانشهر اصفهان جاری شد.
عده ای از کشاورزان و باغداران مناطق شرق اصفهان از جمله زیار، ورزنه، اژیه، کرارج، براآن شمالی و براآن جنوبی و خوراسگان با جمعیتی بالغ بر 300 هزار نفر و شهرستان های غربی شامل نجف آباد، فلاورجان، خمینی شهر، لنجان و مبارکه پیش تر، در چند سال اخیر و امسال در چند نوبت با حضور در نقاط مختلف استان، رسیدگی به وضعیت حقابه خود از زاینده رود، حل مشکلات معیشتی و جاری سازی این رودخانه را خواهان شدند.
حوضه زاینده رود از دو استان اصفهان و چهارمحال و بختیاری تشکیل شده که 93 درصد از مساحت و 98 درصد از جمعیت زیر پوشش این حوضه در اصفهان و هفت درصد از مساحت و 2 درصد از جمعیت زیر پوشش آن در استان چهار محال و بختیاری قرار دارد.
زاینده رود به طول بیش از 450 کیلومتر و تالاب گاوخونی هم در نبود آب در سالهای آینده به تاکید کارشناسان یکی از چالشهای زیست محیطی کشور و فلات مرکزی ایران تبدیل می شود.
این رود بزرگترین رودخانه منطقه مرکزی ایران است که از کوه ‌های زاگرس مرکزی بویژه زرد کوه بختیاری سرچشمه گرفته و در کویر مرکزی ایران به سمت شرق پیش می‌ رود و به تالاب گاوخونی در شرق اصفهان می ‌ریزد، اما این رودخانه که علاوه بر جاذبه تفریحی و فرهنگی، همواره نقشی موثر در کشاورزی و اقتصاد منطقه بویژه شرق اصفهان و هستی تالاب گاوخونی داشته به علت تغییرات اقلیمی، خشکسالی های متوالی، تراکم جمعیت و افزایش برداشت بی رویه به یک رود خانه فصلی تبدیل و در محل پایین دست در فصول گرم بویژه تابستان با خشکی مواجه شده است.