پیام‌های حمله موشکی ایران به داعش

پس از اقدام تروریستی داعش در تهران این پرسش پیش آمد که ایران در مقام دفاع از خود چه واکنشی نشان خواهد داد؟

پیام‌های حمله موشکی ایران به داعش

پس از اقدام تروریستی داعش در تهران این پرسش پیش آمد که ایران در مقام دفاع از خود چه واکنشی نشان خواهد داد؟ شهروند نوشت: پاسخ به این پرسش کلیدی بود، زیرا بی‌پاسخ گذاشتن اقداماتی که علیه امنیت ملی کشور به اجرا گذاشته می‌شود، موجب تضعیف امنیت ملی و نیز تجری سایر دشمنان این مرزوبوم خواهد شد، ولی وضعیت منطقه و گسترده‌شدن تروریست‌ها در دو کشور عراق و سوریه و خروج آن‌ها از حاکمیت سیاسی این دو کشور، هرگونه اقدامی را با مشکل مواجه می‌کرد. ازاین‌رو اقدام تلافی‌جویانه نیازمند گذشت زمان و تعیین مواضع دقیق تروریست‌ها برای اقدام متقابل بود. این انتظار به سر آمد و در روزهای گذشته و با استفاده از موشک‌های میان‌برد نیروی موشکی سپاه، برخی از مراکز این گروه تروریستی در استان دیرالزور در منطقه مرزی عراق و روسیه هدف‌گیری و مورد اصابت قرار گرفت. این اقدام را می‌توان در ذیل چند پیام تحلیل و درک کرد. نخستین پیام این اقدام تلافی‌جویانه برای مردم ایران است. مردم باید به این حس برسند که اگر آنان یا کشورشان مورد تعرض هرکسی قرار گرفتند، این تعرض بی‌پاسخ نخواهد ماند. اگر امکان داشت که در تقابل‌های بین‌المللی با گذشت و نادیده‌گرفتن، سیاست‌های تجاوزکارانه را خنثی کنیم، به‌طورقطع ایران آمادگی داشت که بزرگ‌منشانه از کنار مسئله عبور کند، ولی واقعیت این است که سکوت و گذشت به ضعف تعبیر می‌شود و جنایتکاران را به تکرار انجام اقدامات خود تشویق می‌کند؛ بنابراین پیام شلیک موشک‌ها به مردم این است که توان دفاعی و نظامی کشور در خدمت دفاع از امنیت مردم است و به‌موقع در این زمینه عمل می‌کند. پیام دوم این شلیک به تروریست‌ها و حامیان آنان است. اینکه هیچ اقدامی بی‌پاسخ نخواهد ماند. آنان باید ذهن خود را از این برداشت پاک کنند که مرتکب اقدام تروریستی یا هر اقدام نافی امنیت ایران شوند و پاسخی دریافت نکنند. اگرچه تروریسم بیش از آن‌که پدیده‌ای نظامی باشد، پدیده‌ای سیاسی و اجتماعی است و حل نهایی مشکل تروریسم در سیاست است و نه در مواجهه نظامی، ولی این امر بدان معنا نیست که از واکنش‌های نظامی نیز غافل شد، ولی واکنش متقابل نظامی نیز درنهایت نمی‌تواند مشکل تروریسم را حل کند، باید در کنار آن دنبال راه‌حل‌های سیاسی و جامع بود. پیام سوم این شلیک به کشورهای منطقه و آن دسته از کشورهایی است که در مسائل منطقه فعال هستند و اتفاقاً بخشی از مشکلات منطقه به دلیل حضور و دخالت نظامی و سیاسی آنان است. پیام اصلی به این کشورها در سخنان مقام معظم رهبری درباره مسئله سوریه آمده بود که: «مسائل سوریه باید با گفت‌وگو حل شود». ولی اکنون نیز به این پیام اضافه‌شده که اگرچه ایران معتقد است، راه‌حل مشکلات سوریه سیاسی است، ولی این امر بدان معنا نیست که ایران از انجام اقدامات نظامی علیه تروریست‌هایی که در آنجا لانه کرده‌اند؛ در صورت نیاز پرهیز می‌کند و منتظر اقدامات سیاسی می‌ماند؛ بنابراین کشورهای منطقه باید بیش‌ازپیش برای رسیدن به یک راه‌حل سیاسی کوشش کنند و اجازه ندهند که وضعیت کنونی ادامه یابد.
مقابله با تروریسم موجود مستلزم شناخت ریشه‌ها و علل شکل‌گیری آن است. اگرچه شکل‌گیری و رشد داعش علل سیاسی و اجتماعی داشته است، بلکه مهم‌ترین آن آموزه‌های سَلَفی است که روحانیون عربستانی آن را به مسلمانان تزریق می‌کنند، ولی رفتارهای غربی‌ها و دولت‌های استبدادی منطقه نیز در رادیکال و تروریست شدن این نیروها بسیار مؤثر بودند. در خصوص سیاست‌های نادرست غربی‌ها در افغانستان و حمایت از طالبان و القاعده و تأثیر آن در شکل‌گیری تروریسم سَلَفی تقریباً اتفاق‌نظر وجود دارد ولی سیاست‌های تبعیض‌آمیز آنان نسبت به مسلمانان و نیز حمایت آنان از دولت‌های استبدادی منطقه نیز عامل دیگر این بحران بوده است. همچنین حمایت بی‌قیدوشرط از اسراییل در تقویت این تروریسم بسیار مؤثر بود، ولی همه این مسائل در برابر فروپاشی دولت‌های منطقه و شکل‌گیری مناطق امن برای این گروه‌ها در لیبی، سوریه، عراق، افغانستان، یمن و سومالی و حتی صحرای سینا در مصر، ظرف جغرافیایی لازم را برای شکل‌گیری، آموزش و انسجام تشکیلاتی این نیروها فراهم کرد. اکنون نیز اولویت اول در مبارزه با تروریسم، کوتاه کردن دست آنان از این جغرافیاست. اگر چنین جغرافیایی در اختیار آنان نبود، هیچ‌گاه نمی‌توانستند چیزی به نام «دولت اسلامی عراق و شام» یا همان داعش را تشکیل دهند. پیام شلیک موشک این است که در درجه اول چنین مجموعه‌ای را باید از سرزمین مورد ادعایشان یعنی عراق و سوریه اخراج کرد و در مرحله بعد نیز اقدامات سیاسی مناسب را برای حل نهایی آن‌ها به عمل آورد. مهم‌ترین اقدام در این زمینه کوشش برای بسط مردم‌سالاری در منطقه است. راهی که به نظر می‌رسد برای رسیدن به آن بسیار طولانی است.

ارسال نظر