حبیب زاده: داور وقتی من را دید، فهمید ضربه مغزی نشدم

بازیکن مصدوم ذوبی ها می گوید شانس آوردم در زمان مصدومیتم مادرم اصفهان بود و اگر او تهران بود نمی دانم چطور خودش را به اصفهان می رساند.

به گزارش "ورزش سه"، رضا حبیب زاده درباره شرایط فعلی خود گفت: اکنون شرایط جسمانی خوبی دارم و یک هفته ای هم هست که در تمرینات حضور دارم ولی در هفته آینده سیم پیچی های فکم را باز خواهم کرد و ان شاالله اگر خدا بخواهد در بازی آینده ذوب آهن با صلاحدید کادرفنی می توانم به میدان بروم و هر کمکی از دست بربیاد برای موفقیت ذوب انجام خواهم داد.

او درباره نتایج تیم گفت: تیم ذوب آهن بازیکنان و کادرفنی کاربلدی دارد و در اکثر بازی هایش خوب بازی می کند و فقط بدشانسی می آورد و موقعیتش در لحظه ای از دست می رود. البته این نکته را هم باید گفت که شرایطی که برای ذوب آهن رقم می زنند مسبب اصلی چنین نتایجی است.

مدافع ذوبی ها درباره مشکلات تیم گفت: داوری ها که دیگر گفتن ندارد، پنالتی هایی که برایمان گرفته نمی شود و اخراج های متوالی و مداوم بچه هایمان در هر بازی و ... مثل اخراج نکردن وریا غفوری در بازی استقلال که دیگر فکر می کنم گفتن ندارد. به نظرم واضح ترین و مهمترین صحنه بازی صحنه رخ دادن خطا روی من بود. خود داور بالای سر من آمد و شرایط من را دید ولی بازیکن استقلال را اخراج نکرد.

او درباره صحنه خطای وریا روی خودش گفت: صددرصد باید اخراج می شد و خودش هم راضی بود که اخراج شود و آن صحنه کارت قرمز را داشت اما داور این کار را نکرد. خیلی جالب است که داور بعد از بازی در مصاحبه ای گفته بودند که من وقتی بالا سر حبیب زاده رسیدم تازه فهمیدم که ضربه مغزی نشده! حرف های داور برایم خیلی جالب بود.

حبیب زاده درباره بازیکنانی که در لحظه وقوع آن اتفاق بالای سر وی حاضر شدند گفت: واقعا کار آقای رحمتی در آن لحظه که بالای سر من آمدند خیلی حرفه ای و خوب بود که بعد از بازی تلفنی از بابت لطف ایشان هم از مهدی رحمتی و هم دکتر ستوده تشکر کردم. به جز آن از پزشکان خودمان و همچنین ادی هرناندز سپاسگزاری کردم. البته یک قدردانی از هواداران اصفهانی، استقلالی و پرسپولیسی که در این مدت به من لطف داشتند دارم آنها خیلی انرژی گذاشتند و دائما پیگیر اوضاع جسمانی من بودند. واقعا این کار همه دوستان در لحظه که من آسیب دیدم و بعد از آن خیلی ارزشمند بود و من هرگز لطفشان را فراموش نخواهم کرد.

او درباره واکنش خانواده خود در این باره نیز گفت: شانسی که آوردم در زمان مصدومیتم مادرم اصفهان بود و این خیلی خوب بود و اگر او تهران بود نمی دانم چطور خودش را به اصفهان می رساند.

مدافع ذوبی ها درباره ترس از برخوردهای خطرناک دیگر پس از حضور در میدان گفت: مدتی این ترس هست تا فراموش شود ان شاالله که زودتر فراموش شود تا بتوانم بازی کنم و به تیمم کمک کنم. تیم ما واقعا خوب است هم از لحاظ کادرفنی، هم از لحاظ مدیریت و بازیکنان خیلی خوبی داریم. فقط بدشانسی می آوریم، خوب بازی می کنیم و نتیجه نمی گیریم آن هم گفتم که عواملی را ایجاد می کنند تا موفق نباشیم که به زودی این اتفاقات از ما دور خواهد شد.