بهترین مکمل ها برای سلامت تیروئید
شایع ترین محرک های اختلالات تیروئیدی معمولا کمبود مواد مغذی، حساسیت های غذایی، سموم، استرس، عفونت و ضعف سلامت روده است.
وب سایت کرمانی: شایع ترین محرک های اختلالات تیروئیدی معمولا کمبود مواد مغذی، حساسیت های غذایی، سموم، استرس، عفونت و ضعف سلامت روده است. این محرک ها بسیار به یکدیگر نزدیکند و در بیشتر مواقع به هم پیوسته هستند.
برای مثال کمبود یک ماده مغذی می تواند باعث تجمع سموم شود. گوارش ضعیف می تواند منجر به حساسیت غذایی شود و حساسیت غذایی، عفونت و استرس همگی می توانند به کمبود مواد مغذی مربوط باشند.
بدن سیستم پیچیده ای است که با واکنش های مثبت و منفی که به عوامل محیطی نشان میدهد خود را با محیط سازگار تر می کند. وقتی بدن احساس می کند محیط برایش امن نیست، حالت تدافعی می گیرد و سوخت و ساز خود را کاهش می دهد.
در بیشتر مواقع بدن برای محافظت از خود و زنده ماندن از روش اختلالات سلامت استفاده می کند. این اختلالات تا زمانی که کاری کنیم که بدن متوجه شود شرایط ایمن است ادامه پیدا می کند.
دریافت کافی مواد مغذی یکی از راه های اساسی است تا به بدن اطمینان دهید شرایطش ایمن است. این یعنی غذاهایی میل کنید که مواد مغذی کاملی داشته باشند و از خوردن غذاهایی که باعث بروز التهاب در بدن می شوند پرهیز کنید.
برای محافظت از سلامت تیروئید خود این مواد مغذی را فراموش نکنید:
1- ویتامین ب12(متيلكوبالامين)
خستگی یکی از شایع ترین علائمی است که افراد مبتلا به اختلالات تیروئیدی گزارش می دهند، مخصوصا آن دسته از افرادی که از مشکل اختلال خود ایمنی تیروئیدی مانند هاشیموتو رنج می برند. متيلكوبالامين - نوعی از ویتامین B12 - به بدن کمک می کند غذایی که می خورد را تبدیل به انرژی کند که برای تولید DNA جدید، سلول های خونی، پروتئین و هورمون ها ضروری است. با این حال، جذب ویتامین B12 از غذا نیازمند ترشح پروتئینی به نام عامل ذاتی از سلولی سالم است.
اگر روده ای ضعیف داشته باشید و نشانه های اختلال تیروئید نیز حاضر باشند توصیه می کنم از مکمل متيلكوبالامين استفاده کنید چون دیگر برای جذب شدن به عامل ذاتی نیاز ندارد و می تواند در مقابله با اختلال تیروئید کمکتان کند.
2- سلنیوم
سلنیوم دو نقش بسیار مهم در عملکرد تیروئید دارد. اول اینکه به تبدیل هورمون غیر فعال تیروئید ( تیروکسین) به هورمون بیولوژیکی فعال (triiodothyronine) کمک می کند که بدن از آن برای تنظیم سوخت و ساز و دیگر فرآیند های ضروری استفاده می کند.
دوم اینکه سلنیوم با حمایت از سیستم دفاعی طبیعی بدن و از بین بردن رادیکال های آزاد مضر از عملکرد سلول های طبیعی نیز محافظت می کند.
متیونین سلنیوم(نوعی آمینواسید طبیعی ) بهترین نوع مطلعه شده سلنیوم برای شرایط تیروئید است.
3- ویتامین ب1(تیامین)
خستگی مزمن که معمولا به همراه التهاب و بیماری های خود ایمنی است می تواند در نتیجه کمبود تیامین باشد. تیامین که با عنوان B1 نیز شناخته می شود برای ترشح اسید هیدروکلریک که به هضم پروتئین، چربی و تبدیل کربوهیدرات ها به انرژی کمک می کند لازم است. منابع غذایی حاوی تیامین عبارتند از غلات غنی شده، جگر گاو، شیر خشک، تخم مرغ، حبوبات، نخود فرنگی، آجیل ها و دانه ها.
اما افرادی که مشکلات گوارشی دارند ممکن است دچار کمبود تیامین شوند. به همین دلیل استفاده از مکمل تیامین در کنار برنامه ای متعادل توصیه می شود.
4- منیزیم
منیزیم نقش بسیار مهمی در دامنه ی وسیعی از حرکات بدن ایفا می کند. در واقع بیش از 300 سیستم آنزیمی مختلف در بدن به منیزیم تکیه دارند تا درست کار کنند. منیزیم آنزیم های لازم برای سوخت و ساز کربوهیدرات، آمینو اسیدها و چربی ها را برای تولید انرژی فعال می کند.
مانند بسیاری دیگر از ویتامین ها و مواد معدنی، منیزیم به صورت ترکیبی با ید کار می کند تا غده تیروئید را وادار به تولید هورمون های غیر فعال تیروئید کند و کمک کند به هورمون های فعال تبدیل شوند. از آنجا که افراد مبتلا به اختلالات تیروئید معمولا دچار یبوست هستند توصیه می کنم از نوع سیترات منیزیم استفاده کنید که خواص نرم کنندگی مدفوع دارد.
5- آنزیم های گوارشی
تحقیقات نشان داده افراد مبتلا به اختلالات تیروئیدی معمولا اسید معده کمی دارند و همین موجب می شود بیشتر در خطر حساسیت های غذایی، عفونت ها، رشد بیش از حد باکتری های کوچک معده و کمبود مواد مغذی قرار بگیرند. آنزیم های گوارشی به بدن کمک می کنند تا مواد مغذی را از غذاها خارج کند.
بتایین هیدروکلراید(نوعی آمینواسید گیاهی) و پپسین (نوعی آنزیم هضم پروتئین) اجزاء طبیعی شیره معده هستند که مواد مغذی و آمینو اسیدها را از غذاهای پروتئین دار جدا می کنند. افرادی که سابقه مشکلات زخم معده و گاستریت دارند یا داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی(نوعی هورمون)، استروئیدها و دیگر داروهایی که باعث زخم معده می شوند می خورند نباید بتایین و پپسین دریافت کنند.
و اما یک توصیه به عنوان سخن آخر: همه مکمل ها یکسان نیستند. برخی مکمل ها ممکن است حاوی ترکیباتی باشند که برای جذب برخی از مواد مغذی مشکلاتی به وجود بیاورند بنابراین قبل از استفاده از مکمل ها حتما به پزشک خود صحبت کنید.
برای مثال کمبود یک ماده مغذی می تواند باعث تجمع سموم شود. گوارش ضعیف می تواند منجر به حساسیت غذایی شود و حساسیت غذایی، عفونت و استرس همگی می توانند به کمبود مواد مغذی مربوط باشند.
بدن سیستم پیچیده ای است که با واکنش های مثبت و منفی که به عوامل محیطی نشان میدهد خود را با محیط سازگار تر می کند. وقتی بدن احساس می کند محیط برایش امن نیست، حالت تدافعی می گیرد و سوخت و ساز خود را کاهش می دهد.
در بیشتر مواقع بدن برای محافظت از خود و زنده ماندن از روش اختلالات سلامت استفاده می کند. این اختلالات تا زمانی که کاری کنیم که بدن متوجه شود شرایط ایمن است ادامه پیدا می کند.
دریافت کافی مواد مغذی یکی از راه های اساسی است تا به بدن اطمینان دهید شرایطش ایمن است. این یعنی غذاهایی میل کنید که مواد مغذی کاملی داشته باشند و از خوردن غذاهایی که باعث بروز التهاب در بدن می شوند پرهیز کنید.
برای محافظت از سلامت تیروئید خود این مواد مغذی را فراموش نکنید:
1- ویتامین ب12(متيلكوبالامين)
خستگی یکی از شایع ترین علائمی است که افراد مبتلا به اختلالات تیروئیدی گزارش می دهند، مخصوصا آن دسته از افرادی که از مشکل اختلال خود ایمنی تیروئیدی مانند هاشیموتو رنج می برند. متيلكوبالامين - نوعی از ویتامین B12 - به بدن کمک می کند غذایی که می خورد را تبدیل به انرژی کند که برای تولید DNA جدید، سلول های خونی، پروتئین و هورمون ها ضروری است. با این حال، جذب ویتامین B12 از غذا نیازمند ترشح پروتئینی به نام عامل ذاتی از سلولی سالم است.
اگر روده ای ضعیف داشته باشید و نشانه های اختلال تیروئید نیز حاضر باشند توصیه می کنم از مکمل متيلكوبالامين استفاده کنید چون دیگر برای جذب شدن به عامل ذاتی نیاز ندارد و می تواند در مقابله با اختلال تیروئید کمکتان کند.
2- سلنیوم
سلنیوم دو نقش بسیار مهم در عملکرد تیروئید دارد. اول اینکه به تبدیل هورمون غیر فعال تیروئید ( تیروکسین) به هورمون بیولوژیکی فعال (triiodothyronine) کمک می کند که بدن از آن برای تنظیم سوخت و ساز و دیگر فرآیند های ضروری استفاده می کند.
دوم اینکه سلنیوم با حمایت از سیستم دفاعی طبیعی بدن و از بین بردن رادیکال های آزاد مضر از عملکرد سلول های طبیعی نیز محافظت می کند.
متیونین سلنیوم(نوعی آمینواسید طبیعی ) بهترین نوع مطلعه شده سلنیوم برای شرایط تیروئید است.
3- ویتامین ب1(تیامین)
خستگی مزمن که معمولا به همراه التهاب و بیماری های خود ایمنی است می تواند در نتیجه کمبود تیامین باشد. تیامین که با عنوان B1 نیز شناخته می شود برای ترشح اسید هیدروکلریک که به هضم پروتئین، چربی و تبدیل کربوهیدرات ها به انرژی کمک می کند لازم است. منابع غذایی حاوی تیامین عبارتند از غلات غنی شده، جگر گاو، شیر خشک، تخم مرغ، حبوبات، نخود فرنگی، آجیل ها و دانه ها.
اما افرادی که مشکلات گوارشی دارند ممکن است دچار کمبود تیامین شوند. به همین دلیل استفاده از مکمل تیامین در کنار برنامه ای متعادل توصیه می شود.
4- منیزیم
منیزیم نقش بسیار مهمی در دامنه ی وسیعی از حرکات بدن ایفا می کند. در واقع بیش از 300 سیستم آنزیمی مختلف در بدن به منیزیم تکیه دارند تا درست کار کنند. منیزیم آنزیم های لازم برای سوخت و ساز کربوهیدرات، آمینو اسیدها و چربی ها را برای تولید انرژی فعال می کند.
مانند بسیاری دیگر از ویتامین ها و مواد معدنی، منیزیم به صورت ترکیبی با ید کار می کند تا غده تیروئید را وادار به تولید هورمون های غیر فعال تیروئید کند و کمک کند به هورمون های فعال تبدیل شوند. از آنجا که افراد مبتلا به اختلالات تیروئید معمولا دچار یبوست هستند توصیه می کنم از نوع سیترات منیزیم استفاده کنید که خواص نرم کنندگی مدفوع دارد.
5- آنزیم های گوارشی
تحقیقات نشان داده افراد مبتلا به اختلالات تیروئیدی معمولا اسید معده کمی دارند و همین موجب می شود بیشتر در خطر حساسیت های غذایی، عفونت ها، رشد بیش از حد باکتری های کوچک معده و کمبود مواد مغذی قرار بگیرند. آنزیم های گوارشی به بدن کمک می کنند تا مواد مغذی را از غذاها خارج کند.
بتایین هیدروکلراید(نوعی آمینواسید گیاهی) و پپسین (نوعی آنزیم هضم پروتئین) اجزاء طبیعی شیره معده هستند که مواد مغذی و آمینو اسیدها را از غذاهای پروتئین دار جدا می کنند. افرادی که سابقه مشکلات زخم معده و گاستریت دارند یا داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی(نوعی هورمون)، استروئیدها و دیگر داروهایی که باعث زخم معده می شوند می خورند نباید بتایین و پپسین دریافت کنند.
و اما یک توصیه به عنوان سخن آخر: همه مکمل ها یکسان نیستند. برخی مکمل ها ممکن است حاوی ترکیباتی باشند که برای جذب برخی از مواد مغذی مشکلاتی به وجود بیاورند بنابراین قبل از استفاده از مکمل ها حتما به پزشک خود صحبت کنید.