عنابی‌ها کاشته‌ها را درو کردند

امیرحسین احتشامی-اصفهان امروز: «پیشرفت یک‌شبه به دست نمی‌آید.» این فلسفه‌ای که از روز نخست به کودکان کمپ اسپایر قطر یادآوری می‌شود. کمپی که سال 2003 راه‌اندازی شد و میوه‌اش 16 سال بعد به بار نشست.

قهرمانی قطری‌ها در جام ملت‌های آسیا 2019 اصلا اتفاق نبود. همان‌گونه که قهرمانی آلمانی‌ها در جام‌جهانی 2014 با یک برنامه‌ریزی وسیع نتیجه‌بخش شد. ژرمن‌ها زمانی که دیدند سال‌ها از قهرمانی آن‌ها در مهم‌ترین رویداد جهان فوتبال سپری‌شده و با نسلی سوخته نمی‌توانند عظمت گذشته را دوباره به دست آورند از آخرین قهرمانی مانشافت 24 چهار سال گذشته و آن‌ها بی‌صبرانه منتظر به بار نشستن کاشته‌هایشان بودند. ژرمن‌ها برای رسیدن به این مهم از تیم‌های پایه شروع به بازیکن سازی کردند تا در یک بازه زمانی 20 ساله نتیجه آینده‌نگری‌شان را ببینند. اما این پروژه زودتر از موعد به سرمنزل مقصور رسید. کاری که پس از جام‌جهانی 2002 شروع‌شده بود 12 سال بعد در جام‌جهانی 2014 به قهرمانی مانشافت منجر شد. آلمان‌ها در 12 سال تیمی را ساختند که مملو از جوانان مستعد و باانگیزه بود. تیمی که با هفت پیروزی متوالی جام قهرمانی را برای آن‌ها به ارمغان آورد. مشابه همان پروژه را قطری‌ها در کشورشان پیاده کردند. البته مشکلات قهرمانی جام ملت‌های آسیا قابل‌مقایسه با ژرمن‌ها نبود چراکه قطری‌ها باید از هیچ، همه‌چیز می‌ساختند. آلمان‌ها کشوری 80 میلیونی با باشگاه‌هایی پر سابقه که عمر فعالیت آن‌ها بیش از یک قرن را شامل می‌شود. در مقابل قطری‌ها با جمعیتی کمتر از 3 میلیون و باشگاه‌هایی بسیار نوظهور باید ناممکن‌ها را ممکن می‌کردند. کاری که سرانجام هم موفق به انجام آن شدند و با تزریق منابع مالی فراوان توانستند از هیچ، همه‌چیز بسازند. البته عنابی‌ها برای فتح آسیا راه درستی را در پیش گرفتند و همچون چینی‌ها پول‌هایشان را هدر نداند. آن‌ها با راه‌اندازی کمپ اسپایر که حالا دیگر به یک مرکز مجهز ورزش در جهان تبدیل‌شده است، کاری زیر بنایی را کلید زدند. کمپی که نخستین ورودی‌هایش در سال 2003 تنها 30 بازیکن نونهال و نوجوان را شامل می‌شد؛ بازیکنانی در رده سنی 6 تا 12 سال. البته استراتژی کمپ اسپایر تنها پرورش بازیکن و ارائه آن به تیم‌های ملی نبود بلکه در این کمپ به بازیکنان فلسفه فوتبال آموزش داده می‌شد. از سوی دیگر قطری‌ها لیگ فوتبال باشگاهی‌شان را سروسامانی بخشیدند و با تزریق پول و استخدام بازیکنان و مربیان مطرح جهان هم‌زمان توسعه‌ای همه‌جانبه در فوتبال را دنبال کردند. لیگ ستارگان قطر به محلی برای هنرنمایی ستاره‌های دنیای فوتبال که در آخرین سال‌های عمر بازیگری خودشان قرار داشتند، تبدیل شد. بازیکنانی همچون، اشتفان افنبرگ، مارسل دسایی، فرانک دی بوئر، فرناندو هیرو، ژاوی و... همه به این کشور آمدند تا هم‌زمان و موازی با کمپ اسپایر به رشد فوتبال قطر کمک کنند.

بازیکنان چندملیتی

قطری‌ها چند سال بازیکنان خارجی که در باشگاه‌های کشورشان مشغول فعالیت بودند را با اعطای تابعیت جذب کرده و از آن‌ها در تیم ملی قطر استفاده می‌کردند. به‌طور مقال عنابی‌ها دو سال پیش در بازی مقابل ایران با 16 بازیکن دوملیتی به میدان آمدند. بازیکنانی از کشورهای مراکش، غنا، فرانسه، ساحل‌عاج، اروگوئه، الجزایر و دیگر کشورها که تابعیت قطری گرفته بودند و می‌توانستند برای تیم ملی این کشور بازی کنند. این بازیکنان چند سالی برای تیم ملی قطر به میدان رفتند تا زمان فرار رسیدن محصولات کمپ اسپایر فرار برسد. جام ملت‌های آسیا 2019 بهترین زمان برای استفاده از این بازیکنان بود.

سانچس قطری‌ها را به اوج رساند

یک سال پیش فلیکس سانچس به‌عنوان سرمربی قطر انتخاب شد. او هشت سال بعد از ورود به آکادمی اسپایر و پرورش نسل جدید بازیکنان نونهال و نوجوان، از اکتبر 2014 به‌عنوان سرمربی زیر 19 سال کارش را در تیم‌های ملی پایه قطر استارت زد. نسلی که او ساخته بود در هر رده سنی موفق عمل کرد تا مرد اسپانیایی پله به پله با شاگردانش پیشرفت کند و درنهایت با ناکامی قطر در مقدماتی جام‌جهانی 2018 با هدایت خوزه کارنو و خورخه فوساتی اروگوئه‌ای، روسای فدراسیون فوتبال قطر از جولای 2017 هدایت تیم ملی بزرگ‌سالان این کشور را به سانچس بسپارند. مردی که حکایت ژاوی هرناندز کاپیتان محبوب و سرشناس السد را پشت سرخود می‌دید با خیال راحت پوست‌اندازی در تیم ملی را با اتکا به همان نسلی که ساخته بود، کلید زد و در کمتر از یک سال عنابی‌ها را به تیمی شکست‌ناپذیر در جام 2019 تبدیل کرد. تیمی که توانست تمامی رکوردهای تاریخ جام ملت‌ها طی هفت دهه را به نام خود ثبت کند. قطری برای قهرمانی همه حریفان ریزودرشت آسیا به‌استثنای ایران و استرالیا را از پیش رو برداشتند تا به آرزویشان برسند. عربستان، عراق، کره جنوبی و ژاپن بزرگان آسیا بودند که دست‌ها را به علامت تسلیم مقابل شاگردان سانچس بالا بردند. این قهرمانی برای نخستین بار در تاریخ فوتبال قطر به ثبت رسید و نویدبخش ظهور قدرت دیگر در پهناورترین قاره جهان بود.