روایتی از زندگی زیر سقف اتاق خشتی
سخت است زندگی در اتاق خشتی که در و دیوارش بوی نم میدهد، اما این سختی زمانی بیشتر میشود که پدر بیمار باشد و اشکهایش را از اهل خانه پنهان کند؛ اما بالای این سقف هم خدا هست و چشمان او را میبیند.
سخت است زندگی در اتاق خشتی که در و دیوارش بوی نم میدهد، اما این سختی زمانی بیشتر میشود که پدر بیمار باشد و اشکهایش را از اهل خانه پنهان کند؛ اما بالای این سقف هم خدا هست و چشمان او را میبیند.
به گزارش تسنیم ، در گوشهای از استان پهناور اصفهان در شهری کوچک از توابع شهرستان لنجان خانوادهای 8 نفره در اتاق مخروبهای زندگی میکنند و روزهای سختی را میگذرانند. سختتر از آن چیزی که میتوان تصور کرد؛ آنها ساکن اتاقی خشتی و مخروبهای هستند که در حال آوارشدن است، پدر این خانواده 8 نفره بیمار و از کار افتاده است و مادر خانواده نیز تلاش بسیاری برای بهبود وضعیت حال پدر که هر از گاهی در بیمارستان فارابی اصفهان بستری میشود انجام داده است، اما فشار زندگی دیگر امانی برای این خانواده باقی نگذاشته است.
آنها زندگی خود را تنها با یارانه و کمک هزینهای که از سوی کمیته امداد لنجان دریافت میکنند، اداره کرده و میگذرانند. گذران زندگی با یارانه آنقدر سخت است که شاید حتی تصورش هم برای کسانی که از نزدیک از وضعیت آنها آگاه هستند دردناک باشد.
مادر خانواده در گفتوگو با تسنیم گفت: زندگی برایمان بسیار سخت و طاقت فرسا میگذرد، پدر بچههایم بیمار است و نمیتواند کار کند، من هم به تنهایی از عهده تامین این زندگی برنمیآیم و فقط با یارانهای که هر ماه از دولت دریافت میکنیم زندگیمان را میچرخانیم، ماهانه کمیته امداد هم مبلغی به ما میدهد. من باید از شوهرم مراقبت کنم که بسیار بیمار است، بچهها نیازهای کوچک و زیادی دارند که از عهده هیچ کدام برنمیآیم.
وی میافزاید: زندگی خیلی سخت میگذرد اما خداوند خیر دهد به گروه جهادی شهرستان که به ما لطف کردند. آنها با دیدن وضعیت اسفبار ما تصمیم گرفتند برایمان خانهای بسازند، آنها دیدند که در یک اتاق با آن وضعیت و با یک فرد بیمار اصلا نمیتوان زندگی کرد آن هم با وجود 8 فرزند.
گروه جهادی لنجان دست بهکار شدند
با شناسایی این خانواده توسط بسیج سازندگی ناحیه مقاومت بسیج لنجان و تایید کمیته امداد زرینشهر در مورد وضعیت نابسامان این خانواده، گروه جهادی شباب الزهرا(س) برای ساخت سرپناه برای این خانواده نیازمند مراحل کار آغاز و پس از بررسیهای انجامشده ساخت واحدی 80 متری را شروع کردند.
پس از تهیه نقشه ساختمان سفتکاری نیز انجام شد و بعد از آن جهادگران دیوارکشی این ساختمان را آغاز کردند در این میان کارگر، بنا، نجار و دانشجو همه مشغول بهکار بودند و فرقی نمیکرد که هر کدام داری چه موقعیت شغلی و اجتماعی هستند. همدلی و روحیه جهادی این افراد سبب شده بود آنها شبانهروز و بدون هیچ مزد و پاداشی کار کنند و تنها منتظر پاداش خود از خداوند باشند.
ساخت این خانه حدود 3 ماه به طول انجامید. پس از پایان ظریفکاری با هماهنگیهای انجامشده با خیران پشتبام این ساختمان نیز تکمیل شد و با پیگیری انجامشده با همکاری سایر گروههای جهادی و کمیته امداد زرینشهر دربهای ساختمان نیز کار گذاشته شد.