قولنج‌تان را نشکنید، مفاصل‌تان تخریب می‌شود

شکستن قولنج عادتی است که در بسیاری از افراد وجود دارد و خیلی از آنان از عوارض جدی شکستن قولنج بی‌خبرند.
واردشدن نیروی کششی بین سطوح مفصل موجب افزایش حجم آن و کاهش فشار مایعی می‌شود که درون مفصل است. این کاهش باعث خروج گاز درون مفصل و ایجاد حباب می‌شود.
واردآوردن فشار به‌خصوص با شکستن قولنج سبب حرکت مایع درون مفصل به قسمت‌هایی که زیر فشار کمتر باشد، می‌شود.
صدای ناشی از شکستن قولنج به‌علت خوابیدن یا ترکیدن همین حباب‌های گاز در جریان حرکت مایع درون مفصل است.
هرگز نباید از فرد دیگری برای شکستن قولنج کمک گرفت؛ به‌دلیل اینکه احتمال آسیب ستون فقرات، کوفتگی، ضرب‌دیدگی و دررفتگی مفاصل را درپی دارد.
شکستن قولنج موجب بروز آسیب‌های ستون فقرات، دردهای مفصلی در ناحیه کمر و گردن، سردرد، تاری دید و... خواهد شد.
شکستن قولنج کمر، گردن و به‌خصوص انگشت‌ها برای رفع خستگی، شاید سبب احساس راحتی موقتی شود، اما خطر ساییدگی زودرس مفصل‌ها را به‌دنبال خواهد داشت.
با اولین نشانه‌های ساییدگی، درد و التهاب مفاصل به‌خصوص در انگشتان و گردن که حساس‌تر از مهره‌های کمر هستند، دیده می‌شود.
شکستن قولنج به‌دلیل ایجاد حس راحتی و رفع موقت خستگی، ممکن است به‌صورت یک عمل تکراری درآید. تکرار و عادت افزون بر ایجاد اختلال وابستگی روانی، تخریب و آسیب‌های مفصلی را زودتر و شدیدتر می‌کند.
انجام حرکات سریع برای شکستن قولنج گردن به شریان‌های گردن آسیب رسانده و موجب تحریک لنف‌های ناحیه سر و گردن و سایش تدریجی مهره‌ها می‌شود و سلامت فرد را تهدید می‌کند.
شکستن قولنج برای افرادی که در سنین میان‌سالی و سالمندی قرار دارند نیز خطرناک‌تر از افراد جوان‌تر است؛ چراکه به‌دلیل ضعف مفاصل، خطر ابتلا به آرتروز یا پوکی استخوان بیشتر از افراد جوان‌تر است.