5 عاملی که باعث سرگیجه می‌شوند
سرگیجه یکی از شایع‌ترین علل مراجعه افراد بزرگسال به پزشک است. اگرچه سرگیجه مکرر یا مداوم می‌تواند شما را از کار کردن باز دارد اما سرگیجه به ندرت نشان دهنده یک بیماری جدی و تهدید کننده حیات است.
همشهری آنلاین: سرگیجه یکی از شایع‌ترین علل مراجعه افراد بزرگسال به پزشک است. اگرچه سرگیجه مکرر یا مداوم می‌تواند شما را از کار کردن باز دارد اما سرگیجه به ندرت نشان دهنده یک بیماری جدی و تهدید کننده حیات است.
متخصصان توصیه می‌کنند که هنگام سرگیجه به اندازه کافی مایعات بنوشید و سعی کنید ۱۵ دقیقه در حالت خوابیده بمانید. در صورت عدم رفع حالت سرگیجه شما نیاز به مراقبت‌ها و فوریت های پزشکی دارید. حتی اگر نشانه‌های سرگیجه مختصر باشد و علت جدی برای آن وجود نداشته باشد، شما باید علائم‌تان را فورا به پزشک گزارش دهید.
در اینجا رایج‌ترین عللی که منجر به احساس سرگیجه می‌شوند، معرفی شده‌اند:
کم آبی بدن: زمانی که مایعات بدن کم می‌شوند، حجم خون کاهش یافته و در نتیجه فشار خون پایین می‌آید. در صورت کم آبی‌های شدید احتمال اینکه تعادل‌تان به هم بخورد و دچار منگی شوید، افزایش می‌یابد. به گفته متخصصان، نوشیدن آب کافی بخصوص در روزهای گرم برای جلوگیری از سرگیجه ناشی از کم آبی، بهترین راه است؛ هر چند در برخی موارد نیاز به تزریق داخل وریدی مایعات وجود دارد. این پزشک است که تشخیص می‌دهد شما نیاز به الکترولیت‌هایی مانند پتاسیم یا نمک دارید یا نه.
عوارض جانبی داروها: داروهای ضدافسردگی سه حلقه‌ای و مهارکننده های مونوآمینواکسیداز بیشتر از سایر انواع داروهای ضدافسردگی، باعث سرگیجه می‌شوند. این داروها باعث، کاهش فشار خون و در نتیجه سرگیجه می‌گردند. این عوارض در افراد مسن شایع‌ترند. اگر بعد از مصرف این داروها دچار سرگیجه شدید می‌شوید، به آرامی از حالت نشسته و یا ایستاده، تغییر موقعیت دهید. از دستگیره‌های نرده‌ای، میله و یا دیگر اقلام محکم برای حفاظت از خود استفاده کنید. از رانندگی و کار با ماشین‌آلات خطرناک دوری کنید. از کافئین، تنباکو و الکل دوری کنید. مقدار زیادی مایعات بنوشید.
افت ناگهانی فشار خون: افت فشار خون ناشی از استراحت طولانی مدت در بستر، کم آبی بدن، استرس و اضطراب، عفونت، بارداری و حتی عوارض جانبی برخی داروها است و شامل فشار خون کمتر از ۶۰/۹۰ میلی متر جیوه می شود. سبکی سر و سرگیجه، غش، عدم تمرکز، تهوع، خستگی، تنبلی، تپش قلب و ... از عوارض آن هستند. در حالی که در برخی موارد مداخلات پزشکی برای افت فشار خون ضروری است، اما برخی از روش‌های خانگی برای افزایش فشار خون، قابل انجام هستند از جمله: مصرف مقادیر کافی نمک، خوردن وعده‌های غذایی کوچک و منظم، تغییر آرام وضعیت فیزیکی، نوشیدن مایعات بیشتر، و اجتناب از موقعیت‌های خاص.
قند خون پایین: ا گر با افت قند خون خفیف مواجه باشید، احتمال تجربه سرگیجه چندان عجیب نیست، به ویژه اگر به بیماری دیابت مبتلا باشید. بیماران مبتلا به دیابت ممکن است سرگیجه ناگهانی را تجربه کنند که می‌تواند با افزایش ناگهانی دمای بدن همراه و در شرایطی هشدار دهنده باشد. در زمان وقوع چنین حالتی، فرد باید به دیگران اطلاع دهد که به بیماری دیابت مبتلا است تا کمک دریافت کرده و در بهترین حالت یک خوراکی به شما داده شود تا سطوح گلوکز خون افزایش یابد.
حمله قلبی و سکته مغزی: سرگیجه همراه با سایر علائمی مانند درد قفسه سینه، تنگی نفس، حالت تهوع، درد بازو، درد پشت یا درد فک، می‌تواند نشانه‌ای از حمله قلبی باشد. نشانه‌های سکته مغزی هم عبارتند از سردرد ناگهانی، بی‌حسی، ضعف، تغییرات بصری، مشکل در راه رفتن و یا گفتار به همراه سرگیجه شدید. تمام این علائم بخصوص در افراد مسن نیاز به فوریت‌های پزشکی دارد. اگر شما و یا کسی که پیش شماست، دچار هر یک از این علایم شد، باید سریعا خودتان را به پزشک برسانید (به اورژانس زنگ بزنید و یا کسی شما را به بیمارستان ببرد)، زیرا درمان فوری باعث زنده ماندن فرد و بهبود سریع‌تر او می‌شود.
متخصصان توصیه می‌کنند که هنگام سرگیجه به اندازه کافی مایعات بنوشید و سعی کنید ۱۵ دقیقه در حالت خوابیده بمانید. در صورت عدم رفع حالت سرگیجه شما نیاز به مراقبت‌ها و فوریت های پزشکی دارید. حتی اگر نشانه‌های سرگیجه مختصر باشد و علت جدی برای آن وجود نداشته باشد، شما باید علائم‌تان را فورا به پزشک گزارش دهید.
در اینجا رایج‌ترین عللی که منجر به احساس سرگیجه می‌شوند، معرفی شده‌اند:
کم آبی بدن: زمانی که مایعات بدن کم می‌شوند، حجم خون کاهش یافته و در نتیجه فشار خون پایین می‌آید. در صورت کم آبی‌های شدید احتمال اینکه تعادل‌تان به هم بخورد و دچار منگی شوید، افزایش می‌یابد. به گفته متخصصان، نوشیدن آب کافی بخصوص در روزهای گرم برای جلوگیری از سرگیجه ناشی از کم آبی، بهترین راه است؛ هر چند در برخی موارد نیاز به تزریق داخل وریدی مایعات وجود دارد. این پزشک است که تشخیص می‌دهد شما نیاز به الکترولیت‌هایی مانند پتاسیم یا نمک دارید یا نه.
عوارض جانبی داروها: داروهای ضدافسردگی سه حلقه‌ای و مهارکننده های مونوآمینواکسیداز بیشتر از سایر انواع داروهای ضدافسردگی، باعث سرگیجه می‌شوند. این داروها باعث، کاهش فشار خون و در نتیجه سرگیجه می‌گردند. این عوارض در افراد مسن شایع‌ترند. اگر بعد از مصرف این داروها دچار سرگیجه شدید می‌شوید، به آرامی از حالت نشسته و یا ایستاده، تغییر موقعیت دهید. از دستگیره‌های نرده‌ای، میله و یا دیگر اقلام محکم برای حفاظت از خود استفاده کنید. از رانندگی و کار با ماشین‌آلات خطرناک دوری کنید. از کافئین، تنباکو و الکل دوری کنید. مقدار زیادی مایعات بنوشید.
افت ناگهانی فشار خون: افت فشار خون ناشی از استراحت طولانی مدت در بستر، کم آبی بدن، استرس و اضطراب، عفونت، بارداری و حتی عوارض جانبی برخی داروها است و شامل فشار خون کمتر از ۶۰/۹۰ میلی متر جیوه می شود. سبکی سر و سرگیجه، غش، عدم تمرکز، تهوع، خستگی، تنبلی، تپش قلب و ... از عوارض آن هستند. در حالی که در برخی موارد مداخلات پزشکی برای افت فشار خون ضروری است، اما برخی از روش‌های خانگی برای افزایش فشار خون، قابل انجام هستند از جمله: مصرف مقادیر کافی نمک، خوردن وعده‌های غذایی کوچک و منظم، تغییر آرام وضعیت فیزیکی، نوشیدن مایعات بیشتر، و اجتناب از موقعیت‌های خاص.
قند خون پایین: ا گر با افت قند خون خفیف مواجه باشید، احتمال تجربه سرگیجه چندان عجیب نیست، به ویژه اگر به بیماری دیابت مبتلا باشید. بیماران مبتلا به دیابت ممکن است سرگیجه ناگهانی را تجربه کنند که می‌تواند با افزایش ناگهانی دمای بدن همراه و در شرایطی هشدار دهنده باشد. در زمان وقوع چنین حالتی، فرد باید به دیگران اطلاع دهد که به بیماری دیابت مبتلا است تا کمک دریافت کرده و در بهترین حالت یک خوراکی به شما داده شود تا سطوح گلوکز خون افزایش یابد.
حمله قلبی و سکته مغزی: سرگیجه همراه با سایر علائمی مانند درد قفسه سینه، تنگی نفس، حالت تهوع، درد بازو، درد پشت یا درد فک، می‌تواند نشانه‌ای از حمله قلبی باشد. نشانه‌های سکته مغزی هم عبارتند از سردرد ناگهانی، بی‌حسی، ضعف، تغییرات بصری، مشکل در راه رفتن و یا گفتار به همراه سرگیجه شدید. تمام این علائم بخصوص در افراد مسن نیاز به فوریت‌های پزشکی دارد. اگر شما و یا کسی که پیش شماست، دچار هر یک از این علایم شد، باید سریعا خودتان را به پزشک برسانید (به اورژانس زنگ بزنید و یا کسی شما را به بیمارستان ببرد)، زیرا درمان فوری باعث زنده ماندن فرد و بهبود سریع‌تر او می‌شود.