نخل‌گردانی؛ سنتی با قدمت ۴۰۰ ساله در خور و بیابانک

به گزارش ایرنا، مردم عزادار خور و بیابانک نخل را به عنوان نمادی از تشییع پیکر ابا عبدالله الحسین (ع ) با پوششی سبز و سیاه با پارچه‌های رنگارنگ، آیینه، زنگ، خنجر، شمشیر و انار می‌آرایند.

بر پایی نخل در روز پنجم محرم جلوه‌ای از کاروان یاران وفادار حسین در کربلا را تداعی می‌کند و در این روز نخل را با شکوه بسیار حرکت می‌دهند و به خیابان های اصلی شهر می برند.

در جلو و عقب نخل آینه می‌بندند، بر روی برآمدگی بالای نخل هم شش تیغه شمشیر دو به دو در سه ردیف مقابل یکدیگر قرار می‌گیرد که بر نوک هر کدام انار می‌زنند و سر هر شمشیر را با دستمال ابریشمی سیاه بسته و درون آن نیز زنگ‌هایی کوچک وبزرگ آویزان می‌کنند.

پس از آنکه نخل وعلم آماده شد با ذکر صلوات و حسین گویان بر دوش جوانان وعزاداران قرار می‌گیرد و به بیرون از حسینیه حمل می‌شود تا کسانی که نذری ویا قربانی دارند جلوی پای نخل و علم انجام دهند.

جلوی نخل ۲ نفر به چاووشی می‌پردازند و همراهان در جواب هر بند آن یا حسین می‌گویند؛ هنگام عبور از خیابان و حرکت نخل در تمام شهر دیگر سایر افراد به زیارت آن می شتابد تا از فیض معنوی آن محروم نمانند؛ پس از این مراسم نخل دوباره به حسینیه انتقال داده می‌شود و از شب ششم تا شب یازدهم درحسینیه به حرکت در می‌آید.

شب ششم محرم حسینیه از رونق بیشتری بر خوردار است، علم‌ها بردوش سادات و نخل برشانه جوانان به نشانه کاروان حسینی حرکت داده می‌شود و آن را دور حسینیه می‌ چرخانند یکی از چاوش‌ها مصراعی از یک بیت را می‌خواند، موقعی که کلمات مصراع به پایان می‌رسد مردم یا حسین می‌گویند و حاملان نخل هم آن را را تکان می‌دهند و صدای زنگ داخل نخل فضا را معنوی می‌سازد.

عزاداران خور و بیابانک با اجرای مناسک نخل گردانی و تشییع نمادین پیکر سید الشهدا ارادت قلبی خود را به سالار شهیدان و یاران باوفایش نشان می‌دهند و یاد شهدای کربلا را گرامی می‌دارند.

در روز عاشورا جامه‌های رنگین را از علم و نخل باز می‌کنند و آن را سیاه پوش می‌سازند.
در روز نخل گردانی سادات با دست گرفتن علم‌ها جلوی نخل حرکت می‌کنند، گرفتن پایه های آن به سادات اختصاص دارد و افرادی که نخل و علم را بر می دارند ادامه دهنده راه اجدادشان هستند و به شکل موروثی و نسل به نسل ادامه پیدا کرده است.

این آیین تا پایان دهه محرم ادامه می‌یابد و پس آن نخل تا سال دیگر در حسینیه نگاهداری می‌شود.

خور و بیابانک یکی از شهرستان‌های شرقی استان اصفهان به مرکزیت شهر خور است.