جشنواره فیلم کودک، بدون اصفهان هویت ندارد
نباید فراموش کنیم که جشنواره فیلم کودک‌ونوجوان، صرفاً اکران فیلم و برگزاری نشست‌های خبری نیست. این جشنواره باروح و جان شهر اصفهان گره‌خورده و بخشی از برند گردشگری فرهنگی این شهر شده است
اصفهان امروز_ راضیه چنگیز نائین:جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان بیش از سه دهه است که به‌عنوان یکی از ستون‌های هویت فرهنگی و سینمایی کشور، جایگاه ویژه‌ای در تقویم هنری ایران پیدا کرده و از اهمیت بالایی در میان هنرمندان و سینماگران برخوردار است. جشنواره‌ای که نه فقط ویترین فیلم‌های کودک‌ونوجوان است، بلکه بستری برای تربیت نسل آینده‌ی سینما و ایجاد فضای گفت‌وگوی فرهنگی میان کودکان و نوجوانان ایران و جهان محسوب می‌شود.
حامد جعفری مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی و دبیر جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان به‌تازگی اعلام کرده تفاهم‌نامه همکاری میان شهرداری اصفهان و بنیاد سینمایی فارابی به اتمام رسیده است، چندین استان برای میزبانی جشنواره اعلام آمادگی کرده‌اند که شایستگی و سابقه برگزاری دارند و این چرخش میزبانی، در راستای تحقق عدالت فرهنگی یکی از سیاست‌های کلان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی محسوب می‌شود که می‌تواند برای جشنواره موردبررسی قرار گیرد. اظهارنظری که سبب شده تا زمزمه‌های تغییر میزبانی از اصفهان به شهر دیگر قوت بگیرد؛ زمزمه‌هایی که نه‌تنها شایسته این جشنواره نیست، بلکه در صورت تحقق، هویت تاریخی و جغرافیایی این رویداد را مخدوش خواهد کرد.
اصفهان، شهر جشنواره فیلم کودک‌ونوجوان است؛ واقعیت فرهنگی که نمی‌توان آن را نادیده گرفت. شهر گنبدهای فیروزه‌ای و پل‌های تاریخی، سال‌هاست که میزبان سینماگران و کودکان و نوجوانانی است که با اشتیاق از سراسر ایران به این شهر می‌آیند تا روی پرده‌های سینمای اصفهان، رؤیاهایشان را ببینند. جشنواره فیلم کودک‌ونوجوان با اصفهان معنا پیدا کرده و بخش بزرگی از حافظه جمعی سینمای کودک ایران در کوچه‌ها و خیابان‌های همین شهر شکل‌گرفته است. مگر می‌توان چهره خندان داوران نوجوان را که با کارت‌های شناسایی رنگارنگ در سالن‌های اصفهان پرسه می‌زنند، را فراموش کرد؟ مگر می‌توان حال‌وهوای شهر اصفهان در میزبانی این رخداد سینمایی را نادیده گرفت؟
این جشنواره در اصفهان ریشه دوانده است. زیرساخت‌هایش، نیروهای متخصصش، شبکه داوران و خبرنگاران نوجوانش، حمایت نهادهای شهری و مردمی‌اش و حتی تعاملاتش با بدنه آموزش‌وپرورش این استان همه طی سال‌ها به‌تدریج ساخته شده‌اند و انتقال این جشنواره به شهری دیگر، بخشی از این زنجیره را از بین می‌برد.
چرا هر سال باید این تردید را دوباره تجربه کنیم؟ چرا جشنواره‌ای که می‌تواند مثل جشنواره فجر، خانه‌ای دائمی و تثبیت‌شده داشته باشد، هر سال با این دغدغه مواجه است که شاید نقل‌مکان کند؟ اگر توسعه و تقویت این جشنواره هدف ماست، باید به آن ثبات ببخشیم، نه اینکه آن را هر سال در آستانه کوچ ببریم. شهرهای دیگر ایران شایسته ده‌ها رویداد فرهنگی هستند، اما جشنواره فیلم کودک، بر شانه‌های اصفهان قد کشیده و جابه‌جایی آن، نوعی بی‌احترامی به تاریخ این رویداد و به مردمی است که سال‌ها برای آن پای‌کار بوده‌اند.
نباید فراموش کنیم که جشنواره فیلم کودک‌ونوجوان، صرفاً اکران فیلم و برگزاری نشست‌های خبری نیست. این جشنواره باروح و جان شهر اصفهان گره‌خورده و بخشی از برند گردشگری فرهنگی این شهر شده است. به واسطه همین جشنواره، بسیاری از خانواده‌ها و هنرمندان از سراسر ایران و حتی کشورهای دیگر به اصفهان سفر می‌کنند و می‌تواند با برنامه‌ریزی بهتر به رونق اقتصادی و دیپلماسی فرهنگی غیررسمی برای کشور کمک کند.
تصمیم‌گیران و مدیران فرهنگی باید بدانند که تغییر میزبانی جشنواره فیلم کودک‌ونوجوان تضعیف همدلی موجود در بدنه سینمای کودک، نتیجه دیگری ندارد. اگر مسئله ضعف در مدیریت اجرایی یا امکانات است، پاسخ آن، جابه‌جایی نیست؛ بلکه اصلاح و تقویت زیرساخت‌ها در همان بستر تاریخی جشنواره است. انتقال جشنواره به شهر دیگر نه‌تنها مشکلی را حل نمی‌کند، بلکه می‌تواند آسیب‌های جبران‌ناپذیری به هویت آن وارد کند.
اصفهان برای جشنواره فیلم کودک، فقط یک میزبان نیست؛ اصفهان، خانه این جشنواره است.
خانه‌ای که قلبش هر سال برای لبخندهای کودکان می‌تپد.
