آیت الله ناصری: توبه خالصانه باعث بخشش گناهان چندین ساله می شود
آیت الله ناصری گفت: خدا تمام خطاهای چندین ساله ما را چنانچه خالصانه یک شب به در خانه او برویم و بگوییم اشتباه کردیم، میبخشد.

آیت الله محمد علی ناصری، پیش از ظهر امروز در جمع مردم روزه دار اصفهان اظهار کرد: در چند روایت است که انسان نباید بگوید رمضان آمد و رمضان رفت.(من لایحضره الفقیه، ج 2، ص 172.) باید بگوید: ماهِ رمضان آمد؛ چون رمضان اسم خدا است و خدا نمیآید و نمی رود، آمدن و رفتن، از حوادث است و حضرت حق، قدیم است؛ حادث نیست که بیایید و برود و همیشه هست.
استاد اخلاق حوزه تصریح کرد: ماه رمضان، ماه ضیافت و مهمانی خدا است؛ معنای ضیافت چیست؟ ضیافت به معنای بایگانی کردن پروندهها، عفو و بخشش گناهان و نزول رحمت و برکات الهی و کنترل شدن شیطان است.
وی خاطرنشان کرد: یگانه ماهی که شیطان در آن، غل و زنجیر میشود، ماه مبارک رمضان است؛ خداوند شیطان و بچههایش را غل و زنجیر میکنند که سراغ ناصری نروند، کسی میپرسید: «شما که میفرمایید شیطان در ماه مبارک، غل و زنجیر است، پس این گناهان که در این ماه اتفاق میافتد از کجاست؟» باید گفت «شیطان قبلاً برای این افراد سرمایهگذاری کرده، این چنین افراد خودکار شدهاند؛ لذا دیگر خودشان دنبال گناه میروند.
آیت الله ناصری با بیان اینکه نباید از درگاه رحمت خداوند ناامید شد، گفت: خدا تمام خطاهای چندین ساله ما را چنانچه خالصانه یک شب به در خانه او برویم و بگوییم اشتباه کردیم، میبخشد.
استاد اخلاق افزود: این ماه، یک سکوی پرش به سوی حضرت حق می باشد که باید آن را غنیمت شمرد، حیف است این ماه با ماههای قبل و بعد، برای ما فرقی نکند، مقتضی موجود است و حضرت حق هم آماده پذیرش میباشد و فقط رفتن ما لازم است تا او هم بفرماید: خوش آمدید
وی عنوان کرد: دنیا، جای عبور است، حضرت امیر(ع) فرمود: «فَخُذُوا مِنْ مَمَرِّکُمْ لِمَقَرِّکُم(نهج البلاغة، ص 320.)؛ از محل عبورتان [دنیا] برای محل اقامت همیشگی تان [آخرت] توشه بردارید.»
آیت الله ناصری ادامه داد: اینجا جای عبور است، از شکم مادر آمدیم و باید به قبر برویم، آمدن ما به اینجا، یک سفر است؛ سفری طولانی تا زاد و توشه خود را برداریم.
استاد اخلاق حوزه بیان داشت: حضرت امیر فرمود: «وَ أَکْثِرُوا الزَّادَ لِیَوْمِ الْمَعَاد؛ هر چه می توانی، برای سفر بعدی زاد و توشه بردار، اینجا که آمدی، منزل سوم تو است، منزل چهارم بوده که همیشگی است. یک فکری برای آنجا باید کرد.