شیرین‌کامی ذوب‌آهن با سبقت از پیکان

اصفهان امروز - امیرحسین احتشامی

طلسم شکنی آن هم در مقابل رقیبی که چهار سال در فولادشهر شکست نخورده بود؛ شیرینی خاصی دارد. شیرینی کسب پیروزی پس از سریال تساوی پرتعداد که به عدد 6 رسید و البته حریفی که چهار سال در فولادشهر به میزبان نباخته بود. همه این‌ها در بازی شنبه‌شب گذشته باهم حاصل شد تا مهدی تارتار حتی به‌طور موقت هم که شده نفسی به‌راحتی بکشد. بردی که البته گاندوها را بالای سر همین تیم خودروساز تهرانی فرستاد و تکانی جدولی هم به سبزپوشان اصفهانی داد؛ اما این پیروزی آسان به دست نیامد چراکه دوئل سرمربیانی بود که کاملا به زیروبم تیم حریف آگاهی داشتند. از سویی مهدی تارتار با توجه به حضورش بروی نیمکت پیکان، تیم میزبان را خوب می‌شناخت و مجتبی حسینی هم چند فصل در قالب کمک یحیی گل محمدی و سرمربی، در ذوب‌آهن کارکرده بود؛ بنابراین پیش‌بینی مشد که جدال این دو تیم نزدیک و نفس‌گیر از آب دربیاید. نزدی ک و نفس‌گیری که به زیبایی ختم نشد چرا هدف نخست هر دو مربی نباختن بود و استفاده از ضد حملات. آرایش ذوب‌آهن هم درست همین را نشان می‌داد. سیستم 3-4-3 که بیشتر به 1-4-2-3 دفاعی تبدیل می‌شد دلیلی بر تاکتیک ویژه تارتار برای استفاده از ضد حملات بود. سرمربی ذوب‌آهن برای رسیدن به این مهم البته ابزار لازم را که همان بازیکنان سرعتی است، در اختیار داشت. بازیکنانی نظیر سجاد آشوری، محمدحسین اسلامی و سجاد جعفری از این امتیاز برخوردار بودند. بازیکنانی که می‌توانند در لحظه حریف را غافلگیر کنند و ضربه نهایی را وارد آورند. در سوی مقابل مجتبی حسینی هم می‌دانست بازی تهاجمی آن هم در فولادشهر ریسک بزرگی است و ترجیح داد تا با شیوه احتیاط‌آمیز بازی را آغاز کند. همین احتیاط بیش‌ازاندازه دو سرمربی هم عاملی شد که جدال ذوب‌آهن و پیکان تا دقیقه 30 بدون یک موقعیت گل و حتی موقعیت نصف و نیمه گل دنبال شود. نبردی خسته‌کننده که تماشای آن سوهانی بود بر اعصاب. درست در همین دقیقه بود که یک ضربه سر و واکنش دروازه‌بان پیکان یخ بازی را شکست تا حداقل فعل و انفعالی بروی دروازه‌ها صورت گیرد. اتفاقی که تا 10 دقیقه بعد دیگر تکرار نشد و درست در دقیقه 40 تاکتیک تارتار جواب داد و سجاد عاشوری با استفاده از سرعت خود و اشتباه مهلم سامان فلاح مدافع آینده دار پیکان ضربه نهایی را بر پیکره میزبان وارد آورد. توپ دزدی از فلاح و ورود به محوطه جریمه که با یک شوت غیرقابل همراه شد شاه‌بیت بازی ذوب‌آهن با پیکان را شکل داد. به‌هرحال تارتار با تیزهوشی توانست به‌گونه‌ای تیمش را هدایت کرد که نیمه نخست را با برتری به پایان رساند. در نیمه دوم که به نیمه مربیان هم مشهور است مجتبی حسینی دستور حمله را صادر کرد و تیمش از حالت دفاعی خارج کرد. پیکانی‌ها سعی داشتند با ارسال‌های مورب از دو جناح برای مهاجمانشان فرصت سازی کنند اما حضور سه مدافع سرزن همچون محمد قریشی، حامد نورمحمدی و آرمان قاسمی عملا تاکتیک حسینی را خنثی کرد. از سوی دیگر دو هافبک دفاعی ذوبی‌ها یعنی محمد سلطانی مهر و سجاد جعفری هم که نزدیک به زنجیره سه نفره دفاعی کار می‌کردند عملا محوطه جریمه میزبان را بیمه کرده بود. در دو سمت راست و چپ خط دفاعی هم امیرحسین صدقی و امیرحسین رنگرز حواسشان بود که حمله وران پیکان پشت سرشان صاحب توپ نشوند و سعی می‌کردند فضا را تا حد ممکن برای بازیکنان میهمان تنگ کنند. همین بستن فضاها موجب شد تا هر چه به پایان بازی نزدیک می‌شدیم بازیکنان پیکان باعجله بیشتری بازی کنند و ضریب اشتباهاتشان بالاتر برود. این دقیقا همان چیزی بود که مهدی تارتار می‌خواست. در این میان سرمربیان دو تیم هم که در این بازی شطرنج وار سعی داشتند با تعویض‌ها پی‌درپی، عنان کار را دست‌گیرند. پنج تعویض تارتار و چهار جابجایی حسینی را باید در همین راستا تعبیر کرد؛ اما آن‌کسی که توانست از این دوئل دشوار سربلند بیرون بیاید کسی نبود جز مهدی تارتار. او که مشخص بود به‌خوبی حریف را آنالیز کرده و شاگردانش هم سعی دارند موبه‌مو تفکراتش را در میدان پیاده کنند. تنها نگرانی تارتار غافلگیری در دقیقه‌های پایانی بود که هرچند اتفاق نیفتاد اما فاصله‌ای با رقم خوردن چنین شرایطی و از دست رفتن این برد بسیار شیرین هم نبود. در وقت‌های اضافه بازی مجتبی حق‌دوست آخرین تیر در ترکش پیکانی‌ها را به‌سوی دروازه حبیب فرعباسی رها کرد. شوت سنگینی که اگر با واکنش مناسب دروازه‌بان ذوب‌آهن همراه نمی‌شد احتمالا تارتار را به مرز سکته نزدیک می‌کرد؛ اما چنین نشد تا ذوبی‌ها با یک تیر سه نشان بزنند. پاره کردن سریال تساوی‌های ادامه‌دار، کسب نخستین سه امتیاز لیگ 22 و شکستن طلسم شکست‌ناپذیری پیکان در فولادشهر آن هم با بردی دلچسب.