کابوس پاییزی نقشجهان
پیروزی مقابل پدیده رقیب مستقیم طلایی پوشان اصفهانی در لیگ هجدهم، شاگردان امیر قلعهنویی را به صدر جدول فرستاد. بازی با حریف شگفتیساز مشهدی نبردی شش امتیازی برای زردپوشان اصفهانی بود.
امیرحسین احتشامی-اصفهان امروز: پیروزی مقابل پدیده رقیب مستقیم طلایی پوشان اصفهانی در لیگ هجدهم، شاگردان امیر قلعهنویی را به صدر جدول فرستاد. بازی با حریف شگفتیساز مشهدی نبردی شش امتیازی برای زردپوشان اصفهانی بود.
آنها اگر موفق به شکست پدیده میشدند نهتنها از تیم مشهدی سبقت میگرفتند بلکه پس از هفتهها طعم شیرین صدرنشینی را میچشیدند. هواداران پرشور سپاهان هم با آگاهی از همین موضوع مشتاقانه رنج سفر به ورزشگاه نقشجهان را به جان خریدند تا به قول امیر قلعهنویی همهجوره پایکار بیایند. بازیکنان سپاهان هم به هر زحمتی بود پاسخ اعتماد یار دوازدهم خودشان را با تکگل مهرداد محمدی دادند تا سپاهان به همان تیمی تبدیل شود که چند سالی انتظارش را میکشیدند. اما ورزشگاه نقشجهان عصر جمعه گذشته کاملا به رنگ زرد درآمده بود و هواداران طلایی پوش یک بعدازظهر تمام پاییزی را در هوای مهگرفته و آلوده اصفهان تجربه میکردند. هوادارانی که عبور از تنها راه ارتباطی منتهی به استادیوم نقشجهان برایشان تبدیل به کابوسی شده است. کابوسی که در چنین دیدارهایی بیشتر نمایان میشود و در هفته آینده بیشتر خودش را نشان خواهد داد. جایی که پرسپولیس باید بازی عقبافتادهشان با سپاهان را در همین ورزشگاه برگزار کنند و از حالا مشخص است عصر یکشنبه هفته آینده چه ترافیک آزاردهندهای اتوبانهای اطراف نقشجهان را فرامیگیرد.
وقتی جمعیتی نزدیک به 38 هزار نفر برای حمایت از تیمشان مقابل پدیده راهی ورزشگاه نقشجهان میشوند احتمالا نزدیک به دو برابر چنین جمعیتی را باید برای نبرد حساس تیمهای سپاهان و پرسپولیس پیشبینی کرد. این موضوع وقتی جالبتر میشود که حداقل زمان برای تماشای چنین دیداری را در محاسبات زیر ذرهبین برد.
زمانی نزدیک به چهارتا شش ساعت در بهترین شرایط ممکن و رسیدن بیدردسر به استادیوم محصور در بیابان نقشجهان. البته شرایط برای سپاهانی زمانی که بازیهایشان در فولادشهر برگزار میشد هم چندان آسان نبود هرچند استادیوم فولادشهر حداقل از این مزیت بهره میبرد که راه دسترسی به آن محدود به یکراه نبود. جالب اینکه فضای اطراف ورزشگاه کاملا خالی است و برای ساختن راههای ارتباطی مشکل چندانی وجود ندارد اما همان داستان سالهای دور و نزدیک یعنی معارضان زمینهای اطراف استادیوم نقشجهان دست مسئولان را برای هرگونه مانوری بسته است.
این مشکل بهظاهر همیشگی و ابدی حداقل تاکنون که برطرف نشده و بعید است به این زودیها سرانجامی پیدا کند که اگر چنین نبود نقشجهان چنین تنها و خاکآلوده باقی نمیماند. ورزشگاهی که با بیتدبیری محض ازنظر جانمایی در بدترین جای شهر قرارگرفته است و پس از 25 سال انتظار به بهرهبرداری رسید. این در حالی بود که ساخت یک ورزشگاه جمعوجور با امکانات بهروزتر برای ورزش اصفهان ماندگارتر میشد. در حال حاضر سازههای این ورزشگاه که عمری بیستوچندساله دارند به پایان زمان بازدهی خودشان نزدیک میشوند و احتمالا هزینه نگهداری و ترمیم این سازهها هزینه سنگینی را به شرکت فولادمبارکه که تا 20 سال این استادیوم را در اختیار دارد، وارد خواهد کرد. جدای از آن طبقه دوم همین استادیوم هم به قوزی بالای قوز تبدیلشده چراکه هیچگونه همگونی با طبقه پایینتر ندارد و ظاهرا مسئولان ورزشگاه جرئت استفاده از آن را ندارند چراکه نگران حوادثی غیرقابلپیشبینی و البته ناگوار پسازآن هستند. طبقه دومی که چون یک وصله ناجور به طبقه نخست الصاق شده و حالا نه میشود آن را تخریب کرد و نه از استحکام لازم برای استفاده برخوردار است. با همه این مشکلات طاقتفرسا و نبود زیرساختهای اصولی همچون قطع آب سرویسها بهداشتی نقشجهان، نداشتن پارکینگ اختصاصی و ... هواداران خونگرم سپاهانی به عشق تماشای بازی تیمشان و حمایت از بازیکنان همچون امواج خروشان راهی نقشجهان میشوند تا تیمشان تنها نماند.
البته در چند فصل گذشته نتایج ضعیف زردپوشان اصفهانی قهر جمعی از هواداران را تیم محبوب شهر به دنبال داشت اما حضور امیر قلعهنویی و پیروزیهای مقتدرانه که سپاهان در این فصل به دست آورده بازگشت هواداران ناراضی را به همراه داشته است. هوادارانی که حداقل انتظار آنها از پرافتخارترین تیم لیگ برتر داشتن یک استادیوم شیک و آبرومند است.
اما اکنون ورزشگاه نقشجهان از داشتن این دو صفت بیبهره است چراکه زیبایی تنها به چمن مخملی ورزشگاه و خطی کشیهای آن مربوط نمیشود بلکه پیش از آن راههای ورودی و نمایی بیرونی یک استادیوم شوقی را برمیانگیزد و سپس شمایل درونی این اشتیاق را به اوج میبرد. در حال حاضر ورزشگاه نقشجهان شوق هواداران پیش از ورود به استادیوم را زایل میکند و نیمی از انگیزههای آنها برای تشویق همهجانبه از سپاهان را هدر میدهد.