6 نشانه هشدار دهنده اولیه ابتلا به پارکینسون

از دست دادن حس بویایی یا اختلال در آن از جمله نشانه های هشدار دهنده اولیه ابتلا به بیماری پارکیسنون در نظر گرفته می شود.

بیماری پارکینسون - یک اختلال مغزی مزمن و پیشرونده که موجب از دست رفتن کنترل عضلات می شود - میلیون ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. این بیماری شامل سوء عملکرد و مرگ سلول های عصبی حیاتی در مغز می شود، که بسیاری از آنها دوپامین تولید می کنند. دوپامین یک ماده شیمیایی است که مسئولیت کنترل حرکت و هماهنگی را بر عهده دارد.

در شرایطی که نشانه هایی مانند لرزش، حرکت کند و مشکلات گفتاری در میان رایج‌ترین نشانه های ابتلا به بیماری پارکینسون قرار دارند، اما آنها به طور معمول زمانی پدیدار می شوند که بیماری پیشرفت کرده باشد. برای تشخیص بیماری پارکینسون در مراحل اولیه می توانید به نشانه هایی که در ادامه به آنها اشاره می شود، توجه داشته باشید.

از دست دادن قدرت بویایی

از دست دادن حس بویایی یا اختلال در آن از جمله نشانه های هشدار دهنده اولیه ابتلا به بیماری پارکیسنون در نظر گرفته می شود. از دست دادن قدرت بویایی که در پزشکی به نام آنوسمی شناخته می شود، گاهی اوقات می تواند چندین سال پیش از ظهور نشانه های دیگر بیماری پارکینسون رخ دهد.

سلول های تولید کننده دوپامین که یش از این به آنها اشاره شد، مسئولیت حمل سیگنال ها بین مغز و عضلات و اعصاب را بر عهده دارند. با مرگ این سلول ها، پیام هایی مانند نشانه های رایحه منتقل نمی شوند و در حس بویایی اختلال ایجاد می شود.

مشکلات خواب

بروز مشکلات خواب به صورت گاه به گاه برای هر فردی عادی است، اما تکرر آنها ممکن است نشانه ای از ابتلا به بیماری پارکینسون باشد. لرزش، فریاد زدن یا سایش دندان ها روی یکدیگر هنگام خواب ممکن است نشان دهنده شرایطی به نام اختلال رفتاری حرکت سریع چشم ( RBD ) باشند.

این اختلال به طور ویژه نگران کننده است، زیرا تقریبا 40 درصد افراد مبتلا به آن در نهایت به بیماری پارکینسون مبتلا می شوند. اختلالات خواب دیگر مانند سندرم پای بی قرار و آپنه خواب نیز می توانند سال ها پیش از این که بیماری پیشرفت کند از دیگر نشانگرهای اولیه ابتلا به پارکینسون باشند.

یبوست

از آنجایی که بیماری پارکینسون سیستم عصبی بدن را تحت تاثیر قرار می دهد، که مسئولیت گوارش مناسب و اجابت مزاج را بر عهده دارد، یبوست یکی دیگر از نشانه های هشداردهنده اولیه ابتلا به این بیماری است.

در شرایطی که یبوست به خودی خود شایع است، اما اگر با نشانه های دیگر مانند مشکلات خواب و دشواری در حرکت و راه رفتن همراه باشد، آنگاه رنگ خطر را به صدا در می آورد.

صورت ماسک زده

در ابتدا، بیماری پارکینسون ممکن است حرکت عضلات کوچک در صورت را تحت تاثیر قرار دهد. این شرایط می تواند بر حرکات صورت فرد تاثیر گذار باشد، که اغلب ظاهری بسیار جدی یا خیره به صورت آنها می بخشد.

کندی در لبخند زدن یا اخم کردن، یا نگاه خیره به دور دست با کمترین میزان پلک زدن به سادگی می توانند در تشخیص این شرایط کمک کنند.

اختلالات خلقی

اگرچه پزشکان باید همچنان رابطه بین اختلالات خلقی و بیماری پارکینسون را درک کنند، اما آنها می توانند یکی از نشانه های اولیه ابتلا به این بیماری باشند. فرد ممکن است نشانه هایی مانند افسردگی، انزوای اجتماعی، یا اضطراب افزایش یافته در موقعیت های جدید را تجربه کند.

بیماران مبتلا به بیماری پارکینسون به طور معمول یک احساس بی تفاوتی دارند و به طور کلی علاقه خود را به چیزهایی که تا پیش از این از آنها لذت می بردند را از دست می دهند.

سرگیجه و غش کردن

احساس سرگیجه پس از ایستادن می تواند گاهی اوقات رخ دهد، اما اگر این موضوعی پایدار است می تواند نشانه ای از ابتلا به بیماری پارکینسون باشد. افت ناگهانی فشار خون پس از ایستادن در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون شایع است.

پزشکان بر این باورند که چنین شرایطی ممکن است در نتیجه تولید یا ترشح ناکافی نورپینفرین توسط سیستم عصبی شکل بگیرد. نورپینفرین یک ماده شیمیایی است که به حسگرهای رگ های خونی فرمان انقباض را می دهد که فشار خون را افزایش می دهد و خون را به سمت مغز باز می گرداند. جریان خون ناکافی به مغز می تواند موجب سرگیجه، سبکی سر یا در برخی موارد غش کردن شود.