بحران آب مسئله جدی و پیچیده است

به گزارش ایمنا، عبدالله کیانی صبح امروز در جلسه شورای اسلامی استان اصفهان افزود: هرچند بارش های اخیر مشکل آب تابستان را مرتفع کرد اما نتوانست کمبود منابع آبی زیر زمینی که طی سالیان طولانی خشکسالی ایجاد شده است را جبران کند. از طرفی در سال آبی پیش رو با توجه به متغیرهای پیچیده آب و هوایی نمی­توان وضعیت بارشها را پیش بینی کرد.

وی اظهار کرد: اما مسئله مهم این است که تمام مساله آب، صرفاً کاهش یا افزایش نزولات نیست. بخش بزرگی از بحران آب به سوء مدیریت های چند ساله سال های گذشته و بهره وری پایین مدیریت آب برمی­گردد. حفر بی رویه چاه ها، عدم توجه به مدیریت حوزه آبریز زاینده رود و غلبه نگاه استانی برنگاه ملی نسبت به آب، الگوی کشت نامناسب و مصرف آب در کشت محصولاتی که هیچ توجیه اقتصادی ندارند، استقرار صنایع آب بر در اقلیم خشک استان اصفهان، عدم توجه به مسائل اقلیمی و جغرافیایی، عدم توجه به آلودگی منابع آب شیرین حاصل از آلاینده های کشاورزی و صنعتی، فرسودگی شبکه های آب شهری و موارد بسیار دیگر در ایجاد و تشدید بحران آب دخیل بوده است.

آب مسئله ­ای چند بعدی است

رئیس شورای اسلامی استان اصفهان اذعان کرد: مساله تامین آب شیرین باتوجه به تغییرات اقلیمی و مسائل گرمایش زمین یک معضل و بحران جدی در آینده جهان است و به دنبال آن ایران و به ویژه استان اصفهان را تحت تاثیر قرار می­دهد. تنها توجه به میزان نزولات جوی فرافکنی مسئله و ساده سازی آن است. نباید افزایش مقطعی بارشها توجه ما را نسبت به مساله حفظ منابع آبی کمرنگ کند. بدون توجه به میزان بارش ها مساله اصلی آب در مدیریت تولید، توزیع و مصرف آب است. نرخ خالی شدن سفره های آب زیر زمینی ایران، امروز بین سریع ترین نرخ ها در جهان قرار دارد. ساختار مدیریتی و بهره برداری از آب در ایران یک ساختار پوسیده و پر از ایراد است و در هر زمینه از استحصال تا مصرف دارای ایراد اساسی است. عدم توجه جدی به مسئله آب و ورود حاکمیتی به این قضیه یک تهدید جدی است که ممکن است باعث ایجاد تنشها و درگیری های فراوان شود.

کیانی خاطرنشان کرد: ما باید در درجه اول خود و جامعه را نسبت به این موضوع آگاه کنیم و تدابیر لازم را برای مواجه با آن بیاندیشیم. مدیریت بر منابع آبی باید به صورت قطره ای باشد. یعنی بر مصرف هر قطره­ای از آب شیرین باید نظارت شود. به نظر من در مدیریت بر منابع آبی سه عامل تعیین کننده وجود دارد. نخستین عامل آموزش است که زیر بنای تمام اقدامات دیگر است. شهروند ما، کشاورز ما و تمامی افراد باید نسبت به ضرورت و روشهای بهینه مصرف آموزشهای لازم را ببینند. آموزش حتی باید از مدارس و دوران کودکی و از بطن خانواده ها شروع گردد و بسیار جدی و همه جانبه پیگیری کردد. دومین عامل توجه به کار کارشناسی و گوش سپردن به کارشناسان است. توجه به روشهای بهینه آبیاری، توجه به آبخیز داری، اصلاح الگوی کشت، جلوگیری از کشت محصولات آب بر، عدم توسعه صنعتی و شهری در مناطق کم آب، بررسی توسعه بی رویه سد سازی و تاثیر آن بر آب های زیر زمینی، اصلاح فضای سبز شهری با گیاهان مقاوم در برابر خشکی، کاهش مصرف آب در بخش صنعت با استفاده از روشهای جدید خنک کاری و موارد دیگر بخشی از توجه کارشناسان در این خصوص است که باید به آنها توجه شود و سومین عامل مدیریت قاطع و وجه قهری دولت در مدیریت منابع آبی است.

حوزه آب نیازمند برخورد قهری حاکمیت است

وی ادامه داد: حاکمیت باید در این خصوص با جدیت و قاطعیت و خارج از مسائل قومی و منطقه­ای عمل کند. البته بخشی از این مدیریت قهری باید به قطع دست مافیای آب که متاسفانه سود های کلانی در پروژه های کلان مربوط به سد سازی و انتقال آب بین حوزه­ای برده­اند و در یک کلام ایجاد شفافیت و سالم سازی در مدیریت منابع آبی اختصاص یابد و بخش دیگر به برخورد قاطع و صریح با متخلفان حوزه آب اختصاص یابد. چاه های غیرمجاز باید پلمپ و مسدود گردد و متخلفان جریمه گردند. مجازات ها در خصوص تخلفات مرتبط با آب باید افزایش یابد. مالیات و جرایم استفاده بی رویه از آب باید بیشتر گردد و با مشترکین پر مصرف برخورد گردد. حاکمیت در مبارزه با استفاده بد از آب باید کاملاً وجه قهری داشته باشد. البته این موارد در کنار دو مورد دیگر یعنی آموزش و کار کارشناسی باید انجام پذیرد.

در کنار تمام این عوامل باید سهم انرژی را از آب کاهش داد. وابستگی ایران به تولید برق در نیروگاه های برق آبی باید کم شود. توسعه انرژی های پاک به خصوص انرژی خورشیدی باتوجه به اقلیم ایران باید بسیار جدی گرفته شود. توسعه انرژی خورشیدی بخش مهمی از کنترل بحران آب است.