برخی از افراد هستند که با همه بزرگی و شان اجتماعی - علمی و معرفتی، چنان برای عموم مردم صمیمی و نزدیک هستند که بسیاری دوست دارند هروقت دلشان گرفت به ملاقات آنها بروند و با نگاه و لبخند آنها، بار سنگین نشسته بر دلشان برداشته شود.
اصفهان امروز -سعید آقایی | برخی از افراد هستند که با همه بزرگی و شان اجتماعی - علمی و معرفتی، چنان برای عموم مردم صمیمی و نزدیک هستند که بسیاری دوست دارند هروقت دلشان گرفت به ملاقات آنها بروند و با نگاه و لبخند آنها، بار سنگین نشسته بر دلشان برداشته شود. این افراد بیش و پیش از آنکه به شاخص‌های بیرونی که البته بسیار دارند، معروف و شناخته شده باشند با ویژگی‌های درونی، در نزد علاقه‌مندان متمایز و محبوب هستند. برای بسیاری از مردم اصفهان و حتی ایران، شخصیت آیت‌الله ناصری را می‌توان در زمره این افراد دانست. انسان‌هایی که مجسمه، حکمت عملی و عرفان راستین هستند. قبل از اینکه معلم اخلاق باشند، خود اخلاق‌مدار هستند. قول و سکوت و عملشان، آدم‌ها را به اصل انسانیت نزدیک می‌کرد نوعی گفتگو با زبان فطرت! گویی خودشان از سرچشمه متن مقدسی که از آن سخن می‌گفتند، هر روز شراب طهوری تازه نوشیده بودند و همه را دعوت می‌کردند تا از این چشمه جوشان، بنوشند. اگر
درونشان از درد هم آتشفشان شده بود، بیرونشان برای دردهای مردم آتش‌نشانی بود که از حافظه خاطره مردم پاک نمی‌شود. در این میان البته آنهایی که در مسجد کمر زرین اصفهان و یا نمازهای عارفانه او در جاهای دیگر، بیشتر بهره برده‌اند، اکنون بیشتر احساس اندوه دارند و این رفتن را دردناک می‌دانند. آری دولت‌آباد، با دولت وجود او، آبادی هر دولتی است و تاریخ این شهر به داشتن این گوهر کم‌نظیر می‌بالد. او با تلاش در گسترش رفاه اجتماعی به‌خصوص ایجاد مراکز سلامتی، راه بزرگی را نشان همه مخاطبان خود داد تا بدانند اخلاقی بودن و عارف صفت زیستن در مکتب اهل‌بیت عصمت و طهارت، با عمل در جهت کم‌کردن دردهای مردم و نشاندن لبخند رضایت بر لب‌های آنها تکمیل می‌گردد و معنا پیدا می‌کند. آری مسیر انتظار فرج، بدون تلاش برای گشایش کار مردم، در این قاموس جایگاهی ندارد. اکنون مانند گذشته و یا بیش از هر زمانی نیازمند همان توصیه‌های پدرانه آیت‌الله ناصری و یادگرفتن و به‌کاربردن صمیمیت کلام ایشان و الگوبرداری از رفتار بی‌ریای ایشان هستیم. علاقه‌مندان به آن شخصیت روحانی و اخلاقی، لازم است تا بااخلاق مداری و الگوبرداری از رفتار عملی آن محبوب سفرکرده،
عطر خوش لبخندهای او را برای همیشه در شهر و جهان، جاری کنند. از سویی روحیه علمی و معرفت‌جویی آن مرد بزرگ، می‌تواند برای همه اهل علم و دانش و همه سنگرنشینان مراکز دانشی، یک نمونه خوب باشد. اکنون صنف یا بخش خاصی از مردم، در یک فقدان فرونرفته است بلکه همه جامعه، در قاب درد نشسته است.
