فاصله رانندگان اصفهانی از استاندار های جهانی
یک عضو شورای اسلامی شهر اصفهان گفت: نحوه رانندگی مردم در خیابان تا آن اندازه از استانداردهای جهانی فاصله دارد که یکی از جهانگردان خارجی در وصف این شهر، اصفهان را گوشه ای از بهشت که قابل تحمل نیست معرفی می کند.
یک عضو شورای اسلامی شهر اصفهان گفت: نحوه رانندگی مردم در خیابان تا آن اندازه از استانداردهای جهانی فاصله دارد که یکی از جهانگردان خارجی در وصف این شهر، اصفهان را گوشه ای از بهشت که قابل تحمل نیست معرفی می کند.
به گزارش ایسنا، فریده روشن در صحن علنی شورای اسلامی شهر اصفهان با اشاره به روز جهانی نابینایی اظهار کرد: یکی از ابتداییترین و اساسیترین نیازهای این قشر بهرهمندی از امنیت و آرامش و استفاده از خدمات اولیه رفاهی جامعه است.
وی افزود: استاندارد بودن معابر و خیابانها؛ ناوگان حمل و نقل عمومی؛ پارکها و فضای سبز و مکانهای آموزشی، رفاهی و تفریحی و ...، همچنین قابل دسترس بودن این امکانات و خدمات برای این افراد باید جدی گرفته شود.
این عضو شورای اسلامی شهر اصفهان ادامه داد: با نگاهی از بیرون به شهر، میبینیم هر شهر چند پنجره شکسته دارد که اگر این پنجرههای شکسته اصلاح نشود، شهر قابل زیستن نخواهد بود. مهمترین پنجره شکسته اصفهان در حال حاضر ترافیک و فرهنگ رانندگی مردم است.
روشن تصریح کرد: نحوه رانندگی مردم در خیابان تا آن اندازه از استانداردهای جهانی فاصله دارد که یکی از جهانگردان خارجی در وصف این شهر، اصفهان را گوشهای از بهشت که قابل تحمل نیست معرفی میکند.
وی تاکید کرد: به قول روانشناسان، هر کس آنگونه که رانندگی میکند، زندگی میکند و این اهمیت رانندگی شهروندان یک شهر را نشان میدهد.
این عضو شورای اسلامی شهر اصفهان تاکید کرد: بداخلاقیها، پرخاشگریها و پایین آمدن آستانه تحمل مردم که نشانی از فرهنگ مردم شهر است، همه میتواند به نوعی محصول ازدحام و تردد شهری باشد و با حل ترافیک شهر، آرامش در شهر حاکم میشود.
این عضو شورای اسلامی شهر اصفهان اضافه کرد: مدیریت شهری در چند دهه اخیر، نگاه بلندی به کودکان نداشته و تلاش کمتری در راستای تامین نیاز این قشر داشته است، به نحوی که سرانه فضاهای بازی کودکان که وظیفه ذاتی شهرداریها است در شهر اصفهان اکنون کمتر از 7 سانتی مترمربع است و فقیرترین سرانه شهری است.
روشن ادامه داد: معضلات برای بازی کودکان صرفا به سرانهها ختم نمیشود بلکه "بحران بازی" شامل کیفیت نامطلوب فضاهای بازی، توزیع نامناسب آن در شهر، استاندارد نبودن محوطه های اسباب بازی و ... را نیز شامل میشود.
وی تصریح کرد: در آینده قطعاً بودجه های شهرداری به منظور احقاق حق کودکان و شادتر ساختن کودکان، به سمت تحقق شاخصهای شهر دوستدار کودک گرایش پیدا می کند و با شتابی مناسب، سرانهها به استاندارد بینالمللی نزدیک میشود.