حقابه فضای سبز؛ هیچ از پوچ
به تازگی آب حداقلی در بستر رودخانه زاینده‌رود و در محدوده بیشه ناژوان اصفهان برای نجات درختان کهن‌سال و فضای سبز جاری شد که البته علت آن مورد تائید مدیرعامل سازمان پارک‌ها و فضای سبز شهرداری نیست
به تازگی آب حداقلی در بستر رودخانه زاینده‌رود و در محدوده بیشه ناژوان اصفهان برای نجات درختان کهن‌سال و فضای سبز جاری شد که البته علت آن مورد تائید مدیرعامل سازمان پارک‌ها و فضای سبز شهرداری نیست.مجید عرفان منش که از بازگشایی آب سد زاینده‌رود که امروز هفدهم مردادماه و برای آبیاری باغات غرب اصفهان خبر داده است، به اصفهان امروز گفت: انقدر نیاز آبیاری فضای سبز درختان شهر را پیگیری کردیم که در نهایت مسئولان نه از سر وظیفه بلکه دلسوزی برای ناژوان باز کردند که البته این میزان آبی است که برای جاهای دیگر باز شده و ته آب آن را به ما داده‌اند.
از حقابه زاینده‌رود عایدی نداشته‌ایم
او تصریح کرد: نیاز آبی فضای سبز شهر 60 میلیون مترمکعب که بر اساس آن شهرداری برنامه‌ریزی‌هایی کرده و آب خریده اما هیچ مقدار از حقابه ما تاکنون تأمین نشده است. ما سالانه 27 میلیون مترمکعب مجوز و پروانه بهره‌برداری از آب‌های زیرزمینی داریم و 450 لیتر بر ثانیه برداشت آب از زاینده‌رود که در مجموع باید حدود 30 میلیون مترمکعب تأمین آب داشته باشیم اما از زاینده‌رود که هیچ عایدی نداشتیم. عرفان منش بیان داشت: برای کشاورزان که البته حقشان است آب باز می‌شود ولی ما حق برداشت نداریم. این در حالی است که برای 27 میلیون مترمکعبی هم که اشاره شد چاه‌ها خشک است، بنابراین درخواست کمک و مساعدت داشته‌ایم؛ اما شرکت آب منطقه‌ای هیچ خدمات فنی به ما نمی‌دهد.
دعوای مالی شهرداری و شرکت آب منطقه‌ای بر سر حق النظاره
مدیرعامل سازمان پارک‌ها و فضای سبز شهرداری اصفهان افزود: این مسائل باعث شده است که بین شهرداری و شرکت آب منطقه دعوای مالی تحت عنوان حق النظاره شکل بگیرد و اکنون کار به محاکم و دستگاه‌های قضایی کشیده شده است. از سوی دیگر ما اجازه هیچ‌گونه عملیات مهندسی روی چاه‌های پروانه دارمان هم نداریم؛ عملا با یک تعداد چاه فرسوده و زاینده‌رودی که خشک است مواجهیم که باعث شده است به سختی شش هزار هکتار فضای سبز را از طریق آب‌های زیرزمینی آبیاری کنیم که کیفیت آن به دلیل هدایت الکتریکی یا شوری آب که بالا رفته، کیفیت بسیار بدی دارد. اکنونی اتکا ما به تصفیه‌خانه‌های شهرداری است. او بیان داشت: این میزان نهایتا به 8 تا 10 میلیون مترمکعب در سال می‌رسد و در واقع شهر را با کم آبیاری اداره می‌کنیم به این معنی که در جنگل شهر، به درختی که باید در هر دوره آبیاری 120 لیتر آب داده شود تنها با 7 دهم لیتر آبیاری می‌شود. البته این‌ها وضعیت شهر در دهه اخیر بوده است.
عرفان منش تصریح کرد: تمام رده‌های مسئولان استان در جریان این خشکسالی مقصرند و ما با اصفهان ستیزی خود اصفهانی‌ها طرف شده‌ایم. آثار 10 سال خشکسالی امروز در درختان شهر مشاهده می‌شود و بارها و هر روز شاهد شکستن درختان شهر هستیم.
زوال فیزیولوژیک فضای سبز شهر در طول دهه اخیراو با بیان اینکه فضای سبز استان اصفهان دچار زوال فیزیولوژیک شده است، گفت: به دلیل 10 سال کم آبیاری شهر و به واسطه اینکه حقابه محیط‌زیست اصفهان تأمین نشده، این اتفاق رخ داده است اما مسئولان هیچ مسئولیتی دراین‌باره برای خود قائل نیستند. مدیرعامل سازمان پارک‌ها و فضای سبز اصفهان تأکید کرد: به بانگ بلند می‌گویم که کسی در این استان خودش را در قبال فضای سبز و حیات این شهر مسئول نمی‌داند اما کافی است در جایی دو لیتر آب از لبه جدول‌ها خارج شود، آن‌وقت ما را محکوم کرده و شهرداری گناه‌کار می‌شود
ماده اصلی حیات فضای سبز آب استاو بیان داشت: شرکت آب منطقه‌ای وظیفه دارد برای محیط‌زیست شهر اصفهان آب تأمین کند چون ما و شهر اصفهان حقابه داریم. حتی علی‌رغم اینکه بر اساس قانون 9 ماده‌ای، مدیریت رودخانه با شهرداری‌ها است اما به ما اجازه نمی‌دهند حتی نزدیک رودخانه شویم. عرفان منش گفت: چندی ماه است که درون درمانی و حاصلخیزی خاک را شروع کرده‌ایم ولی ماده اصلی برای حیات فضای سبز آب است؛ متأسفانه به همین حداقل‌هایی که به اسم ناژوان رهاسازی می‌شود راضی شده‌ایم درحالی‌که درخواست من از مسئولان این بود که در مردادماه 30 میلیون مترمکعب آب در زاینده‌رود رهاسازی کنند چرا که امسال نسبت به سال قبل 109 درصد ذخیره پشت سد زیادتر شده است. او بیان داشت: در پارک‌های حاشیه زاینده‌رود روزانه 400 هزار نفر از مردم شهر حضور دارند اما گویا بنا دارند همین دل‌خوشی را نیز از مردم بگیرند. مدیرعامل سازمان پارک‌ها و فضای سبز اصفهان در نهایت اشاره داشت: در دعوای حقوقی که داریم همه شهرداری را معدن طلا می‌دانند و معمولا این شهرداری‌ها هستند که محکوم می‌شود
