با امین دهقان از نصف جهان تا بام جهان
سرانجام امین دهقان رویای خود را جامه عمل پوشاند و توانست پرچم ایران را بر فراز بلندترین قله جهان به اهتزاز درآورد. این کوهنورد اصفهانی با صعود تاریخی که چهارشنبه گذشته انجام داد پانزدهمین ایرانی به شمار میرود که موفق به ایستادن بر بام جهان شده است.پیش از دهقان، جلال چشمهقصابانی، محمدحسن نجاریان، حمیدرضا اولنج، مرحوم محمد اوراز، اقبال افلاکی، رضا بهادرانی، عظیم قیچیساز، محمود گودرزی، لاله کشاورز، فرخنده صادق، محمود شعاعی، رضا زارعی، عارف گرانمایه و نیما یزدیپور ۱۴ ایرانی محسوب میشوند که در طول تاریخ به اورست صعود کردهاند و دهقان پانزدهمین ایرانی لقب گرفت که به این افتخار بزرگ دستیافته است. امین دهقان، هیمالیانورد ایرانی که بهعنوان تنها نماینده ایران در اکسپدیشن ۲۰۲۱ اورست در هیمالیای نپال حضور دارد در شرایطی موفق به تاریخسازی برای ورزش اصفهان شده که راه صعود به اورست بسیار شلوغ بوده اما این کوهنورد ایرانی از نفرات ابتدایی بود که توانسته قله اورست را فتح کند. با توجه به اطلاعات کسبشده بیش از ۵۰ کوهنورد خارجی در صبح چهارشنبه گذشته توانستند قله اورست را فتح کنند که امین دهقان، کوهنورد ایرانی هم جزو آنان بود. ابتلای ۱۷ نفر از کوهنوردان به کووید ۱۹ در کمپ اصلی اورست باعث ایجاد نگرانیهایی شده بود اما این کوهنورد اصفهانی توانست سلامتی خود را حفظ کند و فاتح قله اورست شود. امین دهقان کوهنورد ایرانی است که در پاییز ۱۳۹۸ قله ماناسلو با ارتفاع ۸۱۶۳ متر را بهعنوان یکی از قلل بالای هشت هزار متر هیمالیا نپال صعود کرد. او در همان سال صعود به اورست را چشمانداز نهایی خود عنوان کرد و از مسئولین تقاضا داشت تا با حمایت مالی این رویای ملی را به واقعیت تبدیل کند. او در فروردینماه 1400 عازم اورست شد تا بتواند بر روی بلندترین بام دنیا پا بگذارد که موفق هم شد. در ادامه روزشمار این صعود تاریخی را مرور میکنیم.دوشنبه 23 فروردین آغاز صعوددر این روز قرنطینه امین دهقان در کاتماندو، پایتخت نپال به پایان رسید تا صبح روز بعد به سمت لوکلا که خطرناکترین فرودگاه دنیاست حرکت کرده و پروسه صعود به بام جهان، اورست را آغاز کند.سهشنبه 24 فروردین حرکت بهسوی هیمالیاامین دهقان از هتل کاتماندو که در ارتفاع 1300 متری قرار دارد، به فرودگاه آمده و سوار بر هواپیمای کوچک 15 نفره شد و به سمت تنزینگ هیلاری (لوکلا) رسید. باند این فرودگاه که طول آن به حدود 300 متر میرسد، در سالهای اخیر آسفالت شده است اما چنان چه خلبان مهارت کافی برای کنترل هواپیما نداشته باشد و در موقعیت مناسب به راست نپیچد هواپیما با سرعت به کوه برخورد میکند. به همین دلیل است که اینجا لقب خطرناکترین فرودگاه دنیا را به خود اختصاص داده است. دو همنورد از ایتالیا و آمریکا از هواپیما به همراه امین دهقان بودند و با یکدیگر مسیر را آغاز کردند. مسیر کوهستانی دلنواز و هوا بسیار مساعد بود. اکثر نپالیها بودایی هستند و به همین دلیل در طول مسیر قلل هیمالیا، معابد، حجرهها و سنگنوشتههای زیادی وجود دارد. از قدیم مرسوم بوده برای موفقیت و سلامتی در مسیر رفت، از سمت چپ این سنگها حرکت کنند و معتقد بودند برایشان شانس میآورد. مسیر دارای درههای صعبالعبور و خطرناکی است که با پلهای معلق و کابلی به یکدیگر متصل شدهاند که عبور کردن از روی آنها برای همه همیشه خاطرهانگیز و جالب بود. درنهایت امین دهقان به پاکدینگ در ارتفاع تقریبی 2800 متری رسید و در آنجا در کنار همراهانش غذای محلی و رسمی نپال به نام «دال بات» خوردند. از این مکان به بعد، برای شارژ دوربین و موبایل باید پول پرداخت کنند.چهارشنبه 25 فروردین؛ پیش بهسوی نامچه بازارپس از 11 کیلومتر پیمایش در پستیوبلندی مسیرهای کوهستانی، به روستای معروف نامچه بازار رسید که در ارتفاع 3440 متری قرار دارد.پنجشنبه 26 فروردین؛ بازید از هتل اورستدهقان در نامچه ماند و با 400 متر افزایش ارتفاع توانست از هتل زیبای اورست دیدن کند. پنجرههای این هتل فوقالعاده رو به زیباترین قله هیمالیای نپال، آمادابلام باز میشود.جمعه 27 فروردین؛ توقف در روستای تینگبوچههمراه با آقای «داوا» که یک راهنمای محلی است از نامچه بازار بهقصد مقصد بعدی حرکت کرد. پس از 9 و نیم کیلومتر پیمایش در پستیوبلندیهای مسیر به روستای تینگبوچه به ارتفاع 3860 متری رسید. در آنجا معبدی بزرگ و زیبا در چندطبقه بناشده که عکاسی و فیلمبرداری از داخل آن ممنوع است. داخل طبقه اصلی معبد بهوسیله نقاشیهای بسیار زیبا تزیینشده که کوهنوردانی که از مسیر میگذرند و بازدیدکنندگان از دیدن آن بسیار لذت میبرند. البته دیدن این صحنهها برای امین دهقان بسیار آشناست. پنج سال پیش که برای صعود به قله آیلندپیک به این مکان آمد شاهد یک مراسم مذهبی در حال اجرا بود و راهبان نپالی که به اسم «لاماها» شناخته میشوند، بالباس سراسر قرمز مشغول عبادت بودند.شنبه 28 فروردین؛ صعود به ارتفاع 4400 متریپس از صرف صبحانه در لوژ کوهستان به سمت دینگبوجه حرکت کرد. بعد از حدود سه ساعت و نیم و پیمایش هشت کیلومتری به دینگبوچه در ارتفاع 4400 رسیدند.یکشنبه 29 فروردین؛ روز استراحت و هم هوایییکشنبه برای امین دهقان روز استراحت و هم هوایی و کمی عکاسی در هوای خوب بود البته اگر برف امان میداد. شبها به دلیل سرمای شدید هوا باید با کاپشن میخوابید. البته در کنار کلاه و هدبند در ارتفاعات که از الزامات است. میدانید که در هنگام خواب سیستم ایمنی بدن بهشدت پایین میآید و درنتیجه امکان سرماخوردگی بالا میرود. پس برای حفظ سلامتی، بهشدت باید این مسئله را جدی گرفت. کل مسیر ترکینگ از لوکلا تا بیس کمپ اورست هیچ وسیله نقلیهای وجود ندارد. اصلا مسیری برای تردد ماشین وجود ندارد و بلندترین نشنال پارک دنیاست. حتی دوچرخه هم در این مسیر دیده نمیشود و تمام مایحتاج و امکانات توسط انسان یا قاطر به ارتفاعات بالا آورده میشود. از لوکلا به بعد همه خانهها و کلبههای کوهستانی از برق خورشیدی استفاده میکنند. توالتها آب گرم ندارد و فقط کمی آب سرد در یک تشت قراردادند.دوشنبه 30 فروردین؛ حرکت از لوبوچهاز دینگبوجه بهطرف لوبوچه حرکت کرد و پس از 7 کیلومتر ونیم به مقصد رسیدند که در ارتفاع 4930 متری قرار دارد.پنجشنبه 31 فروردین؛ حضور در بیس کمپ اورستصبح زود حرکت کرد و پس از حدود 6 کیلومتر به گوراکشیپ رسیده و در یک کلبه کوهستانی ناهار خورد و 4 کیلومتر بعد به بیس کمپ در ارتفاع 5364 متری رسیدند.چهارشنبه یک اردیبهشت؛ ارتباط تلفنی با ایرانبعد از یک هفته امین دهقان بالاخره شرایطی پیدا کرد که بتواند حمام کند. البته حمام با اعمال شاقه. تنها با دو سطل آب گرم در چادری که مخصوص این کار در نظر گرفتهشده است. بارش برف امان بریده به هر سمت نگاه میکند پوشیده از برف شده و کاملا یخزده است. بهطوریکه سولارهای خورشیدی و دستگاه ارتباط اینترنتی را کاملا از کار انداخته است. امین دهقان تنها توانست با موبایل ماهوارهای به رابط ایران خیلی کوتاه خبر دهد که حالش خوب است تا نگران نشوند.پنجشنبه 2 اردیبهشت؛ سرمای استخوان سوزهم چنان در بیس کمپ اورست ارتفاع 5364 متر برف میبارد و امین دهقان و هیمالیانوردان دیگر باید خیلی مراقب باشند. همه مداوم چادرها را تکان میدهند تا بدنه و تیرکهایش آسیبی نبینند. شبها دمای هوا به منفی 17 درجه سانتیگراد پایین میآید. بعضی از کوهنوردان با دان سوئیت و کفش سه پوش وارد چادرهای غذاخوری میشوند. این صحنه برای امین دهقان بسیار آشناست. به علت سرمای زیاد و خشکی هوا انگشتان وی خشکشده، ترکخورده و شروع به خونریزی کرده است. آقای دهقان شروع به چرب کردن انگشتان خودکرده تا از خونریزی آن جلوگیری کند اما این تازه شروع مشکلات این مسیر برای فتح اورست است.دوشنبه 6 اردیبهشت؛ عبور از یخچال خمبوهم هوایی مرحله دوم شروع میشود و امین دهقان به همراه چند نفر دیگر چون دیرتر به بیس کمپ اورست رسیده بودند مرحله اول که تا کمپ یک اورست بود را حذف کردند. سپس از بیس کمپ اورست بهقصد کمپ سوم و چند شب مانی در کمپ یک و 2 ساعت 3 بامداد از بیس کمپ حرکت کردند. از همان ابتدا امین دهقان دچار خوندماغ شد و با گذاشتن چند دستمال تلاش کرد آن را بند بیاورد اما این کار نفس کشیدن در آن ارتفاع را برایش سختتر از پیش میکرد. باوجوداین مشکلات امین دهقان پس از عبور از یخچال خمبو ساعت 12 توانست به کمپ یک برسد و در چادر شبمانی داشته باشد.سهشنبه هفت اردیبهشت؛ صعود به ارتفاع 6460بعد از صبحانه به سمت کمپ 2 اورست حرکت کردد. این مسیر نسبت به یخچال خمبو راحتتر است. ساعت یک به کمپ 2 به ارتفاع تقریبی 6460 متر رسیدند. سرمای هوا به حدی رسیده که کوهنوردان خارجی دان سوئیت (سرهمی پر) میپوشند و حتی با آن به کیسهخواب میروند.چهارشنبه 8 اردیبهشت؛ شب درمانی در کمپ دومحدود ساعت 9 و نیم صبح به سمت کمپ سوم حرکت کرد و ارتفاع 6800 متری رفت و سپس برای شبمانی به کمپ دوم برگشت.پنجشنبه 9 اردیبهشت؛ خطری که به خیر گذشتبارش برف دوباره شروعشده بود و ترافیک همیشگی روی یخچال خمبو در کنار مه شدید باعث خستگی هیمالیانوردان گشته بود. دهقان تا نزدیکی یکی از شکافهای یخچال خمبو سر خورد. متاسفانه هیچکس کمکی نمیکرد و شرپا نیز فقط نظارهگر ماجرا بود. درنهایت فقط خود انسان میتواند به یاری خویش برسد. در یکلحظه امین دهقان طناب را محکم گرفت؛ آن را قفل کرد، از هشت فرود بیرون آمد و توسط یومار به بالا رسید. خوشبختانه این بلا نیز از سر او دور شد.جمعه 10 اردیبهشت؛ علائم سرماخوردگیامین دهقان در بیس کمپ مشغول ریکاوری است. علائم سرماخوردگی مثل گلودرد دارد و مشغول مداوا میشود. امید این است که کرونا در این شرایط حساس برای او مشکلی به وجود نیاورد. متاسفانه به دلیل مجوزهای صعود اورست و لوتسه بیش از 1000 نفر در بیس کمپ حضور دارند و در روزهای اخیر چند نفر با هلیکوپتر به کاتماندو منتقل شدند که تست کرونای آنها مثبت اعلام شد. آقای دهقان نیز باوجود اصرار و توضیح شرایط به مسئولین موفق به زدن واکسن کرونا نشد و خطر این بیماری بیخ گوش این هیمالیانورد ایرانی کمین کرده است.سهشنبه 14 اردیبهشت؛ استراحت در فریچهامین دهقان ساعت 10 و نیم از بیس کمپ اورست حرکت کرد و پس از 5/17 کیلومتر که در بیشتر مسیر آن برف میبارید به فریچه در ارتفاع 4220 متری رسید تا مثل بقیه استراحت و ریکاوری کند و مجددا به بیس کمپ اورست بازگردد. امین دهقان برای دو شب یکی از محلهای اسکان تمیز را انتخاب کرد تا با خیالی راحت استراحت کند.چهارشنبه 15 اردیبهشت؛ کرونا نیستامین دهقان به مطب دکتر در فریچه رفت و دکتر پس از معاینه، به او اطمینان خاطر داد که به کرونا مبتلا نشده است و مانند بسیاری از کوهنوردان و شرپاها، دچار سرفههای متعدد شده که با تجویز قرص و شربت امید به بهبودی هرچه زودتر دارد. پس از گذشت یکی دو روز و با کمی بهبودی، امین دهقان به بیس کمپ اورست بازگشت.شنبه 18 اردیبهشت؛ تلاش نهایی برای صعودامین دهقان اعلام کرد به دلیل نزدن واکسن کرونا بیشتر از این نمیتواند بین انبوه کوهنوردان بماند و حالا که پنجره هوایی کوچکی ایجادشده در تاریخ 19 اردیبهشت ساعت یک بامداد تلاش نهایی برای صعود به اورست را آغازکرد.دوشنبه 20 اردیبهشت؛ سرسره خطرناک یخیامین دهقان به کمپ 3 اورست رسید. کمپ 3 یا دیوارهی لوتسه یک سرسره یخی خطرناک است. گذشتن از این منطقه کار هرکسی نیست. یکقدم اشتباه و یک سرخوردن کوچک میتواند سرنوشت فرد را رقم بزند. اورست 2021 امسال میزبان کوهنوردان زیادی از سراسر جهان بوده و این ازدیاد جمعیت و تعدد مجوزهایی که برای صعود به اورست صادرشده، موجب شلوغی و ترافیک کوهنوردان در مسیر شده و یکی از دلایلی است که صعود به قله اورست را مشکلتر از پیش کرده است.سهشنبه 21 اردیبهشت؛ در یکقدمی اورستامین دهقان به کمپ 4 و در حقیقت به یکقدمی تحقق رویای خویش رسیده است. باوجود ترافیک بسیار سنگین در مسیر صعود اورست 2021 اکنون در یکقدمی فتح اورست قرار دارد. کمپ 4 سرزمین سحرآمیز است ولی درعینحال منطقه مرگ محسوب میشود. کوهنوردان بسیاری را در این منطقه جانشان را ازدست دادهاند. این منطقه بهشدت سطح اکسیژن پائینی دارد و بهغیراز خطرات کوهستان، خطر سکته قلبی نیز به دلیل کمبود اکسیژن کوهنوردان را تهدید میکند.چهارشنبه 22 اردیبهشت؛ کار تمام شدامین دهقان سرانجام پا بر روی قله اورست، بام دنیا گذاشته و به رویای خود جامه عمل پوشاند. این کوهنورد اصفهانی که نخستین ایرانی حاضر در اکسپدیشن اورست 2021 بود، با تمام مشکلات مبارزه کرد تا بار دیگر پرچم میهن عزیزمان را بر بالاترین قله دنیا به اهتزاز درآورد.