حجم تولیدات گیاهان دارویی استان اصفهان متناسب با ظرفیتها نیست
مسئول کمیته تولیدات کشاورزی و صنایع تبدیلی کمیسیون کشاورزی اتاق بازرگانی اصفهان با اشاره به اینکه در شرایط خشکسالی میتوان گیاهان دارویی با ارزشافزوده بیشتری تولید و به بازارهای جهانی عرضه کرد، گفت: حجم تولیدات گیاهان دارویی استان اصفهان متناسب با ظرفیتها نیست.
مسئول کمیته تولیدات کشاورزی و صنایع تبدیلی کمیسیون کشاورزی اتاق بازرگانی اصفهان با اشاره به اینکه در شرایط خشکسالی میتوان گیاهان دارویی با ارزشافزوده بیشتری تولید و به بازارهای جهانی عرضه کرد، گفت: حجم تولیدات گیاهان دارویی استان اصفهان متناسب با ظرفیتها نیست.
به گزارش خبرگزاری ایمنا مجتبی معقول در نشست تخصصی بررسی جایگاه استان در حوزه گیاهان دارویی، فرصتها و چالشها، گیاهان دارویی را جایگزین مناسب برای محصولات کشاورزی آب بر دانست و اظهار داشت: در شرایط خشکسالی میتوان گیاهان دارویی باارزشافزوده بیشتری تولید و به بازارهای جهانی عرضه کرد.
وی طرح کشت و اهلی کردن گیاهان دارویی سالهاست که از سوی مرکز تحقیقات کشاورزی و دانشکده داروسازی دانشگاه اصفهان در دست انجام است ولی حجم تولیدات متناسب ظرفیتها نیست.
معقول افزود: برای آشنایی بیشتر شهروندان با گیاهان دارویی پیشنهاد میشود در برخی از بخشهای منطقه جنگلی ناتوان گیاهان دارویی کشت شود تا از نزدیک مراحل تولید و نحوه استفاده از این گیاهان را شهروندان مشاهده کنند.
مهمترین چالش پیش روی تولید گیاهان دارویی، آب است
مدیر مرکز تحقیق و توسعه شرکت داروسازی گیاهی گل دارو در این نشست، گفت: گیاهان دارویی تولیدشده در اصفهان از نظر کیفیت جایگاه ویژه ای دارد و قابلیت کشت در سطح انبوه دارد.
فریبرز معطر به معرفی گیاهان دارویی از جمله بابونه، سنبل لطیب، مریمگلی، گل راعی، آویشن باغی، آویشن دنایی، ختمی، پنیرک و بادرنجبویه پرداخت و افزود: گیاهان دارویی در سلامت جسم و روان انسانها نقش بسیار مهمی دارد.
وی اصفهان را مهد زعفران در سدههای گذشته دانست و بیان داشت: تغییر اقلیم اصفهان باعث شده که کشت زعفران دوباره کشت شود و این محصول ارزشافزوده بالایی برای کشاورزان ایجاد میکند.
معطر مهمترین چالش پیش روی تولید گیاهان دارویی را آب دانست و گفت: خشکی زایندهرود و پایین رفتن سطح آبخوانها تولید گیاهان دارویی را با مشکل روبرو ساخته است.
مهمترین گیاهان دارویی استان اصفهان گل محمدی و زعفران است
رییس انجمن گیاهان دارویی اصفهان و نماینده عطاریها در این نشست گفت: حجم مبادلات تجاری گیاهان دارویی در دنیا ۲۰۰ میلیارد دلار است و تا سال ۲۰۲۰ به ۱۰۰۰ میلیارد دلار میرسد.
حسین زینلی افزود: ۲۱ هزار گونه گیاهان دارویی در دنیا وجود دارد که ۲۰۰۰ گونه آن در ایران و ۴۰۰ گونه در استان اصفهان وجود دارد.
وی اضافه کرد: ۲۰۰ گونه گیاهان دارویی فنولوژیکی و مورفولوژیکی در استان اصفهان کشت میشود که مهمترین گیاهان دارویی استان اصفهان شامل گل محمدی ۱۲۶۰ هکتار و زعفران ۵۲۶ هکتار است.
وی آلوئه، زیره سبز، کدو تخم کاغذی، گل محمدی، آوبشن، حنا، انیسون، گشنیز، بابونه، وسمه، اسطوخودوس، گاوزبان، ختمی، رازیانه، سنبل الطیب، باریجه، گل راعی، نعنا، همیشه بهار، چای ترش، بومادران، خاکشیر، مریم گلی، بادرنجبویه، مارتیغال و رزماری، ۲۸ داروی گیاهی مهم کشور است که میتواند صادر شود.
زینلی خاطرنشان کرد: حوزه اقتصاد و بازار، ایجاد و توسعه بنگاههای اقتصادی دانشبنیان، تجاریسازی اطلاعات تولیدی در کشور، حمایت و پشتیبانی از تولیدکنندگان صنایع گیاهان دارویی، کارآفرینی براساس محصولات نوآور از مسایل پیش روی تولید و صادرات گیاهان دارویی است.
کنگر فرنگی، آویشن دنایی، پونه سا و قدومه گیاهان چندمنظوره قابلکشت در اصفهان است
عضو هیات علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان در این نشست به معرفی گیاههای چندمنظوره قابلکشت در استان اصفهان پرداخت و گفت: کنگر فرنگی درصد بالای عملکرد تولید، کم بودن هزینه استقرار و نگهداری، امکان کاشت و برداشت با ماشینآلات کشاورزی، مقاومت به خشکی، شوری، آفات، بیماریها و علفهای هرز و فرآوردههای متنوع که باعث کاهش ریسک تولید میشود از جمله مزایای کشت این گیاه است.
بابک بحرینی نژاد به بررسی ژنوتیپ های آویشن دنایی پرداخت و افزود: کشت و اهلی کردن عملکرد سرشاخه گلدار اسانس و ترکیبات سازگاری خشک ای گیاه میتواند از سوی کشاورزان مورد استقبال قرار گیرد.
وی پونه سا و قدومه از دیگر گیاهان دارویی مناسب کشت در استان اصفهان پیشنهاد کرد.
طولانی شدن مراحل صدور مجوز چالش پیشی روی صادرات گیاهان دارویی
مسئول اداره بهرهبرداری اداره کل منابع طبیعی استان اصفهان در این نشست گفت: در استان اصفهان حدود ۳۰۰ در استان اصفهان تجاری و خانوار روستایی بهرهبرداری میشود.
آبتین میرطالبی با اشاره به اینکه عمدهترین این محصولات ازنظر حجمی شامل برگ کرفس، پیاز موسیر، انواع کتیرا و آنغوزه و باریجه هستند، بیان داشت: حدود ۴۵ گونه گیاه دارویی- صنعتی در عرصههای طبیعی وجود دارد و از آنجاییکه رویشگاههای تمامی این محصولات مطالعه نشده است، مساحت ۷ میلیون هکتار رویشگاههای طبیعی تخمین زده میشود.
وی محدودیتها و مشکلات تولیدکنندگان گیاهان دارویی را شامل کمبود کارگر متخصص، وجاهت قانونی و صنفی، واسطهها و بنیه مالی برشمرد و گفت: برخی بهرهبرداران که با منابع طبیعی قرارداد منعقد کرده اند به دلیل فقر شدید مالی توان چند هفته نگهداری محصول جهت ارائه به مامور منابع طبیعی و اخذ پروانه حمل را ندارند و محصول تولیدشده را در چند مرحله بدون تنظیم صورتمجلس موجودی انبار و صدور پروانه حمل به واسطهها میفروشند.
میرطالبی مشکلات فراروی صادرکنندگان گیاهان دارویی استان را شامل افزایش قیمت تمامشده محصولات داخلی در مقایسه با محصولات مشابه بازارهای مصرف اروپا، رکود حاکم بر بازار تجارت جهانی، وجود محصولات بدون پروانه حمل در بازار و عدم امکان صادرات آن، نوسانات تولید داخلی از جمله ممنوعیت بهرهبرداری در خشکسالیها و عدم صدور مجوز بهرهبرداری از جانب برخی استانها که باعث ایجاد بازاری نامطمئن و پر نوسان ازنظر قیمت محصول میگردد، عنوان کرد.
وی تصریح کرد: کاهش تقاضای بازارهای جهانی به فرآوردههای طبیعی و جایگزینی با محصولات مصنوعی یا محصولات ارزانتر طبیعی سایر کشورها، تغییرات مکرر مقررات و دستورالعملهای دستگاههای دولتی (سازمان جنگلها و اداره گمرکات) در سال که امکان برنامهریزی و بازاریابی صادرات را دچار مشکل میکند؛ لازم است حداقل دستورالعملها ثابت باشد تا صادرکنندگان توان برنامهریزی خرید و صادرات را داشته باشند.
مسئول اداره بهرهبرداری اداره کل منابع طبیعی استان اصفهان طولانی شدن مراحل صدور مجوز صادرات و ارجاع متقاضیان به سازمان جنگلها و وزارت کشاورزی در تهران و لزوم درخواست تفویض اختیار مجدد مراحل صدور مجوز صادرات به استانها و روانسازی روند و مقررات صادرات از دیگر چالشهای صادرات گیاهان دارویی استان برشمرد.