عامل بیماری پسوریازیس پروتئین است
مطالعات جدید نشان می‌دهد عامل بیماری پوستی پسوریازیس سه پروتئین است که با هدف قرار دادن آنان می‌توان به درمان‌های موثری دست یافت.
پسوریازیس یک بیماری التهابی مزمن پوستی است که دو تا سه درصد افراد سفید پوست را تحت تاثیر قرار می‌دهد. نتایج مطالعات نشان می‌دهد این بیماری خود ایمنی از نظر ژنتیکی با چاقی، دیابت و دیگر حالت‌های سندرم متابولیک مرتبط است.
مهمترین علایم پسوریازیس شامل ایجاد تکه‌های ضخیم قرمز رنگ پوستی و فلس‌های نقره‌ای رنگ است که بسیار دردناک بوده و سبب خارش می‌شود. این عارضه معمولا زانو، آرنج، پوست سر، کف دست و پا و کمر را تحت تاثیر قرار می‌دهد؛ همچنین در اطراف ناخن و داخل دهان نیز دیده شده است.
درمان‌های موثری برای این عارضه وجود دارد، ولی برخی از بیماران به درمان پاسخ نمی‌دهند و در برخی دیگر درمان‌ها به صورت تسکین موقتی است؛ به همین دلیل محققان به دنبال درمان‌های موثر هستند.
مطالعات جدید محققان موسسه ایمونولوژی لاهویا در آمریکا نشان می‌دهد عامل بیماری پسوریازیس یک پروتئین کلیدی به نام TWEAK است. این پروتئین در بیماری پسوریازیس، باعث آسیب سلول‌های پوست می‌شود. مطالعات حیوانی و انسانی نشان می‌دهد اگر این پروتئین هدف گرفته شود، می‌تواند به درمان‌های موثر منجر شود.
بر اساس این مطالعات پروتئین TWEAK با رایج‌ترین نوع سلول پوست که کراتینوسیت نام دارد، تعامل می‌کند.
در ادامه مطالعات آمده است این پروتئین همراه با دو پروتئین دیگر به نام‌های TNF و IL-۱۷ در تحریک التهاب نقش دارند و تولید مولکول‌های التهابی و بیان (expression) پروتئین‌های اضافی مرتبط با التهاب را در بیماران مبتلا به پسوریازیس کنترل می‌کنند.
به گفته محققان، اگر پروتئین TWEAK به گونه‌ای مهار شود که نتواند عملکرد مناسبی روی گیرنده سلول کراتینوسیت داشته باشد، می‌تواند یک گزینه درمانی موثر برای این بیماری باشد.
محققان در ادامه مشغول بررسی تاثیر این پروتئین روی اگزما هستند. اگزما به التهاب پوست گفته می‌شود که معمولا با قرمزی، پوسته‌شدن و ضخیم شدن پوست همراه است. عوامل محیطی مانند نبود رطوبت در بروز و تشدید اگزما موثر است. تماس پوست با صابون‌های عطری، مواد تحریک‌کننده مانند الکل و لباس‌های پشمی و تنگ نیز باعث افزایش علایم اگزما می‌شود.
نتایج این مطالعه در نشریه Science Immunology منتشر شده است.