اصفهانیها همچنان برمدار تساوی
پای اصفهانی در لیگ همچنان میلنگد. سپاهان و ذوبآهن در حالی نیمفصل دوم را آغاز کردند که حداقل انتظار از آنها کسب یک برد در هفته شانزدهم بود.
امبرحسین احتشامی - اصفهان امروز : پای اصفهانی در لیگ همچنان میلنگد. سپاهان و ذوبآهن در حالی نیمفصل دوم را آغاز کردند که حداقل انتظار از آنها کسب یک برد در هفته شانزدهم بود. اما دو تساوی که برای زردها و سبزها رقم خورد امیدواری آنچنانی ایجاد نکرد که این دو تیم در پایان فصل جایگاهی شایسته در جدول داشته باشند. حتی گرفتن سهمیه آسیایی هم برای سپاهان و ذوبآهن با تداوم شرایط فعلی دور از دسترس به نظر میرسد.
گریز سپاهان از گرداب سایپا
سپاهان در برابر سایپا تا یکقدمی شکست پیش رفت اما ضربه پنالتی ساسان انصاری، کرانچار و تیمش را از بله تیغ انتقادها بازگرداند. طلایی پوشان اصفهانی که با انبوهی از مشکلات نیمفصل را به پایان رسانده بودند عصر جمعه در برابر حریفی صفآرایی کردند که در نیمفصل نخست 23 امتیاز اندوخته بود و با کسب رتبه پنجمی در میان تیمهای موفق قرار داشت. این دیدار در ورزشگاه قوامین شهرک اکباتان برگزار شد. ورزشگاهی که چمن مطلوبی نداشت و در عمل اجازه انجام کار تاکتیکی خاصی را به دو تیم نمیداد. بااینوجود در نیمه نخست شاگردان علی دایی کنترل بیشتری بر بازی داشتند و با تکیهبر سرعت مهدی ترابی و جنگندگی محمد عباس زاده، خط دفاعی سپاهانیها را آزار میدادند. سرانجام هم مهدی ترابی بروی یک ضربه آزاد دروازه کیخسروی را گشود تا زردپوشان اصفهانی با برتری یکبر صفر راهی رختکن شوند. در نیمه دوم کرانچار از همه داشتههایش استفاده کرد تا بلکه تیمش برون امتیاز تهران را ترک نکند. به میدان فرستادن حسین پاپی و مهدی شریفی ترفندی بود که سرمربی سپاهانی برافزودن فشار بروی خط دفاعی نارنجی پوشان تهرانی به کار گرفت. با اضافه شدن رسول نویدکیا حلقه محاصره طلایی پوشان تنگتر هم شد تا اینکه یک ضربه پنالتی در پنج دقیقه مانده به پایان وقت قانونی بازی برای سپاهانیها به دست آمد. ساسان انصاری مهاجم چهار گله تیم اصفهانی پشت این ضربه ایستاد و گل تساوی تیمش را به ثمر رساند تا کرانچار نفس راحتی بکشد. البته سپاهانیها پیش از به ثمر رسیدن این گل فرصتهای گلزنی فراوانی را از دست دادند و در چند صحنه هم با بدشانسی محض، ضربات آنها به تیرک دروازه برخورد کرد. با این تساوی جمع امتیازیهای زردپوشان اصفهانی به عدد 16 رسید تا آنها رتبه آنها در جدول ردهبندی همچنان تکرقمی باقی بماند.
زورآزمایی بیحاصل ذوبآهن برابر قعرنشین
وقتی ذوبآهن از پس تیمی که هفتههاست به انتهای جدول چسبیده وجدیترین کاندیدای سقوط به لیگ دسته پایینتر محسوب میشود، برنمیآید باید بهطورجدی نگران حالوروز نماینده اصفهان شد. ذوبیها عصر جمعه در حالی میزبان مشکی پوشان شده بودند که یک بازی خانگی برابر ضعیفترین تیم لیگ برتر، همه نویدبخش یک پیروزی بدون دردسر برای سبزها را میداد. از سوی دیگر مشکی پوشان مشهد که رضا عنایتی را چند هفته پیش از پایان نیمفصل جایگزین علیرضا مرزبان کردند با امید به جمعآوری امتیازهای لازم برای بقا رقابتها نیمفصل دوم را کلید زدند. بازی با ذوبآهن آنهم در نقشجهان شانس چندانی برای تیم مشهدی باقی نمیگذاشت جز اینکه آنها با یک دفاع اتوبوسی، یک امتیاز از حریف پرآوازه بگیرند. عنایتی هم درست از همین روش مرسوم استفاده کرد و با هشت بازیکن ذاتاً دفاعی به استقبال این بازی رفت. کیوان امرایی و یونس شاکری عملاً تنها بازیکنانی به شمار میرفتند که گاهی در نیمه زمین ذوبآهن دیده میشدند. در نقطه مقابل قلعهنویی از هرچه بازیکن تهاجمی داشت بهره گرفت تا بلکه با برتری پر گل حداقل دهان منتقدان خودش را بهطور موقت هم که شده است، ببندد. مرتضی تبریزی و کی روش استنلی دو مهاجم اصلی ذوبآهن را تشکیل میدادند که از سوی ربیع عطایا، حمید بوحمدان، محمدرضا حسینی و بختیار رحمانی حمایت میشدند. همچنین میلاد فخرالدینی بازیکن تازهوارد ذوبیها بانفوذهایش از سمت راست فشار زیادی به سمت چپ خط دفاعی مشکی پوشان وارد میکرد. در حقیقت ذوبیها عملاً با محمد نژاد مهدی، وحید محمد زاده و جرج ولسیانی دفاع میکردند. زنجیره تهاجمی ذوبیها در نیمه نحست عرصه بر شاگردان رضا عنایتی حسابی تنگ کرده بود اما بازی هوشمندانه میر هانی هاشمی در قلب خط دفاعی مشکی پوشان حملات پردامنه میزبان را خنثی میکرد. همچنین محمدحسین عین افشار گلر سرپنجه میهمان هم سد بزرگی برابر حملهوران ذوبآهن بود که بدون اشتباه به کارش ادامه میداد. در نیمه دوم و زمانی که قلعهنویی از طرحهای تاکتیکیاش در گشودن دروازه مشکی پوشان نتیجه نگرفت مجبور شد تا بازیکنان کهنهکاری همچون قاسم حدادی فر، اسماعیل شریفات و مهدی رجبزاده را به میدان بفرستد بلکه طلسم دروازه مشکی پوشان شکسته شود. اما این تغییرات هم نتیجهبخش نشد چراکه نه دروازه بان و مدافعان میهمان بهاشتباه افتادند و نه مهاجمان ذوبآهن ارزش اندک موقعیتهای پیشآمده را دانستند.