محمد مسلمی: برنامه کودک مهجور شده، مدیران تلویزیون چه‌کار می‌کنند
محمد مسلمی اعتقاد دارد باید از مدیران تلویزیون سؤال کرد که چرا "فیتیله‌ای‌ها" روی آنتن نیستند؟ ما ترجیح و دغدغه‌مان همیشه تلویزیون بوده و هست. دوست داریم در این روزهای کرونایی تلخ، کمک‌کار خانواده‌ها باشیم و برای بچه‌هایشان برنامه بسازیم.
آخرین باری که روی آنتن بودند به سریال "دوقلوها" برمی‌گردد که 5 بار متوقف شد و با سختی و مشکلات مالی بالاخره به سرانجام رسید. حالا مدتی است در فقدان برنامه‌های کودک و آنتنِ بی‌هیاهوی کودکانه خصوصاً روزهای پررونق انیمیشن‌های خارجی در تلویزیون، خبری از برنامه‌های کودک نیست. برندهایی مثل "فیتیله‌ای‌ها" هم در این میان حضور ندارند و آدم‌های کاربلد این حوزه کنار رفته‌اند و کسانی در میدانند که با برنامه‌سازی‌های کودکانه‌شان ثابت کرده‌اند که این حوزه را خیلی خیلی کم می‌شناسند یا اصلاً نمی‌شناسند، نکته‌ای که محمد مسلمی هم به آن اشاره کرد و در جریان گپ‌وگفت کوتاهش با خبرنگار تسنیم درباره غیبت و کم‌فروغ بودن گروه "فیتیله‌ای‌ها" روی آنتن تلویزیون نیز توضیحاتی داد.
مسلمی با ابراز اینکه "از مدیران بپرسید که چرا امثالِ ما نیستیم و مثلِ گذشته به برنامه‌های کودک توجه نمی‌شود"، تصریح کرد: باید از مدیران‌مان بپرسید چه‌کار می‌کنند و به چه چیزها و کسانی فکر می‌کنند. چه‌چیز بهتر از اینکه حال مردم خصوصاً بچه‌های این سرزمین خوب باشد. وقتشان به‌درستی پُر شود، دست از این گوشی و شبکه‌های ماهواره‌ای با محتوای پوچ، بردارند. این سؤال را از مدیران داشته باشید که "چرا بچه‌ها را از تماشای برنامه‌های کودک محروم کرده‌اند؟" در این موقعیت ویژه که باید در خدمت بچه‌ها و خانواده‌ها باشیم، بستری برای کار وجود ندارد. انگار برای تلویزیون مهم نیست که برنامه کودک داشته باشد! ما آمادگی اجرا و ساخت هر نوع برنامه‌ای را داریم؛ همین چندی پیش "دوقلوها" را روی آنتن داشتیم و جالب است بدانید که بعد از گذشت 6 ماه از پخش، هنوز با ما تسویه‌حساب نکرده‌اند.
وی افزود: من دلم می‌سوزد، واقعاً برنامه‌های کودک، مهجور واقع شده و به نقطه صفری رسیدیم که کار در خوری برای عرضه به کودکان نداریم. در شرایطی که بچه‌ها مدرسه ندارند، بیرون از خانه نمی‌توانند بروند و درگیر تلخی‌های کرونا شده‌اند، فاجعه است که دست روی دست گذاشته‌ایم؛ می‌بینم کودک ما به‌سمت ماهواره و محتواهای بی‌کاربرد گوشی‌های تلفن همراه می‌رود. مدیران ما بدانند ما با بچه‌های معلول و سرطانی زندگی کردیم، به مناطق محروم و دورافتاده این سرزمین رفته‌ایم که تنها وسیله و ابزار ارتباطی‌شان، همین تلویزیون است. ما انگیزه ساخت برنامه‌مان به‌خاطر همین مردمان سرزمین‌مان است که دوست دارند برنامه خوب ببینند اما انگار برای مدیران ما مهم نیست.
این هنرمند حوزه کودک تأکید کرد: چه‌کار کنیم که همه‌چیز سلیقه‌ای شده و این برای ما درد است. به‌نظر من همه برای فرهنگ‌سازی کودکان ایران وظیفه داریم، باید به فکر بچه‌ها باشیم که فضای مجازی و ماهواره‌ای، به‌دنبال نابودی این فرهنگ غنی ایرانی و اسلامی کودکان‌اند. واقعاً تلویزیون فضای برنامه‌سازی برای ما مهیا کند هیچ‌وقت به مدیوم دیگری مثل سینمای خانگی نمی‌رویم و فکر می‌کنیم، چون ما خودمان را فرزند تلویزیون می‌دانیم. ما نباید در حقِ کودک‌مان ظلم کنیم، الگوهایشان را از درونِ شخصیت‌های کارتونی و انیمیشنی خارجی پیدا کنند. در این روزگار تلخی‌های کرونایی، به‌سمت ماهواره و فضای مجازی نروند و تلویزیون جمهوری اسلامی را ببینند.
مسلمی با تأکید به اینکه "کودک را جدی بگیریم و کاری کنیم الگوهایش را از میان داشته‌های خودمان انتخاب کند"، افزود: این‌همه فیلم‌های غمگین با بودجه‌های هنگفت ساخته می‌شود اما این کودک ما تولیدات پرنشاط و امیدبخش می‌خواهد. در جنگ رسانه‌ای، باید با داشته‌های خودمان، الگوهای خوبی به کودکان سرزمین‌مان معرفی کنیم. از نظر دینی، تغذیه، علم و دانش، کودکان‌مان را بسازیم. کودک جدی گرفته شود و فقط یک‌سری انیمیشن و کارتون نشانش ندهیم و برنامه‌های شعارگونه برای کودکان نسازیم. کار کودک واقعاً کار تخصصی است که کاربلدها در بیرون از میدان ایستاده‌اند و کسانی در میدانند که نمی‌دانند کار کودک چه سرمنزل‌هایی دارد و باید چه‌کار کنند.
وی با بیان اینکه "شبکه کودک چه‌کسی را آورده کار کند و چرا هنوز به برنامه‌سازان کودک می‌گوییم دنبال اسپانسر باشند؟"، گفت: شبکه کودک متعلق به ماست که 30 سال در حوزه کودک کار کردیم اما چرا ما را دعوت نکردند و از ما و امثالهم نخواستند در آن شبکه، برنامه‌سازی کنیم؟ الآن شبکه کودک داریم؟ چه‌کسی در شبکه کودک کار می‌کند؟ این شبکه متعلق به ماست، من سرمایه تلویزیونم که 30 سال در حوزه کودک کار کرده‌ام، نه استخدامم و نه بیمه دارم اما عشق و دغدغه‌ام بچه‌های این سرزمین است. آیا برنامه‌سازان قدیمی این حوزه در شبکه کودک حضور دارند مثل خانم برومند و امثال ایشان؟ من نمی‌دانم مدیران ما چه فکرهایی می‌کنند؟ در صورتی که دغدغه همیشگی ما تولید برنامه برای کودکان این سرزمین است.
این برنامه‌ساز و هنرمند حوزه کودک خاطرنشان کرد: چرا باید برنامه‌ساز کودک ما دنبال اسپانسر باشد؟ من فکر می‌کنم در حق بچه‌ها ظلم می‌شود. واقعاً می‌توانستیم در دوران کرونا، برنامه‌های درستی برای کودکان بسازیم که بیشتر نسبت به خطرات "کرونا" آگاه شوند، کنار اینکه حالشان را خوب کنیم، چون بچه‌های ما آن‌قدر خبرهای تلخ می‌شنوند استرس گرفته‌اند و از طرفی شرایط رفتن بیرون و بازی کردن نیز فراهم نیست در خانه مانده‌اند و افسرده شده‌اند. چه برنامه‌ای را ساختیم هم نسبت به مخاطرات آگاه شوند و هم برایشان مایه شادی و سرگرمی باشد؟!
وی در پاسخ به این سؤال که "اخیراً پیشنهادی برای ساخت برنامه کودک داشتید و یا پیشنهاد و طرحی به تلویزیون دادید؟"، تصریح کرد: پیشنهاد نداشتیم اما پیشنهاد دادیم حداقل آرشیو برنامه‌های ما را بگذارید. ما که نباید التماس کنیم فضای برنامه‌سازی برایمان فراهم کنند. در شرایطی که سریال‌های گریه‌دار با بودجه‌های وحشتناک به خُوردِ مردم می‌دهند چه‌کار عروسکی می‌بینید که مثلِ دوران گذشته قصه‌های مجید، خانه مادربزرگه، محله بهداشت و محله بروبیا، بچه‌ها را سر ذوق بیاورد. مگر چند گروه کاربلد در حوزه کودک داریم، چرا این سرمایه‌ها را حفظ نمی‌کنیم؟ ما می‌توانیم روی ناهنجاری‌های جامعه، تغذیه، دین و درس بچه‌ها با سیاستگذاری‌های تلویزیون کار کنیم.
مسلمی در پایان با ابراز اینکه "حاضرم "هشتک خاله سوسکه‌ای" با استانداردهای تلویزیون بسازم" از ساخت "دختر شاه پریون" در صورت پیدا شدن سرمایه‌گذار، خبر داد و افزود: اگر سرمایه‌گذار پیدا شود سریالی به‌نام "دختر شاه پریون" در دست تولید دارم باید موقعیت اقتصادی‌اش فراهم شود. این را بدانید اگر تلویزیون بخواهد و شرایطش فراهم باشد همیشه اولویت و ترجیحم تلویزیون بوده و هست. حتی حاضرم "هشتک خاله سوسکه"ای با استانداردهای تلویزیون بسازم. من تلویزیون را دوست دارم چون مخاطب من در زابل، زاهدان، مناطق دورافتاده و محروم کشور است. به بچه‌هایی فکر می‌کنم که تنها داشته ارتباطی‌شان، تلویزیون است نه امکانات پارک و فضای باز و سینما دارند و نه فضای اقتصادی‌شان اجازه می‌دهد به فضای تفریحی و رسانه‌ای دیگری بیندیشند.