باران کوثری: به یکسری قهرمانِ پوشالی دل بستیم

برای این‌که بپذیریم که راه نجات این است، همه گول خوردیم و همه برای یک چیز جنگیدیم و بعد یکهو دیدیم که همان جای اول هستیم و حتی جای عقب‌تری هستیم، به بازی گرفته شدیم بله گفتمان ما خشم است، بله ما خشم داریم و نسل خشمگینی هستیم.



بعد هم ما انگار قهرمان فاعل نمی شناسیم، یعنی جامعه ما را به انفعال دعوت می کند، جامعه ای که شما را به انفعال و ابتر بودن دعوت می کند جامعه ای که اقتصادش مریض است که شما اگر تولیدکننده هستید حتماً محکوم به فنا هستید و اگر دلال باشید ممکن است که بتوانید پولی به دست بیاورید، باید دلار بخرید و بفروشید که وضع مالی تان خوب شود، یعنی همه چیز شما را به سمتی می برد که منفعل شوید مبتذل شوید و ابتر شوید، قهرمان هایمان یا دیگر نیستند یا دروغ گو هستند یا در خانه شان هستند. ما ندیدیم، نسل من لااقل من یادم نمی آید قهرمانی.