راه بندهای دردسرساز کبدی!
بیشتر بیماری‌ها ابتدا از سوء مزاج و بعد راه‌بندان در مجاری کبدی به وجود می‌آیند. موادی که باید مسیرهای مشخص کبدی را طی کنند و سپس تقسیم شده، بخشی از اندام‌های بدن برای تغذیه سلول‌ها برند و بخشی به سوی اندام‌های دفعی؛ در راه گیر کرده، متعفن می‌شوند و بیماری‌ها شروع می‌شود و وقتی سر موقع به آن‌ها رسیدگی نمی‌شود و پشت گوش انداخته می‌شود باعث پیامدهای ناگواری مثل سرطان و سیروز کبدی می‌شود!، باید بدانید میکروب‌ها و ویروس‌ها و عوامل خارج از بدن تنها وقتی می‌توانند در کبد و سایر اندامها نفوذ و رشد کنند که بستر مناسب خودشان را پیدا کنند.
بیشتر بیماری‌ها ابتدا از سوء مزاج و بعد راه‌بندان در مجاری کبدی به وجود می‌آیند. موادی که باید مسیرهای مشخص کبدی را طی کنند و سپس تقسیم شده، بخشی از اندام‌های بدن برای تغذیه سلول‌ها برند و بخشی به سوی اندام‌های دفعی؛ در راه گیر کرده، متعفن می‌شوند و بیماری‌ها شروع می‌شود و وقتی سر موقع به آن‌ها رسیدگی نمی‌شود و پشت گوش انداخته می‌شود باعث پیامدهای ناگواری مثل سرطان و سیروز کبدی می‌شود!، باید بدانید میکروب‌ها و ویروس‌ها و عوامل خارج از بدن تنها وقتی می‌توانند در کبد و سایر اندامها نفوذ و رشد کنند که بستر مناسب خودشان را پیدا کنند. اما چه می‌شود که در بعضی افراد، میکروب‌های بیماری‌زا فعال می‌شوند؟ جواب این است که در بستر آلوده و خلط‌های ایجاد شده در اندامها و میکروب‌ها در سنگری مناسب و به دور از چشم سیستم ایمنی بدن شروع به رشد می‌کنند و سیستم دفاعی را شناسایی و به تدریج روش مقاومت در مقابل آن‌ها را یاد می‌گیرند. ملیحه نصیری، کارشناس ارشد منابع طبیعی و عضو علمی بازار گیاهان دارویی در ادامه توضیحاتش چنین می‌گوید:
چرا و به چه علت؟
وقتی که زمان حمله می‌شود و بیماری شدت پیدا می‌کند و سیستم دفاعی بدن در مواجه با دشمن قوی می‌شوند، این جنگ به کمک طبیب خارج از بدن یا به پیروزی سیستم دفاعی منجر می‌شود که شفای بیمار را در پی دارد یا با پیروزی این میکروب‌ها و ویروس‌های موذی پایان پیدا می‌کند که به بیماری مزمن یا لاعلاج تبدیل شده و نهایتا مرگ را به ارمفان خواهد آورد.در راه بندان‌های کبدی هم مصداق بارزی از موارد فوق وجود دارد. وقتی که انسدادهای کبدی روی آور می‌شوند، باید به دفع آن‌ها پرداخت و اجازه نداد که دشمن در کمین نشسته وارد بدن شده و جایگاهی مناسب برای رشدش پیدا کند.بیشتر این انسدادها از بدخوردن، شکم بارگی، غذاهای غلیظ(مثل فست‌فود‌ها)، مشروبات الکلی، غذا روی غذا خوردن و به طور خلاصه بی توجهی به رعایت بهداشت تغذیه به وجود می‌آید.
درمان حکیمانه
اگر خلط صفرا، سودا ، بلغم یا خون بر مزاج کبدی غلبه کرده باشد و باعث راه بندان شده است، باید خلط شناسایی و داروهای مناسب دفع آن خلط تجویز بشود.
بیمار مبتلا به انسداد کبدی هرگز نباید غذای غلیظ و سفت و چربی و تخم مرغ و سوسیس کالباس و چیپس و پفک و شیرینی‌جات قنادی بخورد.
یک راه عالی برای رفع این انسدادها این است که هر روز صبح بیمار سه قاشق غذاخوری ترنجبین را در یک و نیم لیوان آب جوش حل کند و پس از صاف کردن آن روزی سه قاشق غذاخوری خاکشیر که از قبل تمیز کرده بریزید و به جای صبحانه میل کنید و چیزی نخورید تا دارو بتواند روی کبد اثر بگذارد.
اگر خیلی گرسنه شد، مقداری کمپوت رقیق کافی است. ظهرها سوپ گشنیز و سوپ سبزیجات بدون چربی و شب‌ها شام سبک مثل کته گشنیز و سکنجبین بخورد و بعدازظهرها هم یک مسهل(اسهال‌آور) ملایم میل کند.
همچنین خونگیری‌ها (مثل حجامت و فصد و...) در مواقع لزوم می‌تواند به کمک داروهای بازکننده کبد بیاید و کار را زودتر به انجام برساند. البته در خونگیری‌ها باید مقدار و نحوه آن مشخص شود.