موسیقی و پایداری توسعه شهرها
چطور موسیقی می‌تواند مروج توسعه شهرها باشد؟ بسیاری از شهرها برای برآوردن مقاصد اجتماعی و اقتصادی که در رأس آن‌ها مسائل فرهنگی قرار دارد، از موسیقی استفاده می‌کنند.
اصفهان امروز- روزبه فرزان: چطور موسیقی می‌تواند مروج توسعه شهرها باشد؟ بسیاری از شهرها برای برآوردن مقاصد اجتماعی و اقتصادی که در رأس آن‌ها مسائل فرهنگی قرار دارد، از موسیقی استفاده می‌کنند.
به‌عنوان‌مثال در شهر ادلین استرالیا برای خلق فرصت‌های بیشتر و کسب سود حاصل از فعالیت صنعت موسیقی، استراتژی‌های خلاقانه و نوآورانه‌ای اجراشده و این شهر با عنوان «شهر موسیقی» در شبکه جهانی شهرهای خلاق ملقب شده است. شهرها و سازمان‌های دیگری هم در سراسر جهان با پیروی از این خط‌مشی، از موسیقی به‌عنوان پیشبرنده روند توسعه استفاده کرده‌اند.
در انگلستان نیز به‌طور سالیانه، گزارشی از تأثیر «موسیقی‌گردی» یا «توریسم موسیقی» بر اقتصادهای محلی ارائه می‌شود. شهردار نیویورک برای ارتقای سطح همکاری شهر با موسیقی‌دان‌ها، طرح اهدای خانه به اهالی موسیقی را اجرا کرد. در آفریقای جنوبی، سازمان‌های مردم‌نهاد، موسیقی را به‌عنوان ابزاری جهت افزایش همبستگی و آگاهی نسبت به اصول توسعه استفاده می‌کنند.
همچنین در شبکه شهرهای خلاق یونسکو، موسیقی به‌عنوان یکی از معیارهای شهر خلاق در نظر گرفته‌شده که شهرها با تکیه‌بر آن، می‌توانند توسعه پایدار، همبستگی اجتماعی، تنوع فرهنگی و روند شهر بودن را حفظ کنند و توسعه دهند. بوگوتا، پنجمین شهر و نخستین شهر آمریکای جنوبی بود که به این شبکه پیوست. از زمان پیوستن بوگوتا به شبکه شهرهای خلاق تا به امروز، مجموعه‌ای از سیاست‌های عمومی در این شهر تنظیم و پیاده‌سازی شده تا با کمک موسیقی، تعامل‌های بینفرهنگی تقویت شود و در گذار از تحولات اجتماعی و چالش‌های آن، از موسیقی حداکثر بهره را بگیرند. در یکی از برنامه‌هایی که با مشارکت تعداد زیادی از شهرهای بزرگ آمریکای لاتین برگزار شد، این سؤال در دستور کار قرار گرفت که چطور موسیقی می‌تواند مروج توسعه شهرهای آمریکای لاتین باشد؟
طبق آنالیزی که با مشارکت دولت و آکادمی‌های محلی انجام شد، صنعت موسیقی می‌تواند به‌عنوان ابزاری برای اهداف متنوع توسعه استفاده شود، اهدافی ازجمله اشتغال‌زایی، افزایش گردش مالی، جذب توریست موسیقی، بازپروری فضاهای شهری، بهبود و ارتقای فضاهای عمومی، حفظ و جذب استعدادها و سرمایه‌ها و ایجاد همبستگی اجتماعی و عقلانیت زیرساخت‌های شهری.
اردیبهشت‌ماه سال گذشته، ساشا کاگان و ولتر کیرشبرگ، مقاله‌ای تحت عنوان «موسیقی و پایداری توسعه» منتشر کردند که برای نخستین بار با رویکرد بین‌رشته‌ای به تأثیرات فردی و اجتماعی موسیقی در روند توسعه می‌پرداخت. نویسندگان این مقاله با طرح مکانیسم بین‌رشته‌ای و برجسته کردن حوزه‌های کلیدی، به این نتیجه می‌رسند که تجربه موسیقایی می‌تواند منجر به پایداری فرهنگی و سازمانی در سازمان‌ها، گروه‌ها و جوامع شود. از سوی دیگر، هیچ هنری به‌اندازه موسیقی، توان درنوردیدن مرزهای جغرافیایی و محدودیت‌های زبانی را ندارد و سرزندگی، پویایی فرهنگ و هویت بومی درگرو توجه به موسیقی به‌عنوان یکی از ارکان توسعه پایدار شهرها است. درعین‌حال سیاست‌های همبستگی و یکپارچگی نباید منجر به مفقود شدن خرده‌فرهنگ‌ها شود، بلکه باید با اتخاذ سیاست‌های متنوع و هوشمندانه، زمینه فعالیت و تقویت گونه‌های مختلف موسیقی را به‌عنوان میراث فرهنگی یک جامعه مهیا کرد.
*این نوشته از ترجمه سه مقاله «چرا فرهنگ باید در قلب توسعه شهری قرار بگیرد؟»، «چرا موسیقی ابزار توسعه شهری است؟» و «موسیقی و پایداری توسعه» استخراج‌شده است.
کنشگر شهری