واکاوی روان شناسانه ابراز علاقه عمومی زوج ها به یکدیگر در اینستاگرام
انتشار یک عکس از همسر با یک متن عاشقانه مانند: «صدای گام های تو، ضربان زندگی من است» یا «زندگی می کنم و برایش دلیل هم دارم: دوست داشتن تو» یا «دوست داشتنت بوی باران می دهد، همان قدر بی مقدمه، همان قدر بی دغدغه» و... در اینستاگرام، اتفاق جدیدی نیست اما به نظر می رسد ابراز علاقه زن و شوهرها به یکدیگر در اینستاگرام با شیبی قابل توجه در حال زیاد شدن است.
انتشار یک عکس از همسر با یک متن عاشقانه مانند: «صدای گام های تو، ضربان زندگی من است» یا «زندگی می کنم و برایش دلیل هم دارم: دوست داشتن تو» یا «دوست داشتنت بوی باران می دهد، همان قدر بی مقدمه، همان قدر بی دغدغه» و... در اینستاگرام، اتفاق جدیدی نیست اما به نظر می رسد ابراز علاقه زن و شوهرها به یکدیگر در اینستاگرام با شیبی قابل توجه در حال زیاد شدن است.
به گزارش خراسان؛مخاطب قرار دادن همسر با یک پست در هر مناسبتی و حتی بدون بهانه، اتفاقی است که در اینستاگرام طبیعی شده است. هرچند همه مشاوران، ابراز علاقه به همسر در دنیای واقعی را یکی از مهم ترین عوامل تضمین خوشبختی می دانند اما درباره جار زدن عشق، نظریه های دیگری وجود دارد.
یک شو آف کامل!
فتوشاپ زندگی مشترک یعنی فاصله بین آن چه واقعا در زندگی و روابط من و همسرم وجود دارد با آن چه در محیط بیرون از جمله فضای مجازی از طریق عکس و متن نشان می دهم، به گونه ای که بازتابی از روابط واقعی ما نیست. به طور مثال همسر من در روز نیم ساعت هم برای یک ناهار یا شام دو نفره وقت صرف نمی کند تا مبادا از کارش عقب بیفتد اما من چنان عکس هایی از برگزاری رویایی شب تولدم توسط او در لوکس ترین کافی شاپ شهر روی صفحه اینستاگرامم پست می کنم که گویی خوشبخت ترین انسان روی کره خاکی و در مرکز توجه همسرم هستم. این چیزی نیست جز یک شو آف کامل! اما چرا دنبال چنین شو آف هایی هستیم؟
چرایی انتشار مسائل خصوصی
بی شک زوج هایی که از روابط گرم و صمیمی برخوردارند، نیازی به اشتراک گذاری خوشی هایشان در فضای مجازی ندارند. این دسته از افراد حتی به سختی درباره رابطه خود در شبکه های اجتماعی حرف می زنند.
جالب است که مراقبت از حریم های خصوصی مشترک در این دسته از زوج ها آن قدر دقیق است که عده ای از آن ها بیم دارند مبادا روزی حال خوب دو نفره شان به چشم دیگران بیاید و به اصطلاح «چشم» بخورند! از طرفی هر قدر حال رابطه ما خوب نباشد و هر چه درون مان ویران تر، خراب تر و افسرده تر باشد، دوست داریم تا بیرون مان شیک تر، خوشگل تر و با کلاس تر شود.
2 دلیل تظاهر به خوشبختی در اینستاگرام
با این حال، تظاهر به خوشبختی زن و شوهرها در فضای مجازی به دو دلیل عمده اتفاق می افتد:
1- داشتن آرزوی صمیمیت بیشتر
عموما زوج هایی که دچار ناامنی و استرس در رابطه هستند، در مطالب ارسالی شان در دنیای مجازی، محتوای اغراق آمیزی از روابط عاطفی شدید و بی عیب و نقص خود درج می کنند. در نتیجه متن و عکس های درج شده می تواند شامل آرزوی وجود صمیمیت بیشتر در ارتباطات شان باشد. بی شک وقتی موفقیت زوج ها عیان باشد، نیازی به تبلیغات دروغین در فضای مجازی ندارند.
2- چشم و هم چشمی عشقی
بسیاری از افراد در رقابت های چشم و هم چشمی و برای تفاخر و به اصطلاح پز دادن و نشان دادن امتیازات و امکانات خود به دیگران، اقدام به انتشار مسائل خصوصی و عاطفی شان می کنند چرا که به دنبال تایید رابطه شان توسط دیگران هستند.
عاقبت انتشار زیاد چنین پست هایی
جالب است بدانید در بلند مدت فرد به سختی می تواند به این زندگی دروغین ادامه دهد چراکه مدام باید مشغول مراقبت از نقابی باشد که بر صورت خود زده است و ترس از این که مبادا روزی آن نقاب بیفتد طوری که دیگران از ماهیت زندگی واقعی شان آگاه شوند. اگر چه تظاهر به خوشبختی در ابتدای مسیر، لذت بخش است و توجه زیادی را به سمت فرد سرازیر می کند اما استرس مدام رهایش نمی کند چرا که او در درون خود می داند همه این ظواهر، فقط یک بازی محض است.
4 شرط انتشار عکس زوج ها در اینستاگرام
اگر زن و شوهری می خواهند عکس خصوصی خود را در اینستاگرام منتشر و به یکدیگر ابراز علاقه کنند، باید به 4نکته مهم توجه کنند.
1- هر فردی که دوست دارد شادی اش را با دیگران تقسیم کند، می تواند عکسی بگذارد به این شرط که بین آن چه هستم و آن چه اعلام می کنم، فاصله زیادی نباشد و ترجیحا در یک صفحه خصوصی باشد نه یک صفحه عمومی با هزاران هزار فالوئر!
2- به دنبال منبع اصلی نوازش یعنی خویشتن نوازی باشیم. زوج های شاد و خوشبخت، زمانی که کنار یکدیگر هستند و از بودن با هم لذت می برند، با هم بودن شان را برای ارسال یک عکس سلفی یا به اشتراک گذاری مطلب در شبکه های اجتماعی خراب نمی کنند. شک ندارم انسان اگر در جایی و کنار کسی از فضایی لذت ببرد، به یاد گوشی تلفن همراه و عکس لحظه به لحظه نخواهد افتاد و در عوض از لحظه به لحظه بودن در کنار عزیزانش لذت می برد.
3- اعتماد به نفس مان را ارتقا دهیم. بخش عمده بزرگ نمایی روابط عاطفی زوج ها به علت نداشتن اعتماد به نفس سالم است که این کاملا به چگونگی رابطه عاطفی آن ها با یکدیگر وابسته است. تمایل زیاد به این ظاهرسازی ها، محصول خود کم بینی افرادی است که اعتماد به نفس لازم برای روبه رو شدن با واقعیت های زندگی مشترک شان را ندارند به گونه ای که چون فرد احساس می کند نمی تواند به آرزوهای واقعی اش برسد، رنگ و لعابی به شرایط نه چندان رضایت بخش رابطه اش می زند و آن را در معرض دید مخاطبانش می گذارد تا با فریب آن ها، احساس رضایت درونی کند.
4-درباره مفهوم «خوشبختی»، کمال گرا نباشیم. گاهی ما تصور می کنیم زوج های خوشبخت یعنی آدم هایی که کمتر از جان همدیگر را صدا نمی زنند و در هر موقعیتی جز لبخند بر چهره شان نیست. همه ما آدم ها در روزهایی از زندگی مان شاد و سرحال و کیفور هستیم و در روزهایی دیگر حتی بی دلیل ناراحت و غمگین و منزوی می شویم. مگر ممکن است در این روزگار پر تلاطم، آدمی بتواند بدون توقف لبخند بزند؟ خوشبختی نیز فراز و نشیب های بسیار دارد و قرار نیست همه کسانی که خود را خوشبخت معرفی می کنند، لزوما لاکچری باز باشند. هیچ چالش و قهر و آشتی بین شان وجود نداشته باشد یا تمامِ وقت خود را با یکدیگر آن هم در کنار سواحل قناری بگذرانند. در صورتی که اگر در زندگی واقعی به دنبال شادی و موفقیت در پیوندمان هستیم، آن ها را خیلی ساده تر و در دسترس تر خواهیم یافت.
فالوئرهای اینستاگرام چنین زوج هایی بخوانند
افرادی که چهار چشمی در حال دنبال کردن نمایش زندگی زوج های به ظاهر خوشبخت در فضای مجازی هستند، چند نکته را باید بدانند. طبیعی است که بسیاری از فالوئرهای اینستاگرامی با دنبال کردن چنین عکس ها و متن هایی، ناخودآگاه به فکر فرو روند که چقدر زندگی مشترک ما نسبت به دیگران یکنواخت تر است؟ چقدر دیگران شاد تر از ما زندگی می کنند؟ چقدر برای تفریح و کامجویی شان هزینه صرف می کنند؟ چقدر با یکدیگر وقت مشترک می گذرانند؟ اصلا این همه وقت و زمان را از کجا می آورند؟ در نتیجه از مشاهده تمام این اتفاقات، تنها یک حس به ما منتقل می شود که ما شاد نیستیم، به خاطر خصوصیات اخلاقی همسرم یا وضعیت مالی مان روابط متعدد با اطرافیان نداریم، همسرم به اندازه بقیه مردها یا زن ها به من توجه نمی کند و به مرور زمان به این نقطه می رسیم که زندگی مان در قیاس با زندگی دیگران بی ارزش است. در این نقطه، به گونه ای ناخودآگاه درگیر احساس اضطراب، افسردگی، آزردگی و بی انگیزگی می شویم و گاهی تمایل به جدایی پیدا می کنیم.
منبع: روزنامه خراسان