هر چه لطمه میخوریم از تصمیمات غیر کارشناسی است !
نماینده مردم شهرستان لنجان در مجلس شورای اسلامی گفت: باید توجه داشت که پرورش گلوگیاه تا حد زیادی به اقلیم محل بستگی دارد و طبق نظر کارشناسان در شهرستان لنجان به دلیل اقلیم خاص خود پرورش گلوگیاه زینتی تا حد زیادی پاسخگو خواهد بود و می توان به سمت و سوی صادرات آنها نیز گام برداشت.
سابقه کاشت برنج در شهرستان لنجان به دو هزار سال گذشته و دوره ساسانیان باز میگردد و در طومار شیخ بهایی نیز که نزدیک به ۵۰۰ سال پیش نوشته شده است، حق آب لنجانات بیشتر به برنجکاری در این منطقه اختصاص یافته که این نشان از وجود برنجکاری در این منطقه از گذشتههای دور است. نوع کشت برنج بصورت سنتی یکی از منحصربفردترین و زیباترین میراث ناملموس و ماندگار شهرستان لنجان قلمداد می شود که به دلیل مرقوبیت و نوع کشت این برنج حتی نامش در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده اما در چند سال اخیر با ظهور پدیده خشکسالی در همه نقاط کشور از جمله استان اصفهان تأثیرات نامیمون این پدیده چهره استان و شهرستان لنجان را پیر و فرتوت کرده است به صورتی که امروز بجای چاره اندیشی تنها سخن هایی از ممنوعیت کشت برنج لنجان شنیده می شود، محصولی که به نوعی به دلیل ویژگیهای کیفی و طعم و عطری که نظیرش را در هیچ جای جهان نمیتوان یافت نوعی برند محسوب میشود تا شاید برنج لنجان نیز همچون محصولات دیگر این شهرستان همچون هلوی معروف ان که تنها در خاطره ها باقی مانده می رود تا او نیز تنها در خاطرهها جاودانه شود. باید گفت کمبود آب در حوضه آبریز زاینده رود به دلیل خشکسالی و مدیریتهای جزیزهای و فراموش کردن نگاه و مدیریت یکپارچه بر این حوضه باعث شد تا حلقه محاصره خشکسالی استان اصفهان را فرا گرفته و زاینده رود را به مرده رود مبدل سازد و از سوی دیگر عدم مدیریت صحیح و همچنین برخی صحبت ها و باور غلط برخی افراد که معتقدند در جایی که کمبود آب داریم چه توجیهی برای کشت برنج میماند دلیلی باشد بر افزایش فشار بر کشاورزان برنجکار استان اصفهان و به تبع آن شهرستان لنجان. اما غافل از اینکه همه کشاورزان استان اصفهان و شهرستان لنجان دارای حقابه مشخص هستند و در نهایت نیز میزان کشت برنج آنقدر نیست که با تعطیلی آن مشکل آب استان اصفهان و حتی دیگر استان ها حل شود. اما متأسفانه مشکل کمآبی آنقدر حاد شد که براساس دستورالعمل وزارت جهاد کشاورزی دولت یازدهم کشت برنج در همه نقاط کشور به جز ۲ استان شمالی ممنوع شد و این دستورالعمل نیز به اصفهان آمد و به تصویب رسید و عملاً کشت برنج در استان اصفهان ممنوع شد بدون آنکه، کشت جدیدی بجای آن تعریف شده باشد.
محسن کوهکن با اشاره به اینکه امروز متأسفانه استان اصفهان به توسعه کشت برنج و برنج کاری متهم است در صورتی که اراضی حاصلخیز جلگه زایندهرود از صدها سال گذشته به کشت برنج اختصاص داشته است، اظهار کرد: در ابتدا باید به این نکته توجه داشت که به دلیل کاهش نزولات اسمانی زاینده رود امروز دیگر آن زاینده رود قدیم نیست که دائما جاری بود اما با توجه به حق آبه کشاورزان از رودخانه زاینده رود اگر بنا باشد برداشت آب جدیدی از رودخانه صورت گیرد در ابتدا باید منابع آب جدید را با ساخت تونل، سد، خط انتقال به این ماخذ اضافه شود تا بتوان این اضافه برداشت را انجام داد.
وی افزود: در حدود ۳۰ سال گذشته این قاعده معقول مراعات نشده است و اقداماتی انجام گرفته که امروز زاینده رود خشک و به تبع آن باتلاق گاوخونی نیز خشک شده است که در بعضی مواقع با وزش باد شدی ذراتی به هوا برخاسته می شود که مشکلات متعددی را برای مردم به همراه داشته است.
نماینده مردم شهرستان لنجان در مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: امروز بحث هایی مطرح است که با مجوز و یا بدون مجوز از روی آب زاینده رود برداشت هایی می شود اما قرار بود با احداث تونل سوم، بهشت آباد و ... آب مورد نیاز بر روی زاینده رود هدایت شود لذا چنانچه مجوزی صادر می شود برای زمانی است که آب اضافه بر روی آب قبلی افزوده شده باشد اما این در حالی است که مجوز حق برداشت داده شده در حالی که آبی بر روی آب موجود اضافه نشد و وضعیتی به وجود امده که امروز همه شاهد ان هستیم.
وی ادامه داد: حدود ۲ سال پیش شورای عالی آب در خصوص وضعیت منابع آب و وضعیت زاینده رود مصوبه ۹ ماده ای را به تصویب رساند، حرف ما این است که این مصوبه ۹ ماده ای مانیفست ما بوده و همه استان ها باید از این مصوبه پیروی کنند.
کوهکن اضافه کرد: برای اینکه مشخص شود در کجا برداشت غیر قانونی انجام گرفته است حکمیت این موضوع در این مصوبه به وزارت نیرو واگذار شده و این وزارت خانه اعلام کرده است که استان چهارمحال و بختیاری از این مصوبه ۳۱ مورد تخطی کرده است و استان اصفهان ۴ مورد لذا استان اصفهان به دلیل مشکلات موجود از ادامه ۴ مورد تخطی را جلوگیری کرده و هیچ اجازه برداشت جدیدی را صادر نکرده و پایبند به مصوبات بوده است.
وی عنوان کرد: اما استانی که ۳۱ مورد بر خلاف مصوبه شورای عالی آب، برداشت آب را انجام می دهد به هر جهت دولت و حاکمیت باید تکلیف آن را مشخص کند چراکه در هیچ کجای دنیا چند شهرو چند نرخ وجود ندارد.
نماینده مردم شهرستان لنجان در مجلس شورای اسلامی بیان کرد: از این جهت باید همه دست به دست هم داده تا موانع موجود در استان چهارمحال و بختیاری برطرف شده و آب اضافه ای که پیش بینی شده بر روی آب زاینده رود افزوده شود تا هم پروژه های که منشاء قانونی دارد اجرایی شود و هم اینکه مسئله خشک شده زاینده رود مرتفع گردد.
وی خاطرنشان کرد: باید به این مهم نیز توجهی جدی داشت که ما حق آبه کشاورزان را حق شرعی و قانونی آنها می دانیم و حرف کشاورزان ما این است که حق آبه را به ما بدهید و چنانچه بارش ونزولات اسمانی نیز کاهش یافته نسبت به کاهش بارندگی حق آبه ما را رهاسازی کنند اما اینکه با این حق آبه چه چیزی کشت شود را به عهده خود کشاورز بگذارند.
کوهکن با اشاره به منع کشت برنج در اصفهان، اذعان کرد: باید به این نکته توجهی جدی داشت که متاسفانه تا به امروز یک قدم کار کارشناسی که ثابت کند زمینی که اگر درآن برنج کشت می شود چند درصد بیشتر از زمینی که محصولات دیگر دران کشت جایگزین برنج انجام شود بیشتر است انجام نگرفته و به ما ارائه نشده است.
وی یاداور شد: البته ما نیز در نظر نداریم مصرف بیشتر آب در کشت برنج را نفی کنم اما کارشناسان به صورت غیر رسمی نیز به بنده اعلام کرده اند که این مسئله ای که برخی اوقات مطرح می شود کشت برنج ۲ برابر فلان کشت مصرف آب دارد اینگونه نیست.
نماینده مردم شهرستان لنجان در مجلس شورای اسلامی متذکر شد: ضمن اینکه در کل استان اصفهان تنها شهرستان لنجان است که اگر ورودی آب رودخانه زاینده رود به این شهرستان بوده خروجی آب نیز وجود داشته که این مسئله در جای دیگر از استان وجود ندارد که ما شاهد برگشت اب باشیم و نمونه زایش آب در شهرستان لنجان به خوبی مشهود است.
وی با اشاره به اینکه شاید در نظر برخی ممنوعیت کشت برنج به دلیل کمبود آب تنها یک بهانه باشد، تاکید کرد: چنانچه کارشناسان بنده را توجیه کنند که اگر برنج کاشته شود مصرف آب آن از کشت فلان محصول بیشتر است بنده از این مسئله حمایت خواهم کرد.
کوهکن با اشاره به اینکه ممنوعیت کشت برنج باید در حالی صورت گیرد که جایگزینی برای امرار معاش کشاورزان در نظر گرفته شود نه اینکه به یکباره کشاورزان را از کشت برنج منع کنند، ادامه داد: کارشناسان ما در ابتدا باید کشت جایگزینی برای برنج معرفی کنند که در شهرستان لنجان جوابگوی کشاورزی باشد و منابع آن نیز در نظر گرفته شود.
وی تاکید کرد: اما امروز کارشناسان امر کشت جایگزین به کشاورز معرفی نکرده اند و توجیه درستی نیز در این حوزه برای کشاورز انجام نگرفته و تنها به دنبال ممنوعیت کشت برنج برخاسته اند لذا بنده نمی توانم در برخورد غیرکارشناسی کنار متولیان امر قرار بگیرم و در کنار کشاورز هستم مگر اینکه بنده توجیه شوم که کشت برنج به چه علت منع شده و جایگزین ان چه محصولی می تواند باشد تا بتوانم کشاورز شهرستان را در خصوص لزوم عدم کشت توجیه کنم.
نماینده مردم شهرستان لنجان در مجلس شورای اسلامی یادآور شد: البته با پیگیری هایی که از وزارت جهاد کشاورزی انجام گرفته و قول های مساعدی که وزیر مربوطه در خصوص حرکت به سمت کشت گلهای زینتی بجای کشت برنج داده شده است آمادگی لازم وجود دارد همکاری لازم انجام گیرد تا در شهرستان لنجان به این سمت و سو حرکت کنیم.
وی تصریح کرد: بنده پیشنهاد می دهم چنانچه کشاورزان یکی از صحراهای شهرستان لنجان که در کنار رودخانه زاینده رود واقع شده است با یکدیگر تجمیع شده و با تشکیل هیئت امنا به سمت پرورش گلهای زینتی حرکت کنند بخشی از منابع مالی که توسط بانک کشاورزی در اختیار کشاورزان قرار خواهد گرفت تا با سرمایه خود کشاورز تجمیع شده و به طور مثال یکی از صحراها به این مسئله اختصاص یابد.
کوهکن اضافه کرد:باید توجه داشت که پرورش گلوگیاه تا حد زیادی به اقلیم محل بستگی دارد و طبق نظر کارشناسان در شهرستان لنجان به دلیل اقلیم خاص خود پرورش گلوگیاه زینتی تا حد زیادی پاسخگو خواهد بود و می توان به سمت و سوی صادرات آنها نیز گام برداشت لذا می توان با احداث شهرک پرورش گلوگیاه زینتی به سمت کسب درآمدهای پایدار حرکت کرد.