پژوهشی بر سفالینههای شهر زیرزمینی نوشآباد
شهر زیرزمینی نوش آباد یکی از مراکز باستانی کشور است. وجود آثار متعدد دوره های مختلف، گویای سابقه بلند تاریخی این شهر است که موقعیت جغرافیایی آن به لحاظ قرار گرفتن در بین یکی از جاده های فرعی ابریشم و راه ارتباطی اصفهان به ری، از اهمیت بالایی برخوردار بوده است.
به گزارش ایسنا، یکی از دانشجویان کارشناسی ارشد هنر اسلامی گرایش سفال و سرامیک دانشگاه کاشان، به بررسی و مطالعه سفالینه های به دست آمده در مجموعه باستانی شهر زیرزمینی نوش آباد پرداخت.
مجموعه باستانی شهر زیرزمینی نوش آباد، یکی از محوطه های شاخص این شهر است که مطالعه یافته های فرهنگی، می تواند حقایقی را در زمینه هنری این منطقه روشن کند. این اثر تاریخی، یک مجموعه معماری دستکند است که پژوهش های باستان شناسی در این مجموعه و قلعه خشتی سیزان از سال 1383 آغاز شده و تا سال 1394 یافته ها و نتایج قابل توجهی طی چهار فصل کاوش از آن به دست آمده است.
در این پژوهش از مجموع 12 هزار و 633 قطعه سفال به دست آمده در کاوش های شهر زیر زمینی نوش آباد، 285 قطعه انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفت که از نکات قابل توجه در این مجموعه، وجود گونه های متنوع و جالب سفال های دوران اسلامی از جهت نوع تکنیک، نقش و فرم است.
بر اساس سفال های گردآوری شده در نوش آباد، سفال ها به دو گروه اصلی بدون لعاب و لعابدار تقسیم می شود که سفال های نوع نخست، در پنج گونه ساده بدون نقش، با نقش کنده، نقش افزوده، نقش قالبی و نقش مهری مطالعه شده است.
هم چنین سفال های لعابدار شهر زیر زمینی نوش آباد، در دو بخش زیر لعابی و رولعابی مطالعه شد که زیرلعابی شامل نقاشی با پوشش گلی، لعاب پاشیده، لعاب تک رنگ، آبی - سفید و نقاشی قلم مشکی بوده و تکنیک رولعابی نیز شامل زرین فام است.
فرم ظرف های سفال شامل کاسه، بشقاب، گلدان، آبخوری و پیه سوز است که شباهت های فراوانی با نمونه های مختلف در مناطقی مثل شهرزیر زمینی سامن، گرگان، سلطان آباد، سوریه و کاشان دارد.
به گزارش ایسنا؛ رساله «پژوهشی بر سفالینه های شهر زیرزمینی نوش آباد» توسط فروزان انصاری نیا دانشجوی کارشناسی ارشد هنر اسلامی گرایش سفال و سرامیک دانشگاه کاشان نگارش شده که عباس اکبری به عنوان استاد راهنما و زهرا ساروخانی استاد مشاور این پژوهشگر بوده اند.