چند نوع عمل زیبایی بینی داریم؟

جراحی زیبایی بینی که رینوپلاستی هم نامیده می‌شود، یکی از محبوب‌ترین جراحی‌هایی است که بر زیباسازی بینی تمرکز دارد. البته این زیباسازی گاهی با اصلاحات عملکردی هم همراه است. در حال حاضر، با نگاهی به لیست جراحان بینی اصفهان سایت دکترتو، متوجه می‌وشیم عمل زیبایی بینی در سه نوع جراحی باز، جراحی بسته و سپتورینوپلاستی انجام می‌شود و پزشک با توجه به شرایط و ساختار بینی متقاضی، یکی از این سه روش را به کار می‌گیرد.

البته بررسی مزایا، معایب و محدودیت‌های هر یک از این روش‌ها برای یک انتخاب درست الزامی است. جراح در جلسه مشاوره اولیه با در نظر داشتن آیتم‌هایی مانند ساختار بینی، شرایط جسمانی بیمار و سطح توقع او، یکی از این روش‌ها را انتخاب می‌کند. از آنجایی که انتخاب درست روش جراحی به طور مستقیم بر موفقیت عمل و رضایت زیباجو اثر می‌گذارد، شرکت در جلسات مشاوره ضرورت دارد.

 

انواع جراحی زیبایی بینی

رینوپلاستی یا عمل جراحی زیبایی بینی به روشی گفته می‌شود که جراح با ایجاد برش در یک بخش خاص از بینی، به ساختار داخلی آن دسترسی پیدا کرده و برای اصلاح ایرادات آن اقدام می‌کند. با توجه به دسترسی گسترده و دید خوب در جراحی بینی، شرایط مناسبی برای ایجاد تغییرات اساسی فراهم می‌شود. در ادامه بیشتر با این روش‌ها آشنا می‌شویم‌‌.

رینوپلاستی باز چیست؟

طبق تعریف مرکز اطلاعات زیست‌فناوری ایالات متحده از رینوپلاستی باز، این روش یکی از متدهای مهم جراحی زیبایی بینی به شمار می‌رود که در آن، در بخش کلوملا (حد واسط بین دو سوراخ بینی) یک برش ایجاد می‌شود و جراح از همین‌ مسیر برای دسترسی به بخش داخلی بینی استفاده می‌کند. البته برای دسترسی بهتر لازم است بخشی از پوست بینی هم به سمت بالا کشیده شود.

در واقع بیشترین دسترسی مربوط به همین روش جراحی است که به پزشک این امکان را می‌دهد نقص‌های بینی را به طور دقیق اصلاح کند. در واقع اصلی‌ترین مزیت رینوپلاستی باز به همین دید گسترده و دسترسی عالی مربوط می‌شود. پس پزشک از نظر اصلاح انحراف تیغه بینی، مشکلات ظاهری مانند قوز، پهنای بیش از حد و... محدودیتی نخواهد داشت.

با توجه به این شرایط، پزشک می‌تواند هماهنگی بهتری بین ظاهر بینی و سایر اجزای صورت ایجاد کند که همین مورد به عنوان مزیت دیگر رینوپلاستی باز در نظر گرفته می‌شود. البته نمی‌توان انکار کرد که این مزایا، با چالش‌هایی هم همراه است.

یکی از مهم‌ترین چالش‌های این روش جراحی این است که بیمار برای بهبودی به زمان طولانی نیاز دارد. برش‌های ایجاد شده روی بینی، ریسک بروز عوارضی مانند کبودی و ورم را افزایش می‌دهند و بیمار را مجاب می‌کنند برای بهبودی سریع‌تر، دستورالعمل‌های مراقبتی زیادی را به کار گیرد.

رینوپلاستی بسته چیست؟

با کسب اطلاعات از وبسایت جراحی پلاستیک دانشگاه کالیفرنیا سانفرانسیسکو متوجه می‌شوید که رینوپلاستی بسته از نظر نحوه برش با روش قبلی تفاوت‌هایی دارد. در این روش، تمام برش‌ها در بخش داخلی بینی انجام می‌شود و در ساختار کلوملا یا دیگر بخش‌های خارجی بینی برشی دیده نمی‌شود.

از آنجایی که مسیر دسترسی به ساختار داخلی بینی از راه سوراخ‌های آن است، پزشک دسترسی گسترده‌ای نداشته و نمی‌تواند تغییرات اساسی ایجاد کند. به همین دلیل باید گفت رینوپلاستی بسته بیشتر مناسب زیباجویانی است که قصد دارند تغییرات کمی در بینی خود ایجاد کنند.

بدون شک مهم‌ترین مزیت رینوپلاستی بسته این است که به علت نداشتن برش‌های خارجی، ریسک باقی ماندن جای بخیه‌ها را کاهش می‌دهد و همچنین، بیمار از نظر ابتلا به عوارضی مانند کبودی و تورم در وضعیت بهتری قرار دارد. از طرف دیگر، دوران نقاهت هم در این روش کوتاه‌تر است.

با وجود این که در این روش، بیمار سریع‌تر به زندگی عادی خود باز می‌گردد، نمی‌توان معایب آن را نادیده گرفت. در این روش هر چقدر هم پزشک ماهر باشد، باز هم امکان ایجاد یک سری از تغییرات وجود ندارد. پس با انتخاب روش جراحی بسته نمی‌توانید انتظار داشته باشید که حتی بزرگ‌ترین ایرادات بینی شما اصلاح شود.

سپتورینوپلاستی چیست؟

طبق تحقیقات یک کلینیک جراحی بینی معتبر در لندن، هر گونه انحراف در تیغه بینی می‌تواند منجر به انسداد راه تنفسی بیمار شود. برای اصلاح این انحراف، روش‌های ساده‌ای وجود دارد، ولی گاهی بیمار ترجیح می‌دهد اهداف درمانی و زیبایی را همزمان به دست بیاورد و به همین دلیل، به سراغ روشی به نام سپتورینوپلاستی می‌رود.

در این روش، جراح ساختار داخل بینی را اصلاح می‌کند تا مشکلات تنفسی بیمار رفع شود. سپس، به صورت همزمان برای اصلاح مشکلات ظاهری بینی هم اقداماتی انجام می‌دهد. پس به طور کلی این جراحی باعث می‌شود فرد هم تنفس راحتی داشته باشد و هم به زیبایی ظاهری مورد نظرش هم دست پیدا کند. البته این احتمال وجود دارد افرادی که دچار شکستگی بینی شده‌اند هم به این روش جراحی نیاز داشته باشند.

در روش سپتورینوپلاستی، بیماران باید دوران نقاهت خود را به صورت کامل بگذرانند تا به بهبودی نسبی اولیه دست پیدا کنند. سپس باید یک بازه زمانی شش ماهه تا یک ساله را پشت سر بگذرانند تا نتایج تنفسی و ظاهری آن‌ها خود را نشان دهد. شدت عوارض بعد از عمل و طول دوره نقاهت به عواملی مانند پیچیدگی عمل و گستردگی تغییرات ایجاد شده بستگی دارد.

تفاوت رینوپلاستی طبیعی، فانتزی و نیمه فانتزی

برای انتخاب سبک جراحی بینی، سه روش طبیعی، فانتزی و نیمه فانتزی را در اختیار خواهید داشت. در روش جراحی طبیعی، تغییرات طوری انجام می‌شود که شکل ظاهری بینی حالت مصنوعی پیدا نکند و به بهترین شکل ممکن با سایر اجزا هماهنگ شود.

در مقابل، جراحی عروسکی یا فانتزی با تغییرات گسترده‌تری مانند قوس شدید، سایز کوچک‌تر و سربالایی بیشتر نوک بینی همراه خواهد بود. حد وسط این دو روش، جراحی نیمه فانتزی نام دارد که تغییرات ایجاد شده نه به شدت بینی فانتزی هستند و نه به سادگی بینی طبیعی طراحی شده‌اند.

رینوپلاستی برای انواع بینی (گوشتی، استخوانی)

با توجه به تفاوت‌های بین بینی گوشتی و استخوانی همیشه جراحی بینی گوشتی با چالش‌های بیشتری همراه است. ضخامت زیاد پوست و ضعیف بودن غضروف بینی، اصلی‌ترین علت این موضوع محسوب می‌شود. از آنجایی که بینی‌های استخوانی پوست ظریف و ساختار مستحکمی دارند، به راحتی می‌توانند در هر سه سبک طبیعی، فانتزی و نیمه فانتزی جراحی شوند.

ساختار بینی گوشتی، جراح را مجاب می‌کند صرفا روش طبیعی را برای اصلاح فرم بینی انتخاب کند. همچنین تغییرات ایجاد شده در بینی گوشتی همیشه محدودتر از‌ بینی استخوانی است.

در مطالعات اخیر حوزه راینولوژی و جراحی پلاستیک بینی، تفاوت‌های ساختاری بین بینی‌های گوشتی (فونکشنال) و استخوانی (اسکلتال) به عنوان یکی از مباحث کلیدی در برنامه‌ریزی جراحی و پیش‌بینی نتایج عمل شناخته شده‌اند. این تفاوت‌ها نه تنها بر تکنیک‌های جراحی تأثیر مستقیم می‌گذارند، بلکه دوره نقاهت، میزان تورم پس از عمل و ثبات نتایج بلندمدت را نیز تحت الشعاع قرار می‌دهند. ضخامت اپیدرم در بینی‌های گوشتی به طور میانگین ۲.۳ برابر بیشتر از انواع استخوانی است که نه تنها ناشی از افزایش تعداد لایه‌های سلولی استراتوم کورنئوم است، بلکه تراکم بالاتر غدد سباسه (حدود ۴۵۰ غده بر سانتی‌متر مربع در مقابل ۲۱۰ غده) نیز در این پد نقش دارد. از نظر هیستولوژیک، درم در بینی‌های گوشتی حاوی فیبروبلاست‌های فعال‌تر با تولید کلاژن نوع III بیشتر است که منجر به خاصیت ارتجاعی کمتر می‌شود