صدای پای آب در گوش نصف‌جهان/ آلارم متقابل کشاورزان و مسؤولان
پرداخت خسارت به کشاورزان در شرایط کنونی نوعی تسکین است اما درمان کامل ایجاد راه‌های درآمدی پایدار یا تأمین حق‌آبه مکفی با مدیریت واحد منابع آب و حل کامل معضل اشتغال در شرق اصفهان است که قطعاً زمانی بیش از 6 ماه نیاز دارد.
پرداخت خسارت به کشاورزان در شرایط کنونی نوعی تسکین است اما درمان کامل ایجاد راه‌های درآمدی پایدار یا تأمین حق‌آبه مکفی با مدیریت واحد منابع آب و حل کامل معضل اشتغال در شرق اصفهان است که قطعاً زمانی بیش از 6 ماه نیاز دارد.
به گزارش فارس، رونق کشاورزی و میزان در دسترس بودن آب از دیر باز در کنار یکدیگر مطرح بوده است و در بسیاری از موقعیت‌ها عوامل طبیعی و انسانی فراوانی آب را تحت تاثیر قرار داده و گاهی نیز با خشکی مطلق همراه کرده است؛ اتفاقی که زمینه‌ساز مشکلات معیشتی برای مشاغل وابسته به آب فراهم خواهد کرد و جایگزینی مشاغل جدید نیز به دلیل سطح فراگیری نیروی کار با سختی همراه خواهد بود.
وقتی شغل و منبع درآمد از بین برود و بستر اشتغال به شغل‌های دیگر نیز هموار نباشد درخت تنومدی از فقر در منطقه رشد خواهد کرد، درختی که هر روز تنه و ریشه‌های آن قطور‌تر خواهد بود و این زایده تقابل آب با کشاورزی است تقابلی که دولت‌ها با بسته‌های حمایتی و راهکارهایی برای اشتغال‌زایی سعی در بهبود وضعیت معیشت چنین منطقه‌ای دارند.
البته کشاورزان در چنین مناطقی حتی اگر با تصمیمات انسانی رودهای پر آب و منابع آبی خود را از دست بدهند و به این وضعیت دچار شوند و تفکر به این جهت پیش برود که این آب در جای دیگر پر بازده‌تر است باید بپذیرند چرا که مالکیتی بر آن ندارند و این آب متعلق به منافع عمومی است اما در شرق اصفهان در حالی که تنگ‌دستی و مشکلات معیشتی کشاورزان بیداد می‌کند اما کشاورزان شرق خود مالک آب هستند و این در حالی است که حق‌آبه قانونی و شرعی آن‌ها به دلایل مختلف به دست‌شان نمی‌رسد.
بر کسی پوشیده نیست که شرق شهرستان اصفهان نیز رود پر آب خود را از دست داده است و کشاورزان شرق اصفهانی که روزی کیفیت معیشت و سخت‌کوشی و دست و دلبازیشان زبانزد بود روز به روز دچار مشکلات بیشتری شده‌اند و برای گذر معیشت خود هر چه را می‌شد فروخته و سال‌ها در انتظار نسخه‌های مسؤولان نشسته‌اند نسخه‌هایی که هنوز نتوانسته بر سر سفره کشاورزان تغییری را ایجاد کند .
از طرفی کشاورزان شرق اصفهان علاوه بر این‌که در کنار زنده‌رود اصفهان به کشت مشغول بوده‌اند صاحب آب نیز هستند و هر کدام سهمی از این آب دارند و حتی برخی از این مالکیت‌ها مهریه زنانشان شده است؛ مالکیت آب برای کشاورزان به این معنی است که هر گونه دخل و تصرف در آب بدون رضایت کشاورزان حقی از آن‌هاست که از دست رفته است.
در یک دهه اخیر با وجود خویشتن‌داری کشاورزان و به بار ننشستن اقدامات مسؤولان کشاورزان مطالبه خود را بارها به طرق مختلف بیان کردند مطالبه‌ای که کاملا روشن است؛ کشاورزان حق‌آبه خود را مطالبه می‌کنند و معتقدند اگر بر اثر خشکسالی حجم حق‌آبه آن‌ها بسیار کم شده همان را دریافت کنند و وضعیت کنونی کشاورزان به این معنی است که رودخانه زاینده‌رود به طور کامل خشک شده باشد.
در اواخر سال گذشته کشاورزان که کارد به استخوانشان رسیده بود یکبار دیگر به قول مسؤولان اعتماد کردند و حالا منتظرند تا در ماه‌های پش رو اتفاقات تازه‌ای برایشان رقم بخورد در عین حالی که اطلاع از پیشرفت اموری که 6 ماه فرصت کمی برای ثمردهی آن است نیز می‌تواند دیگر مطالبه کشاورزان و سنگ صبوری برای تحمل این شرایط باشد.
کشاورزان شرق اصفهان بعد از مدت‌ها انتظار آبی در رودخانه نمی‌بینند از طرفی حرف‌های ضد و نقیض می‌شنوند و به درستی نمی‌دانند تا کی قرار است از حق‌آبه خود بی بهره باشند؛ بسته‌های حمایتی نیز علاجی بر دردهایشان نبوده است و شاید فقط بزرگمردانی چون کشاورزان در این شرایط این چنین خویشتن‌داری می‌کنند و می‌دانند که شرایط عادی نیست و برای حل بحران باید دقت نظر بیشتری به خرج دهند.
کشاورزان شرق اصفهان که برآمده از جریان ناب انقلابی بوده و خانواده شهدا و ایثارگران حاضر در دفاع مقدس بخش عمده‌ای از این جمعیت را رقم می‌زند مثل همیشه با هوشیاری مطالبات خود را فرصتی برای سوءاستفاده دشمنان این کشور و این مردم نخواهند کرد؛ اما کشاورزان این روزها گرد تراکتورهای خود را تکانده‌اند و با کنار هم قراردادن تراکتورها آلارم و هشداری برای مسؤولان ایجاد کردند که کشاورزان شرق اصفهان منتظر اطلاع‌رسانی مناسب نتایج و میزان پیشرفت قول‌ها و وعده‌ها هستند و مدیران لازم است که وعده‌های خود را به یاد آورند .
متقابلا هم مسؤولان این پیام را برای کشاورزانی که دست کم نزدیک 3 سال هیچ کشتی نداشته و ندارند این پیام را ارسال می‌کنند که طرح‌های حل معضل آب در استان نظیر سد و تونل کوهرنگ 3، مدیریت برداشت‌ها، انتقال آب از خلیج فارس و پروژه آب‌های ژرف و موارد دیگر همگی زمان بر است و از وعده 6 ماه قبل استاندار اصفهان دست کم به یکسال دیگر نیاز دارد تا به بار بنشیند ؛ در این مدت نیز راهکارهایی نظیر پرداخت خسارت اندیشیده شده که اگر چه ناکافیست اما راهی برای عبور از بحران است.
به نظر می‌رسد یک واقعیت باید به خوبی دیده شود و آن مطالبه کشاورزان برای گرفتن حق‌آبه خود است کشاورزان شاید چند ماه دیگر اگر مطمئن شوند که حق‌آبه برای چند ماه دیگر در اختیارشان قرار گیرد باز هم چون گذشته شرایط را درک خواهند کرد اما یقیناً بحث‌هایی چون پرداخت خسارت به کشاورزان در شرایط کنونی نوعی تسکین است اما درمان کامل ایجاد راه‌های درآمدی پایدار یا تأمین حق‌آبه مکفی با مدیریت واحد منابع آب و کنترل برداشت‌ها و حل کامل معضل اشتغال در شرق اصفهان است.
شاید عمده‌ترین وظیفه استاندار تازه وارد اصفهان ورود به نقشه راهی است که در دوره‌های گذشته و به ویژه طرح هفت‌گانه‌ای است که بر اساس وعده‌های حسن روحانی به مردم اصفهان در دوره استانداری مهرعلیزاده تهیه شده است؛ احیا، نجات و بقای زاینده‌رود است که زمینه‌ساز سرمایه اجتماعی در شهر اصفهان و حل معضلات کشاورزان استان در مناطق مختلف خواهد بود.
اقدام عاجلی که روز گذشته امام جمعه اصفهان نیز به عباس رضایی یادآور شد و استفاده از ظرفیت وزیر نیرو دولت روحانی و توجه به طرح‌های مصوب از جمله تکمیل فوری سد کوهرنگ 3 یا بهره‌برداری بخشی از سد تا پیش از سال آبی آینده و سایر بندهای این طرح‌ها تنها راهی است که کشاورزان و اصفهان را در مسیر آرامش و پیشرفت قرار خواهد داد و وعده‌های دولت را پس از سال‌ها در استان‌های فلات مرکزی کشور به مرز واقعیت می‌رساند، چرا که امروز دیگر فرصتی برای آزمون و خطا وجود ندارد.