فرورفتن در پیله احتیاط

اصفهان امروز - امیرحسین احتشامی

شهرآورد 44 فوتبال اصفهان برنده‌ای نداشت اما بازی بدون گلی هم نبود. نبردی که دو گل درون دروازه‌ها روئید اما از موقعیت‌های فراوان گلزنی و صحنه‌های جذاب بروی دروازه خبر آن‌چنانی نبود. ظاهرا احتیاط دستور کار اولیه سرمربیان دو تیم بود تا اسیر ضدحمله حریف نشوند. همین احتیاط هم موجب شده بود تا خط دفاعی سپاهان و ذوب‌آهن تا حد ممکن عقب بازی کنند و جرئت چندانی برای جلو کشیدن و بازیسازی پیدا نکنند. گو این‌که حتی مدافعان این دو تیم هم دربازیسازی از جلوی دروازه خودی هم نهایت احتیاط را به خرج می‌دادند و ترجیح آن‌ها این بود که دروازه‌بان‌ها با یک ضربه بلند بازی را آغاز کنند. طبیعی است در چنین شیوه بازی کمتر شاهد رقم خوردن برنامه تاکتیکی چندنفره و شکل‌گیری بازی‌های ترکیبی لوزی باشیم و همه‌چیز نصف و نیمه دنبال خواهد شد. همان‌گونه که در دیدار دوشنبه‌شب هم گاهی رگه‌هایی از یک کار ترکیبی دیده می‌شد اما هرگز شکل کاملی به خود نمی‌گرفت و که بازهم به همان بازی محافظه‌کارانه دو تیم ارتباط پیدا می‌کند. این در حالی است که با حضور مربی صاحب نامی چون ژوزه مورایس در فوتبال ایران انتظار این بود که شیوه بازی سپاهان تحولی اساسی پیداکرده و نه‌تنها نسبت به فصل قبل بلکه رگه‌هایی از یک فوتبال پیشرفته اروپایی هم دیده شود؛ اما ظاهرا مورایس و دستیاران پرتغالی‌اش هنوز در تزریق اندیشه‌های تاکتیکی خودشان به تیم سپاهان توفیق چندانی به دست نیاورده‌اند و بازمان بیشتری سپری شود تا سپاهان آنی شود که مورایس و دستیارانش می‌خواهند. شاید همین تعطیلات 20 روزه لیگ برتر این فرصت را در اختیار سرمربی پرتغالی تیم اصفهانی قرار دهد تا او با تعمق بروی نتایج هفته‌های گذشته تیمش و آنالیز دوباره بازی‌ها به یافته‌های جدیدی برسد و راه پیشرفت سریع را پیدا کند. به حال آنچه از پنج هفته ابتدایی لیگ و به‌ویژه سه هفته آخر حاصل‌شده نه ازنظر کیفی و نه ازنظر کمی چنگی به دل نمی‌زند. کسب سه امتیاز از سه بازی و از دست دادن شش امتیاز دیگر آماری قابل‌اتکا به‌حساب نمی‌آید چراکه همین فرصت سوزی‌ها به رقیبان فرصت فاصله گرفتن را داده و پله به پله سپاهان را از بالای جدول دور می‌کند. به‌هرحال شهرآورد فوتبال اصفهان هرچند با یک گل می‌توانست نویدبخش شب خاطره‌انگیزی برای زردپوشان اصفهانی باشد اما چنین نشد و ستاره‌های کم‌فروغ سپاهان نه‌تنها درباز کردن دوباره و حتی چندباره میزبان کاری از پیش نبردند بلکه در محافظت از همان تک‌گل خودشان هم چندان خستی به خرج ندادند تا همین تک‌گلی که می‌توانست سه امتیاز شیرین را به‌حساب آنان واریز کند بابی مبالاتی به یک امتیاز کاهش داده و در سومین هفته متوالی هم‌دستشان از رسیدن به سه امتیاز کوتاه باقی بماند؛ اما رقیب همشهری یعنی ذوب‌آهن هم شرایط مشابه با سپاهان پیداکرده و تفاوت عمده‌اش با سپاهان این است که شاگردان مهدی تارتار هنوز موفق به کسب حتی یک پیروزی هم نشده‌اند. پنج بازی و پنج تساوی بدون بردوباخت. پنج دیداری که تنها پنج امتیاز به کیسه ذوب‌آهن واریز کرده و البته 10 امتیاز آن‌ها را هم بر باد داده است. این روند امتیاز سوزی ذوب‌آهن در همین پنج هفته ابتدایی به ذوب‌آهن اجازه نداده تا رتبه جدولی شایسته‌ای در اختیار بگیرد و بیشتر با تیم های پایین جدول سروکار داشته تا تیم های بالای جدول. در شهرآورد 44 هم ذوبی‌ها با این‌که از امتیاز میزبانی بهره می‌برند اما تفکر اصلی آن‌ها حفظ شاکله دفاعی و حافظت از دروازه خودی بود و نیم‌نگاهی هم به ضدحملات داشتند. ذوبی‌ها در همین پنج بازی گذشته و به‌ویژه شهرآورد 44 دربازی دفاعی و بستن کناره‌ها کم نقص عمل کردند هرچند شهریار مغانلو سرانجام زهرش را به همین خط دفاعی ریخت. به‌هرحال ذوب‌آهن هم در همین پنج هفته گذشته هرچند بدون شکست از زمین خارج‌شده اما این بدون شکست ماندان تنها یک قسمت ماجرا بوده و ناتوانی در کسب پیروزی کارنامه ذوب‌آهن را نیمه‌روشن و نیمه‌تاریک کرده است. تیمی که در فصل جری به‌قصد کسب رتبه‌ای بهتر از جایگاه فصل قبل یعنی هفتمی لیگ 21 به میدان می‌آید اما حداقل در این پنج هفته گذشته نشانه‌هایی از چنین هدفی گذاری دیده نمی‌شود. شکل غم‌بار چنین روند نتیجه‌گیری ماندن گاندوها در همان نیمه پایانی جدول و صعود دیگر رقیبان به رتبه‌های بالاتر خواهد بود. بر این اساس تارتار باید فرصت 20 روز پیش‌آمده تعطیلات لیگ برتر را غنیمت شمرده و با برنامه‌ریزی مناسب ذهنیت شاگردانش را به کسب پیروزی و نه‌تنها شکست نخوردن تغییر دهد و البته آماده شدن دارکو بیدوف مهاجم تازه استخدام‌شده هم می‌تواند شرایط سبزها را بهتر کند.