برخی فیلم‌ها را بیشتر از ۵ دقیقه نمی‌توانم ببینم

فریبا متخصص بازیگر گفت: سینمای ما با سینمای دنیا اصلا قابل مقایسه نیست، به نظرم به غیر از تعداد انگشت شماری از فیلم های سینما ما، ۱۰۰ سال از سینمای جهان عقب هستیم؛ الان سینما دوباره رو به افول است.
به گزارش تسنیم ، فریبا متخصص بازیگر سی نما، تئاتر و تلویزیون در مورد فعالیت های اخیر خود گفت: مشغول تمرین در نمایش شیروانی داغ به کارگردانی ایوب آقاخانی هستم که از اول آذر ماه در سالن ایرانشهر به روی صحنه خواهد رفت و همچنین یک کار سینمایی به کارگردانی خداداد جلالی قرار است که پس از اجرای این نمایش در آن بازی کنم.

وی در خصوص وجه تمایز سینمای ایران با جهان بیان داشت: سینمای ما با سینمای دنیا اصلا قابل مقایسه نیست، به نظرم به غیر از تعداد انگشت شماری از فیلم های سینمای ما، 100 سال از سینمای جهان عقب هستیم؛ الان سینما دوباره رو به افول است، نزدیک به 10 سال است که شیوه و نوع بازیگری، نوع انتخاب بازیگر، بازیگرهایی که ستاره می شوند، تهیه کننده ها فکر می کنند که باید آن ها را بیاورند تا گیشه را پر کنند.

متخصص در خصوص مشکلات ناشی از وجود لابی در این حرفه اظهار داشت: الان خیلی از بازیگرها که لایق هستند و چندین و چند سال زحمت کشیده اند، در خانه نشسته اند اما یک سری نابازیگر بازی می کنند، این مسئله به لابی و مافیای سینما مربوط می شود؛ این مافیا از سیاستی است که در کشور وجود دارد، از خود تهیه کننده ها و باند بازی هایی که در حرفه ما هست، ما کاره ای نیستیم که بخواهیم در این باره نظر بدهیم، این مسئله پیچیده تر از این حرف هاست که کسی بخواهد در یک جمله در مورد آن چیزی بگوید، این مشکلات این قدر ریشه ای است که با حرف درست نمی شود، آن هایی که دست در این کار دارند و مسئولیتی دارند باید زیر بنا را درست کنند؛ چرا باید وضعیت اینگونه باشد؟ چرا ستاره ها به تئاتر می آورند تا مردم را فریب دهند و 4 ستاره به آن ها نشان دهند؟ در صورتی که باید دید آیا این ستاره پروری در تئاتر جواب می دهد؟ این ها تئاتر را هم خراب کرده اند؛ تئاتری که رسالت و اصالت داشت، الان تبدیل به جایی شده که با آوردن چند ستاره می خواهند مردم را به سالن های تئاتر بکشانند تا این افراد را ببینند، مردم می آیند که تئاتر ناب ببینند.

وی در ادامه عنوان افزود: به نظرم سطح توقع مردم هم پایین آمده به دلیل این که به این مدل کارها و این سیستم عادت کرده اند و خودشان هم دیگر خواهان چیز برتری نیستند، هر خوراکی را به آنها بدهید می پذیرند، ذائقه شان را تغییر داده اند و فقط برایشان کافی است که بخندند و چند ستاره را از نزدیک ببینند؛ حاضرند کلی هزینه پرداخت کنند تا ستاره ها را از نزدیک ببیند، در صورتی که این هنر نیست، بعد آن وقت شما می پرسید که ما چه تفاوتی با سینمای خارج داریم؟ از نوع نگرش و فرهنگمان معلوم است که چقدر با آن ها فرق داریم.

بازیگر سریال شهرزاد درباره معضل ورود شاخ های مجازی به سینما و تلویزیون گفت: این که شاخ های مجازی می آیند و بازیگر می شوند باید دید مقصر چه کسی است؛ مقصر آدم هایی هستند که این افراد را انتخاب می کنند، وگرنه مگر ما بچه های مستعد تئاتری کم داریم؟ اما یکباره وقتی که یک نفر در چنین فضایی دیده می شود همه او را می خواهند، بعد هم از همان بالا سرنگونش می کنند، چند سال که از او استفاده کردند یکباره می بینید که حذفش می کنند.

وی در خصوص واکنش هنرمندان به دنیای پیرامونشان و مسائل اجتماعی اذعان داشت: هر کسی آزاد است که حرف خود را بزند، هر کسی سلیقه و فکری دارد که می تواند حرفش را بزند، بالاخره با او یا برخورد می شود یا نمی شود حتی ازطرف مردم، من نمی توانم برای کسی نسخه بپیچیم که چه بگوید و یا نگوید، این مسئله کاملا شخصی است؛ من عادت کرده ام به کسی کاری نداشته باشم، شما تا به حال دیده اید من حاشیه ای بسازم؟ سرم در کار خودم است و عاشق کار خودم هستم و فکر می کنم که تنها وظیفه من این است که کارم را به نحو احسن انجام دهم، با کسی کاری ندارم که چه می گوید و چه نمی گوید.

متخصص در ادامه گفت: موافق هستم که هنرمند باید دغدغه مند باشد و تریبونی برای مردم باشد، اول باید بتواند مردم را به سمت و سویی درست و هدفمند راهنمایی کند، بعد می تواند بگوید که تریبونی برای مردم هستم، شما نمی تواندی همینجوری تریبونی برای مردم باشید، به نظرم این مستلزم یک فرهنگ است که جامعه یک تکانی بخورد، اول از نظر فرهنگی در هر زمینه ای پیشرفت کنیم، بعد این توقع را از هنرمند داشته باشیم و متقابل باشد، سطح آگاهی و نگرش مردم و هنرمند باید به قدری بالا باشد که در کنار هم و موازی پیش بروند؛ سطح آگاهی مردم را هنرمندان باید بالا ببرند اما خود مردم هم باید تکانی به خود بدهند، وقتی که هر خوراکی به آن ها می دهند اصلا برایشان فرقی نمی کند و هر چیز هجوی را تحویلشان دهند می نشینند و نگاه می کنند و می خندند و اصلا یک لحظه فکر نمی کنند که این برای چه ساخته شده است و درست انتخاب نمی کنند، این مسئله خیلی بدی است، مردم باید انتخاب کنند و یگویند که ما چه کاری و چه سبکی می خواهیم، ما الان آدم های 20، 30 یا 40 سال پیش نیستیم، باید از هنرمندشان توقع داشته باشند، مطمئنا وقتی هنرمند این را ببیند تکانی به کار خودش می دهد، این یک کار متقابل است، مردم باید از هنرمند اثر خوب بخواهند، ما هم جزو همین مردم هستیم و از جای دیگری نیامده ایم.

بازیگر سریال تولدی دیگر خاطرنشان کرد: ما باید یک جوری به مردم آموزش بدهیم که سطح توقعشان را از کارهای هنری بالا ببرند، اگر یک کار بد است برایش وقت نگذارند و به تماشای آن ننشینند، سالیان سال است که مردم ما درگیر ماهواره و سریال های ترکی شده اند که واقعا افتضاح هستند، به جای این که زندگی خانوادگی را منسجم تر کند، خانواده ها را از هم گسیخته کرد و بدترین چیزها را به زندگی مردم ما آورد، چرا مردم باید این سرال ها را نگاه کنند؟ اگر ما تلویزیون و سینمایی داشته باشیم که یک سر و گردن از جاهای دیگر بالاتر باشد چرا مردم باید پای این سریال های مبتذل و سطح پایین ترکی بنشینندکه این به آن خیانت می کند، آن یکی این یکی را می کشد و ارتباط های درستی را نشان نمی دهد؟ قدمت سینما و تلویزیون ما را ندارند و با رنگ و لعاب و ظاهرسازی می خواهند مردم ما را فریب دهند، این تمدن و فرهنگی که ما داریم را هیچ کجای دنیا ندیده است، این اصالت خانوادگی که هنوز در خیلی از خانواده های ایرانی وجود دارد را هیچ کجای دنیا ندارد، ترکیه می تواند چنین فرهنگ و اصالتی را به ملتش بدهد؟

وی اظهار داشت: من اگر مدیر و یا مسئول سینما بودم کار فرهنگی را از همان ابتدا که بچه ها به مدرسه می روند آغاز می کردم، همه چیز به آموزش و پرورش بر می گردد، به مدارس می رفتم و فرهنگ بچه ها را با هنر بالا می بردم، از همان پایه باید بچه ها هر چیزی را آموزش ببینند؛ مگر برای یک سینما رفتن کم هزینه می شود؟ یک خانواده 4 نفره اگر بخواهند به سینما بروند با خوردن چند خوراکی حداقل باید 200 هزار تومان هزینه کنند، چرا نمی گردند یک فیلم خوب را پیدا کنند و ببینند؟ اگر فیلم خوب پیدا نمی کنند اصلا به سینما نروند و به جای آن کتاب بخوانند.

این بازیگر در ادامه گفت: وقتی که یک بار می روند و فیلمی را می بینند که ضعیف است باز هم می روند و فیلم آن فیلمساز را می بینند، یا همان هنرپیشه ها را انتخاب می کنند که فیلمشان را ببینند، خواندن یک کتاب یا گوش کردن یک فایل صوتی رمان خیلی اثر بیشتر و بهتری از دیدن این سینمای مبتذل دارد، البته این شامل همه فیلم ها نمی شود؛ حیف آن پولی که بابت دیدن برخی از این فیلم ها هزینه می شود؛ برخی از فیلم ها را که می بینیم بیشتر از 5 دقیقه آن را نمی توانم تحمل کنم و از دیدن ادامه آن منصرف می شوم.

فریبا متخصص اذعان داشت: این که من بگویم سینما این ضعف و مشکل را دارد مسئولان اهمیتی نمی دهند اما به مردم عزیز باید بگوییم هر فیلم آشغالی را نبینند، به جای رفتن به سینما و دیدن یک فیلم مزخرف بهتر است که مثلا به رستوران بروند و یک شام خوب بخورند.

وی در ادامه تشریح کرد: تجربه به من ثابت کرده که وقتی حرفی را مستقیم می زنیم فایده ای ندارد و شکل نصیحت به خود می گیرد، من اگر به شما بگویم از این راه نروید، گوش نمی کنید و به همان راه می روید،من می گویم باید غیر مستقیم مردم را به سمتی هدایت کرد که کار خوب ببینند، اما اگر مستقیم بگویید آن وقت مردم می گویند ولشان کنید این هنرپیشه ها خودشان هزار کار می کنند و از شکم ما خبر ندارند، نمی دانند ما می خواهیم 2 ساعت برویم و بخندیم، اما وقتی غیر مستقیم و با کار هنری بگوییم بهتر است.

فریبا متخصص در پایان گفت: من 33 سال است که کار می کنم و تئاتر برایم مقدس است اما هیچ وقت کارم را به هیچ چیز دیگری ترجیح نداده ام، هیچ وقت برای پیشرفت در کارم وارد هیچ نوع رابطه ای نشدم تا الان که دیگر سنی از من گذشته است، الان خیلی از این جوان ها را می بینید که از راه سطحی وارد سینما شده اند، طرف چون دختر خوشگلی بوده است به سینما آمده و چندین فیلم بازی کرده است، اگر پسر بوده دخترها به سمتش رفته اند و اگر دختر بوده پسرها، درست مانند عروسک خیمه شب بازی که بعد از چند سال هم یکباره کنار گذاشته می شود؛ اما آیا افرادی که از راه درست آمده اند و در این کار استخوان ترکانده اند هم کنار گذاشته می شوند؟ ممکن است کم کار کنند اما ماندگارند؛ یک عده به خاطر چشم و ابروی خوشگل بازیگر می شوند در صورتی که اصلا قابل مقایسه با بزرگان این هنر نیستند، این بازیگری نیست.