دبیر ستاد احیای امر به معروف: چون وقت نداریم برای بعضیها قلب یا بوس میفرستیم
حجتالاسلام و المسلمین جلیل محبی، دبیر ستاد احیای امر به معروف و نهی از منکر می گوید: آدم معروفی نیستم؛ اما طلبهها فضای فعالیت هایشان به گونهای است که مردم دوست دارند، یک چیزی به آنها بگویند. در پایان روز متوجه میشویم که حدود ۵۰ نفر به ما پیام دادند و اگر بخواهیم به همه آنها جواب بدهیم، خب وقت گرفته میشود. به بعضیها قلب یا بوس میفرستیم و از کنار بعضیها هم که نمیشناسیم، میگذریم و بیجواب میگذاریم.
حجتالاسلام و المسلمین جلیل محبی، دبیر ستاد احیای امر به معروف و نهی از منکر می گوید: آدم معروفی نیستم؛ اما طلبهها فضای فعالیت هایشان به گونهای است که مردم دوست دارند، یک چیزی به آنها بگویند. در پایان روز متوجه میشویم که حدود ۵۰ نفر به ما پیام دادند و اگر بخواهیم به همه آنها جواب بدهیم، خب وقت گرفته میشود. به بعضیها قلب یا بوس میفرستیم و از کنار بعضیها هم که نمیشناسیم، میگذریم و بیجواب میگذاریم.
باشگاه خبرنگاران جوان با حجتالاسلام و المسلمین جلیل محبی، دبیر ستاد احیای امر به معروف و نهی از منکر گفتگو کرده است.
بخشی از گفتگو با جلیل محبی:
چقدر انتقاد پذیر هستید؟
سعی میکنم زیاد باشم.
تا به حال پیش آمده که کسی شما را امر به معروف یا نهی از منکر کند، شما بپذیرید و واکنش تند نداشته باشید؟
بله اتفاق افتاده است.
آن شخص امر به معروف کرده بود شما را یا نهی از منکر؟
معمولاً آدمها را نهی از منکر میکنند. علت این است که امر به معروف فعلی است که تو انجام نمیدهی. نهی از منکر فعلی است که تو انجام میدهی؛ چون فعلی که انجام میدهی دیده میشود، به تو تذکر میدهند و همه میگویند انجام نده؛ اما فعلی که تو انجام نمیدهی کسی نمیبیند که آن را قضاوت کند. در این شرایط کسی نمیگوید که این کار را بکن. معمولاً در فضای مجازی من را امر به معروف و نهی از منکر میکنند. خیلیها به دایرکت میآیند و میگویند که تو آدم متکبری هستی و پیامهای ما را جواب نمیدهی و وقتی که ما مطلبی را ارسال میکنیم چرا اینها را بی پاسخ میگذاری.
چرا پیامها را بی پاسخ میگذارید؟
چون خیلی تعدادش زیاد است.
یعنی می خواهید بگویید، خیلی آدم معروفی هستید و فرصت پاسخ دادن ندارید؟
نه آدم معروفی نیستم؛ اما طلبهها فضای فعالیت هایشان به گونهای است که مردم دوست دارند، یک چیزی به آنها بگویند. یکی از خواستههای متداولی که به امثال ما میگویند این است که برای ما کار پیدا کنید. در پایان روز متوجه میشویم که حدود ۵۰ نفر به ما پیام دادند و اگر بخواهیم به همه آنها جواب بدهیم، خب وقت گرفته میشود.
به بعضیها قلب یا بوس میفرستیم و از کنار بعضیها هم که نمیشناسیم، میگذریم و بیجواب میگذاریم. در نتیجه جواب که نمیدهیم میگویند که تو متکبری و جواب ما را نمی دهی؛ این جور وقتها دیگر من سعی می کنم تا جایی که وقت دارم و در توانم هست، جوابشان را بدهم.
سوال این است که شما در ستاد چگونه این کار را انجام میدهید؟ یعنی ستاد شما میخواهد همه را امر به معروف و نهی از منکر کند؟
ما هیچ کس را امر به معروف و نهی از منکر نمیکنیم. ما با ساختن کلیپ و آموزش مردم را ترغیب میکنیم که هر گونه صلاح میدانند حاکمشان را امر به معروف و نهی از منکر کنند. هرطور که سازمان تبلیغات، وزارت ارشاد و صدا و سیما خوبیها را ترویج میکند. ما فقط مسئول مسئولیت اجتماعی مردم هستیم که مردم نسبت به حاکمیت و رفتارهای اجتماعی بیتفاوت نباشند. هرگاه این بیتفاوتی نسبت به حاکمیت از بین رفت، فسادهای حاکمیت و آسیبهای اجتماعی از بین میرود.
شما در یک آپارتمان زندگی میکنید که ۴ واحد در آن ساکن هستند. اگر یک نفر در آن ساختمان کار خطایی کرد و ۳ نفر دیگر با آرامش کار خطایش را به او گوشزد کردند، او کارش را ترک میکند. اما اگر هیچ کس چیزی نگفت یکی از آن سه نفر هم با بی تفاوتی دیگران، این کار را ادامه میدهد و آن وقت این موضوع توسعه پیدا میکند. مسئولیت اجتماعی یعنی اینکه اگر من از فساد نگویم، این فساد گسترش پیدا میکند، چه در میان مردم (گران فروشی)، چه در حاکمیت (اختلاس) و ...
ما ستاد امر به معروف نیستیم، ما ستاد احیای امر به معروف هستیم. قانون هم وظایفی که برعهده ما گذاشته ترویج فرهنگ امر به معروف بین مردم است نه اینکه خودمان امر به معروف کنیم. من اگر بخواهم خودم امر به معروف کنم پس نهادهایی مانند ناجا و قوه قضائیه چه کاره هستند؟ ناجا و قوه قضائیه وظایف ذاتی دارند، سازمان بازرسی کل کشور و دیوان محاسبات چه کاره هستند، اینها وظایف ذاتی دارند؛ اصلا حکومت برای همین است.