تلخ و شیرین
رویای صعود به جمع شانزده تیم پایانی جامجهانی به واقعیت بسیار نزدیک شد اما پسر بوشهری فوتبال ایران این فرصت بینظیر را قدر ندانست.
امیر حسین احتشامی-اصفهان امروز: رویای صعود به جمع شانزده تیم پایانی جامجهانی به واقعیت بسیار نزدیک شد اما پسر بوشهری فوتبال ایران این فرصت بینظیر را قدر ندانست.
مهدی طارمی میتوانست با یک ضربه تاریخی ملتی را به نهایت خوشبختی برساند و ایرانیها را تا صبح در خیابانها نگه دارد. بازی ایران با پرتغال تنها یک رویداد ورزشی نبود بلکه نبرد ملتی بود که تمام آمال و آروزهایشان را با رستگاری در این بازی پیوند زده بودند. یوزهای ایرانی جامجهانی را با برد مقابل مراکش آغاز کردند تا این پیروزی تاریخی بازی آخر آنها مقابل پرتغال را تشریفاتی نکند. شکست مقابل اسپانیا هرچند قابل پیشبینی بود اما حتی آن بازی هم میتوانست تک امتیاز سرنوشتساز را برای شاگردان کی روش به همراه داشته باشد که البته چنین نشد. با این اوصاف بازی دوشنبهشب به یک دوئل تمامعیار تبدیل شد. دوئلی برای ماندن در جامجهانی با وداع با مهمترین رویداد فوتبالی جهان. بهطور طبیعی هم پرتغالیهای مغرور و هم ایرانیها جنگجو نمیخواستند از دور این مسابقات کنار بودند و ادامه رقابتها را از خانههایشان تماشا کنند. آنها آرزوهای مردم کشورشان را با خودشان یدک میکشیدند و در این میان شرایط ملیپوشان کشورمان کاملا با حریف متفاوت بود. پرتغالیها دو سال پیش با فتح یورو 2016 حماسهای فراموشنشدنی برای مردم خودشان رقمزده بودند اما برای ایرانیها صعود به مرحله حذفی جامجهانی از چندین قهرمانی در جام ملتهای آسیا بسیار باارزشتر بود. با این شرایط دو تیمی به مصاف هم رفتند که ازنظر افتخارات فوتبالی و ستارههایی که در اختیار داشتند بههیچوجه قابلمقایسه باهم نبودند. حضور فوق ستارهای چون کریستیانو رونالدو در ترکیب تیم ملی پرتغال گویای تمام تفاوتهای این دو تیم باهم بود. رونالدویی که در دو بازی پیشین بهتنهایی بار موفقیت تیمش را بر دوش کشیده و همه از او انتظار معجزه دیگری داشتند. اما قرار بود در این نبرد تاریخی چهره دیگری هم نقشی اساسی بازی کند و او کسی نبود جز کارلوس کی روش. سرمربی تیم ملی ایران که زمانی نقش سرمربی رونالدو را بر عهده داشت حالا باید با طراحی تاکتیکهای ویژه موتور گلزنی پرتغالیها را از کار میانداخت تا بلکه شاگردانش با رهایی از کابوس رونالدو بتوانند به ثبت یک شاهکار ماندگار نزدیک شود. از اتفاق ترفند مربی زیرکی چون کی روش مؤثر واقع شد چراکه ایرانیها نهتنها در مهار CR7 موفق عمل کردند بلکه چنان فشار روانی بر این بازیکن وارد کردند که او ضربه پنالتی بهدستآمده برای تیمش را هم هدر داد تا در عمل از جریان بازی خارج شود. اما حریف دوشنبهشب تیم ملی هرچند دیگر ابرستارهای در حد واندازه ی رونالدو نداشت، از بازیکن دیگری که توانایی تغییر نتیجه را داشت، بهره برد. این بازیکن هم کسی نبود جز ریکاردو کوریشما که به Q7 معروف است. این بازیکن تکنیکی که به ضربههای بیرون پای کشنده معروف است و دوست صمیمی رونالدو هم به شمارمی رود ثانیههای پیش از آنکه داور پاراگوئهای به نشانه پایان نیمه نخست در سوت خود بدمد فرصت لازم را برای نواختن یکی از همان ضرباتی که در آن تخصص دارد را پیدا کرد و شیرجه بلند بیرانوند هم کاری از پیش نبرد تا تیم ملی در بدترین زمان بازی با شکست یک بر صفر راهی رختکن شود.
کاش ضربه طارمی گل می شد
نیمه دوم ممکن بود تراژدی غمانگیزی برای تیم ملی رقمزده شود، اگر بیرانوند موفق به مهار ضربه پنالتی کریستیانو رونالدو نمیشد. CR7 که خودش این موقعیت را به دست آورده بود بهراحتی فرصت پیش افتادن پرتغالیها را از دست و از این زمان شاگردانش کی روش باروحیهای مضاعف به دروازه پرتغال یورش بردند بلکه کار را بهتساوی کشانده و گل تاریخساز را به ثمر برسانند. کی روش از دقیقه 70 تعویضهای تهاجمیاش را آغاز کرد و ابتدا سامان قدوس را به میدان فرستاد و سپس کریم انصاریفرد را راهی میدان کرد تا شاید با این نیروهای تازهنفس گرهگشای کار شوند. البته او پیشتر میلاد محمدی را هم جایگزین احسان حاج صفی کرده بود که روی گل کوریشما بیتقصیر نبود. این تغییرات روند حرکت هجومی تیم ملی را روانتر کرد و پرتغالیها مجبور شدند تا نزدیکیها محوطه جریمه خودی عقبنشینی کنند. در سوی مقابل سانتوس سرمربی پرتغال هم با دو تعویض بیشتر سعی کرد تا حملات تیم ملی را کنترل کرده و بازی را به همان تکگل به پایان برساند. همه این اتفاقات در حالی بود که داور پاراگوئهای بازی هم با تصمیمات عجیبوغریبی که میگرفت کاملا در حکم یک شخص تأثیرگذار در جریان بازی ظاهرشده بود و به نظر میرسید یکی از بازیکنان دو تیم است که در هر ثانیه از رنگی به رنگ دیگر میآید. سرانجام هم همین دوار با اعلام یک ضربه پنالتی که به کمک VAR به دست آمد به تیم ملی کمک کرد تا با ضربه تمام حرفهای کریم انصاریفرد در نود و سومین دقیقه بازی کار را بهتساوی بکشاند و به دقیقههای اندک باقیمانده امیدوار بماند. درست در لحظههایی که داور آماده میشد تا سوت پایان بازی را به نشانه پایان این دیدار به صدا درآورد مهدی طارمی در دراماتیکترین صحنه از بازی قرار گرفت. ضربه سامان قدوس از سوی مدافعان پرتغالی دفع شد و به طارمی رسید اما مهاجم تیم ملی تمام امید ملتی را به باد داد تا تیم ملی وداع تلخ و شیرینی با جامجهانی 2018 داشته باشد.