اعترافات پسا‌انتخاباتی میرسلیم

«من قالیباف را قبول نداشتم. اگر من و قالیباف به دور دوم می‌رفتیم، تخلفات او را رو می‌کردم. اگر قالیباف رأی می‌آورد، خودم را سرزنش می‌کردم. تصمیم‌گیری جمع این شد که: وقتی در یک جبهه کار می‌کنیم، نباید تفرق ایجاد کنیم؛ شما الآن رقیب اصلی دارید که باید به آن بپردازید و اذهان عمومی را متوجه او کنید».

عصر ایران نوشت: جملات بالا متعلق به نامزد راست‌گرای انتخابات ریاست جمهوری یعنی مصطفی میرسلیم است. جملات عجیبی که باعث می‌شود کمی با آقای میرسلیم و جریان اصول‌گرایی صریح سخن بگوییم. آقای میرسلیم به‌عنوان نماینده حزب موتلفه به‌عنوان قدیمی‌ترین حزب راست‌گرا در ایران وارد انتخابات شد. آن‌ها مخالف سیاست‌ها و برنامه‌های روحانی بودند و می‌خواستند او دیگر رئیس‌جمهور نباشد. به خاطر همین هدف آن‌ها حاضر شدند چشم خود را بر روی تخلفات دیگران ببندند. آن‌گونه که آقای میرسلیم عنوان کرده است به خاطر رقیب چشم خود را بر روی اشتباهات قالیباف بسته است؛ یعنی اینکه نامزد حزب موتلفه معتقد بوده است قالیباف مدیریت خوبی در شهرداری تهران نداشته است اما به خاطر منافع اصول‌گرایی سکوت کرده است. درست است میرسلیم و دوستان اصول‌گرایش مخالف حسن روحانی بودند و البته هستند اما آیا این ازنظر اخلاق انقلابی و اسلامی درست است که چشم خود را بر روی اشتباهات دیگران ببندیم تا رقیب به پیروزی نرسد. میرسلیم چنان قالیباف را قبول نداشته است که می‌گوید اگر او پیروز می‌شد من خودم را سرزنش می‌کردم. واقعاً باید از او پرسید اگر قالیباف پیروز می‌شد سرزنش شما کمکی به مردم می‌کرد؟ بر اساس تفکرتان شما و دوستانتان می‌خواستید ایران را از چاله بیرون بیاورید؛ اما گویی خودتان هم می‌دانستید که در صورت پیروزی قالیباف ایران مسیر پیشرفت را طی نمی‌کرد. این رفتار این روزهای اصول‌گرایان در کجای آموزه‌های انقلاب آمده است. کدام‌یک از بزرگان جمهوری اسلامی در رفتار سیاسی خود این‌گونه رفتار کرده‌اند. آیا برای مردم پذیرفتنی است که میرسلیم در صورت رفتن به دور دوم تازه از تخلفات قالیباف سخن بگوید؟ مردم از او نمی‌پرسیدند پس چرا در دور اول افشاگری نکردید؟ سخنان میرسلیم یعنی اینکه اگر آن‌ها از روحانی عبور می‌کردند وارد جنگ قدرت خود می‌شدند. مردم باید رینگ اصول‌گرایی را می‌دیدند که علیه یکدیگر دست به افشاگری می‌زدند. همان‌گونه که الآن طرفداران قالیباف در خلوت و جلوت نارضایتی خود را از کنار رفتن از انتخابات علنی کرده‌اند. آن‌ها می‌گویند اگر رئیسی به نفع قالیباف کنار می‌رفت داستان انتخابات به‌گونه‌ای دیگر رقم می‌خورد. فراموش نکرده‌ایم که در سال‌های نه‌چندان دور اصول‌گرایان سنتی معروف به رعایت اخلاق بودند. تبریک ناطق نوری به خاتمی بعد از پیروزی در دوم خرداد آن‌هم زمانی که هنوز نتایج به‌صورت قطعی اعلام‌نشده بود نمونه بارز این معناست. اصول‌گرایان سال‌هاست احمدی‌نژاد را به خاطر رعایت نکردن اخلاق سیاسی مذمت می‌کنند. حالا خود آن‌ها به‌ویژه کسانی که ندای اخلاقشان گوش فلک را کر کرده است. خود یادآور احمدی‌نژاد و تفکرهایی مانند او هستند. میرسلیم در جریان مناظره‌های انتخابات، روحانی و جهانگیری را مورد خطاب قرار می‌داد و از آن‌ها با لحن خاصی سؤال می‌کرد. حالا باید از او پرسید برای اعتراف کردن کمی دیر نیست؟