خاطراتی از اصفهان با طعم گس نان

«طعم گس نان» مجموعه خاطراتی است مربوط به شش دهه از زندگی اصغر نهچیری، ویراستار و استاد ادبیات فارسی. او که متولد سال 1325در خیابان نشاط اصفهان، محله گوشه قصرمنشی است در«طعم گس نان» خاطراتش را از چهارسالگی تا ۷۴ سالگی در زمینه خاطرات کودکی و دهه‌های ۳۰، ۴۰ و ۵۰ در زمینه‌های گوناگون اقتصادی، اجتماعی و بعضاً سیاسی به نگارش درآورده و گفته‌ها و خاطراتی مختصرتر نیز از دهه‌های 60، 70، 80 و 90 روایت می‌کند.

این کتاب در سال 1400 توسط انتشارات نشر نهفت در اصفهان در 1100 نسخه منتشر شده است. در فهرست کتاب، این عناوین را می‌خوانیم: نیمه دوم دهه بیست/ اواخر دهه سی و اوایل دهه چهل/ دهه چهل/ دهه پنجاه/ دهه شصت/ دهه هفتاد/ دهه هشتاد/ لوح احد (سفرنامه حج)/ دهه نود/ پایان سخن.

مکتب و مدرسه در نیمه دوم دهه بیست، کاسبکاران ثابت و سیار دهه سی، داستان دوچرخه نویسنده در دهه چهل، دانشگاه اصفهان بعد از انقلاب اسلامی و کم و کیف دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان از جمله موضوعاتی هستند که نویسنده به آنها پرداخته است.

در بخشی از کتاب در قسمت «داستان دوچرخه‌ام» می‌خوانیم: « مهر ماه ۱۳۳۸ من دانش‌آموز کلاس هفتم دبیرستان هراتی اصفهان بودم، از منزل ما تا دبیرستان حدوداً پنج کیلومتر فاصله داشت و من معمولاً این مسیر را روزی چهار بار پیاده رفت‌وآمد می‌کردم. آرزوی من در آن سال داشتن یک دوچرخه بود. اواسط سال تحصیلی ظاهراً در یکی از ماه‌های پاییز، دیدم روزی پدر با یک دستگاه دوچرخه هرکولس انگلیسی تمام‌عیار در زرورق پیچیده وارد خانه شد و گفت بفرمایید: «این هم دوچرخه مورد علاقه‌ات.»

با دیدن آن دوچرخه دقایقی از خود بی‌خود شدم و در آسمان‌ها سیر کردم، خدایا درست می‌بینم؟ آیا آرزوی دیرینه من برآورده شده؟ پدر چند خریدی و از کجا؟ پدر جواب داد هفتاد و پنج تومان نقد از دوچرخه‌فروشی گوهریان در چهارباغ. دکمه بوق باطری‌دار دوچرخه را فشار دارم، انگار زیباترین سمفونی‌های جهان در فضای خانه طنین‌انداز شد! به آینه، تلمبه، تَرک، چراغ جلو و خطرهای عقب و چرخ‌های براق مزین به لاستیک‌ها خیره شده و محو تماشای آنها بودم به‌طوری‌که به تذکرات ایمنی و احتیاطی پدر و مادر که غرق تماشای من بودند، اصلاً توجهی نداشتم و کلماتی بود که در فضا محو می‌شد. کتاب‌های درسی بعدازظهر آن روز را عاشقانه زیر فنر ترکبند دوچرخه جاسازی کردم و راهی دبیرستان شدم. از ذوق سرشار برای نشان‌دادن و درواقع پُز دادن به هم‌کلاسی‌ها با سرعت طی طریق می‌کردم. در پیچ پل چوبی نزدیک مدرسه که شنی بود دوچرخه از کنترلم خارج شد و زمین خوردم. سر زانوی راست شلوارم پاره و یک تکه از پوست زانو کنده و خون جاری شد، اما من بی‌اعتنا به شلوار پاره و زخم پا، شتابزده مشغول وارسی دوچرخه شدم که مبادا آسیبی دیده باشد، وقتی مطمئن شدم که دوچرخه سالم است و عیبی نکرده، با شلوار پاره و پای خون‌آلود سوار شدم و خود را برق‌آسا به کلاس درس رساندم البته با قفل کردن دوچرخه در پارکینگ مدرسه! خوشا به آن دلبستگی‌ها، خوشا آن روزگاران بی‌دغدغه! غافل که چه روزها و روزگاران و مسائل و مصائب سختی در پیش است!»

از نهچیری دو کتاب دیگر نیز منتشر شده است. «فرهنگ‌نامه شعر دری؛ مجموعه واژگان، ترکیبات و تعبیرات شعر شاعران بی‌دیوان قرن‌های 3، ۴ و ۵ هجری» که از منابع درجه اول برای تألیف و تدوین آن استفاده کرده است. او حدود ۲۰ سال از عمر خود را صرف نوشتن این کتاب ارزشمند کرده که سال 1393 توسط انتشارات نقش مانا منتشر شده است.

کتاب دیگر این نویسنده « تمثیل و رمزگشایی در مثنوی معنوی» نام دارد که در سال 1401 توسط نشر دستخط منتشر شده است.