گیاهان گوشتی مقاوم به کم آبی

اصفهان زیبا: حالا که با خشکسالی و کمبود آب روبه‌رو هستیم و در عین حال نمی ‌توانیم و نباید از داشتن گل و گیاه بی‌ بهره باشیم، بد نیست با چند نوع گیاه مقاوم به کم آبی که مجید بهادران، دانشجوی دکتری تخصصی گل و گیاهان زینتی به معرفی آنها پرداخته است، توجه کنید: در مقدمه بهتر است بدانید از ویژگی های مهم گیاهان گوشتی، گوشتی بودن برگ‌ها، ساقه ها یا هر دو آنهاست. این گیاهان به دلیل ذخیره آب در اندام های گوشتی خود، قادر هستند به شرایط محیطی به خصوص کم آبی مقاومت کنند. گیاهان گوشتی تنوع زیادی از نظر شکل برگ ها و گل های خود دارند و می توان آنها را در باغچه، بالکن و ایوان خانه ها با شرایط نوری زیاد و دمای بالا و گرم در طول تابستان و میزان کم آبیاری به خوبی نگهداری کرد و پرورش داد.

آلوئه
آلوئه‌(شاخ بزی) با برگ های ضخیم و نیزه ای خود بومی آفریقاست. گل های این گیاه به رنگ های قرمز، نارنجی و زرد به صورت واژگون روی ساقه گل‌دهنده قرار دارند. در گرمای شدید رنگ برگ‌های این گیاه قرمز می شود. تجمع آب بین برگ های این گیاه منجر به پوسیدگی می شود. این گیاه نیاز به خاکی با زهکشی مناسب دارد. افزایش شاخ بزی از طریق پاگیاه در تابستان و کاشت بذر در بهار است. بهترین ترکیب خاکی این گیاه ترکیبی از خاک برگ یک قسمت، شن درشت دو قسمت، کود گاوی پوسیده یک سوم و خاک باغچه یک سوم است.

بشقابی
بشقابی‌(آئونیوم) برگ‌هایش به صورت طوقه ای در انتهای ساقه روی هم قرار دارند. روی برگ ها مو های ظریفی وجود دارد. این گیاه پس از گل دادن از بین می رود. آئونیوم بهتر است در خاکی شنی (ولی نه خیلی شنی) همراه با کمی خاکبرگ کاشت شود. بشقابی با برگ های زیبا و بشقاب مانند خود نیاز به رطوبت و آبیاری کم، نور زیاد و دمای بالا دارد. افزایش این گیاه از طریق قلمه های برگ و بذر است. ترکیب خاکی شامل دو قسمت شن و یک قسمت خاکبرگ خشک برای ریشه دار کردن قلمه ها و برگ ها توصیه می شود.

سدوم
این گیاه زیبا دارای برگ های استوانه ای یا پهن است. سدوم در محل کاشت مناسب در فصل تابستان گل می دهد. حدود 400 گونه سدوم وجود دارد که به خاطر شکل و رنگ برگ ها و گل پرورش داده می شوند. نیاز به خاکی سبک و خشک، نور زیاد و آبیاری کم دارد. افزایش سدوم ها از طریق بذر، قلمه ساقه، قلمه برگ و تقسیم بوته است. بهترین دمــا برای جوانه زنی بذر 30-35 درجه سانتی گراد است.

کراسولا
کراسولاها دارای 150 گونه است که به خاطر برگ ها و گل های متنوع از نظر شکل و اندازه پرورش داده می شوند. کراسولا ها به ندرت شاخ های فرعی می دهند. نیاز به محیطی گرم با نور زیاد، همراه با میزان آبیاری کم دارند. افزایش این گیاه از طریق گرفتن قلمه از نزدیکی طوقه گیاه است. پس از گرفتن قلمه باید از بخش باقی مانده گیاه مادری به خوبی مراقبت شود تا شاخه های جانبی آن به رشد کافی برسند و از آنها هم قلمه بتوان تهیه کرد.

اوفوربیا
تعداد زیادی از گونه های اوفوربیا (شیر سگ) شبیه کاکتوس ها بوده و ساقه های بلند، آبدار چند ضلعی که روی هر ضلع لبه تیز با برگ های پهن یا تیغ های کوتاه یا بلند قرار دارد. در ساقه های آن شیره سفید سمی جریان دارد. این گیاه نیاز به محیطی گرم با نور زیاد و آبیاری کم دارد. افزایش آن از طریق قلمه و در مواردی تقسیم بوته است. برای استفاده از قلمه پس از جدا کردن آن از گیاه مادری جهت جلوگیری از ترشح شیره باید قلمه را در آب گرم یا خاک زغال فرو برده و سپس آن را در محیط کشت قرار دهید.