هومن سیدی: قصد ما سیاه نمایی نبود

کارگردان فیلم «مغزهای کوچک زنگ زده» با بیان اینکه تصمیم نداشته کسی را با فیلمش آغشته به خشونت کند، گفت: ممکن است اتهام سیاه نمایی به این فیلم وارد شود ولی پایانش برای من امیدبخش و نورانی بود.

به گزارش ایسنا، عصر سه شنبه ۱۷ بهمن ماه جدیدترین ساخته هومن سیدی با نام "مغزهای کوچک زنگ زده" و به تهیهکنندگی سعید سعدی با بازی نوید محمدزاده، فرهاد اصلانی و فرید سجادی حسینی و همچنین زنی از یک کمپ کارتن خوابها که نقش خود را به ایفا کرده بود، در پردیس سینمایی ملت به نمایش در آمد.
این فیلم که روایتگر خانوادهای حاشیه نشین و با فرزندانی اراذل بود که هومن سیدی درباره میزان خشونت و احتمال انگ سیاه نمایی به آن گفت: ممکن است این اتهام وارد شود ولی قصد ما سیاه نشان دادن چیزی نبود. ما تلاش کردیم تلخیها را نشان دهیم ولی پایان فیلم بیشتر نورانی و امید بخش بوده است. اینکه‌ نتیجهاش سیاه بوده را نمیدانم ولی امیدوارم المانهایی که گذاشته بودم را مردم ببینند و به بهانه امیدی که مدنظر من بود برسند، اما اینکه سختیها و مشکلات تصویر شده، دایره وار تکرار میشود وضعیت و واقعیت جامعه است.

او افزود: من سینمایی را نمیپذیرم که خیلی نزدیک به واقعیت باشد و شاید ما این را القا کردهایم که سینما فقط اجتماعی است. من سعی کردم فیلمنامه تیپیکالی داشته باشم که بی جهت چیزی در آن بزرگ نشود اما به اندازه کافی در جامعه وجود دارد.
وی درباره اینکه آیا تحقیقات خاصی برای زندگی حاشیه نشینها و اراذل انجام شده است، بیان کرد: واقعیت لزوما چیزی نیست که ما آن را میبینیم ولی داستان فیلم ما برای زندگی خاصی یا لزوما واقعی نیست، با این حال دوستان در ناجی هنر به ما اطلاعات خیلی زیادی دادند.
سیدی درباره اینکه مخاطب فیلمش چه کسی بوده و آیا توصیه می‌کند که خانوادهها آن را ببینند؟ گفت: من تصمیمی ندارم کسی را به خشونت آغشته کنم ولی تلاشم ساخت فیلمی برای عموم بوده است. همچنین اینکه تماشاچی پس از این فیلم با شادی بیرون بیاید مدنظر ما نبوده هرچند گریه و اشک و ناراحتی هم می‌تواند نتیجه خود را داشته باشد.
وی درباره شباهت صحنهای از فیلمش با فیلم "خانه پدری" عیاری هم گفت: آقای عیاری یکی از فانتزی های ذهن من است و از کارگردانان بزرگ سینما هستند، ولی متاسفانه خانه پدری را ندیدم و حسرت خوردم از اینکه در آن سال نتوانستم ببینم با این حال کاملا میدانم چنین صحنهای در این فیلم وجود دارد و شنیدهام شاهکار است، به همین دلیل خوشحال بودم فیلم را ندیدهام چون مطمئن هستم در ناخودآگاه ذهن من تاثیر می‌گذاشت.

همچنین دراین نشست لاله ژاوه وند بازیگر نقش مادر این فیلم درباره حضورش در این فیلم گفت: خیلی ها از بالای گود به کارتن خوابها نگاه می کنند اما آقای سیدی واقعا زندگی ما را فیلم‌کرده و اغراق نکرده است. من با این فیلم به آرامشی رسیدهام که الان جز اینکه بغل خدا بروم آرزوی دیگری ندارم و البته خوشحال می‌شوم این کار را ادامه دهم.
او افزود: من قبل از این تجربهای برای بازیگری نداشتم و همه چیز را مدیون آقای سیدی میدانم.ضمن اینکه یک پسر داشتم که فوت کرده و خدا الان جای آن دو تا پسر به من داده؛ یکی نوید و یکی هومن.
سیدی پس از صحبتهای این بازیگر خود اظهار کرد: ما برای جلوگیری از ممنوعیتهایی در پخش، سراغ چیزهایی نرفتیم که الکن باقی بماند ولی امیدوارم آن‌هایی که پشتوانه مالی دارند و کارهایی را می‌توانند انجام دهند که اگر من انجام دهم احتمالا زندان میروم، به دنبال موضوعات مهمی بروند.

در این نشست نوید محمدزاده هم در پاسخ به اینکه با بازی در این فیلم و نقشهای دیگرش در عصبانی نیستم، ابد و یک روز احساس نمی‌کند در نقشهای عصبی و عقدهای تکراری شده است، گفت: این فیلمها تشابهی ندارند و عصبانی نیستم و ابد و یک روز و خفه گی هر کدام ریتم متفاوتی دارند و خشم و عقدهای بودن را در چند بعد متفاوت میتوان نشان داد.
فرهاد اصلانی، فرید سجادی حسینی، شادمانغر، سعید سعدی و ... از دیگر عوامل حاضر در این نشست بودند.