ورزش تنها راه تضمین سلامت جامعه است

هفته تربیت‌بدنی همه‌ساله از ۲۶ مهر تا دوم آبان به‌منظور آشنایی جامعه بااهمیت و اثرات کاربرد ورزش در زندگی فردی و اجتماعی، اشاعه و توسعه و ترویج ورزش در خانه و خانواده و هدایت و ارشاد جامعه به ورزش‌های همگانی، برگزار می‌شود.

امیرحسین احتشامی-اصفهان امروز: توجه به ورزش و تلاش بر توسعه آن در میان همه اقشار جامعه، به دلیل آثار سودمندی است که از این کار به دست می‌آید همواره مورد تاکید بوده است. ورزش عامل پرهیز از بیکاری، مبارزه با کسالت و تنبلی، افزایش توانایی‌های جسمی و روحی، شجاعت، سلامت جسمانی و فکری و نیز وسیله‌ای برای جمع‌گرایی و اجتماعی شدن است. بر این اساس هفته تربیت‌بدنی و ورزش، هفته‌ای بااهمیت برای پرداختن به ابعاد این پدیده مهم فردی و اجتماعی در جامعه محسوب می‌شود. در این میان صاحب‌نظران و پیشکسوتان ورزشی نیز بر اهمیت مقوله ورزش برای سلامت جامعه تاکید ویژه‌ای دارند به‌ویژه که خود با این مقوله کاملا آشنا بوده و برای آن‌ها کاملا این موضوع ملموس است. فرهاد رحیمی رئیس فعلی هیئت تنیس استان اصفهان که در دو دهه اخیر در ورزش استان فعال بوده و پیش‌تر ریاست هیئت‌های کشتی و گلف استان را نیز بر عهده داشته است، پیرامون اهمیت ورزش بر سلامت آحاد جامعه و کمک به رشد و پویایی انسان‌ها گفتنی‌های فراوانی دارد. او با نگاهی به سیر تاریخی ورزش می‌گوید: «درگذشته از ورزش تنها برای بالا بردن آمادگی جنگ‌آوران و پیروزی بر رقیبان استفاده می‌شد و بحث افراد جامعه اصلا مطرح نبود. اما پس از مدتی با توجه به این‌که یکی از ویژگی‌های انسان حس رقابت‌جویی است کم‌کم مقوله ورزش در زمینه‌های غیرجنگی هم وارد شد و بیش از 2000 سال پیش رقابت‌هایی با عنوان المپیک به وجود آمد. بر این اساس ورزش دومین کاربرد را پیدا کرد که همان ورود به حوزه رقابت بود. تا قرن‌ها همین شرایط ادامه پیدا کرد تا این‌که در اوایل قرن بیستم ورزش وارد مراکز آموزشی شد و در حوزه آموزش هم کاربرد پیدا کرد.»

اهمیت ورزش در کشورهای توسعه‌یافته

رئیس هیئت تنیس استان اصفهان ادامه می‌دهد: «اما نقطه عطف ورزش در حوزه سلامت پدیدار شد. به‌هرحال ظهور بیماری‌های متابولیک که با سبک زندگی انسان‌ها ارتباط مستقیم داشت در کشورهای توسعه‌یافته بسیار بالا رفت. دلیل افزایش این بیماری‌ها هم مصرف خوراکی‌ها پرکالری و کم‌تحرکی بود. در چنین شرایطی کشورهای توسعه‌یافته به فکر چاره افتادند و در سند توسعه خودشان روی پیشگیری و ورزش متمرکز شدند. با اجرای برنامه‌های پیش‌بینی‌شده در این کشورها در بیست سال اخیر افرادی که به ورزش روی آورده‌اند رشد چند صددرصدی داشته است. البته در همین کشورها تا پیش از قرن بیست و یکم کمتر از 10 درصد جامعه به‌صورت مرتب ورزش می‌کردند اما در حال حاضر تعداد افرادی که در کشورهای توسعه‌یافته رژیم ورزش دارند نزدیک به 40 درصد است. تمرکز روی ورزش نتایج خارق‌العاده را به همراه داشته است و شاخص‌های سلامت این کشورها به‌طور محسوسی ارتقا پیداکرده است. همچنین در این کشورها هزینه‌های درمان با توجه به رژیم ورزشی افراد جامعه کاهش چشمگیری پیداکرده چراکه اصل را بر پیشگیری قرار داده‌اند.» رحیمی در پاسخ به این پرسش که تا پیش از سال 2000 میلادی نگاه کشورهای به ورزش چگونه بوده است؟ می‌گوید: «تا پیش‌ازاین سال بیشتر منابع علمی ورزشی در حوزه قهرمانی بود اما از این سال توجه به توزیع علم در حوزه سلامت افزایش قابل‌توجهی پیدا کرد.»

  • سلامت فردی موضوعی شخصی نیست

این پیشکسوت ورزشی با اشاره با آغاز ورزش سلامت‌محور در کشور از پنج سال گذشته، می‌گوید: «خوشبختانه در چند سال اخیر افراد بیشتری از جامعه به ورزش روی آورده‌اند و ورزش به سبک زندگی آن‌ها اضافه‌شده است. البته هنوز برنامه‌ای از سوی دولت درزمینه سلامت‌ تدوین و ارائه نشده است. حتی درزمینه اصلاح سبک زندگی و تغییرات الگوهای رفتاری که به‌شدت در سلامت افراد موثر است هیچ کار با برنامه‌ای دیده نمی‌شود. به‌هرحال باید توجه داشت که سلامت یک فرد موضوعی شخصی نیست چراکه یک فرد سالم به لحاظ کارایی و بهره‌وری بسیار بالاتر از فردی که دچار بیماری است، قرار دارد. همچنین هزینه‌های درمانی که یک فرد بیمار به جامعه و کشور تحمیل می‌کند، هزینه‌های سنگینی است و دولت یارانه‌های فراوانی را برای این تامین دارو پرداخت می‌کند.»

  • ورزش سلامت‌محور یک صنعت مولد است

رحیمی در پایان صحبت‌هایش با اشاره به این‌که دولت تاکنون درزمینه ورزش سلامت‌محور گامی برنداشته است، می‌گوید: «در رسانه‌های کشورهای توسعه‌یافته تاکید شدیدی بروی سبک زندگی سالم وجود دارد. کاری که در کشور ما اتفاق نیفتاده است. در بحث آموزش هم دولت و یا نهادهای عمومی کارآموزشی خاصی انجام نداده‌اند. دو مسئول اصلی این حوزه یعنی وزارت بهداشت و ورزش و جوانان به شمار می‌روند که متاسفانه تحرکی از آن‌ها در این زمینه یعنی فعالیت آموزشی سلامت‌محور دیده نمی‌شود. ورزش و سلامت پیوند تنگاتنگی با هم دارند و باید بافرهنگ سازی این دو مقوله را در جامعه نهادینه کرد که متاسفانه تاکنون کار خاصی در این رابطه انجام نگرفته است. به اعتقاد من ورزش سلامت‌محور یک صنعت مولد است و اگر این موضوع به بخش خصوصی واگذار و بستر رشد آن فراهم شود در سلامت جامعه تاثیر به سزایی خواهد داشت.»

ارسال نظر