ایران، زخمی از دشمنان؛ استوارتر از همیشه

اصفهان امروز_شهرزاد فلاح: از خنجر نفاق تا پهپاد صهیونیست؛ ایران زنده است، ایران خواهد ماند. ایران، سرزمینی است کهن‌تر از افسانه، سخت‌تر از صخره و زخمی‌تر از همیشه. اما در دل هر زخم، ریشه‌ای از امید روییده است. از گذشته تا امروز، دشمنان این خاک با چهره‌های گوناگون آمده‌اند؛ با گلوله، فریب، تحریم یا ترور. اما ایران ایستاده است؛ نه فقط بر جغرافیا، بلکه بر شانه‌های عزت، غیرت و حافظه‌ای که هرگز فراموش نمی‌کند.

دشمنان بی‌وقفه؛ ملتی بی‌تسلیم

در طول تاریخ، این خاک آماج طمع بوده؛ از ارتش‌های کلاسیک تا جنگ‌های رسانه‌ای و اقتصادی. آمریکا با سابقه‌ای تاریک از کودتا، ترور، تحریم و تحریف، پیش‌قراول دشمنی با ایران بوده است. رژیم صهیونیستی نیز با خرابکاری، ترور دانشمندان، حملات سایبری و پهپادی، نقش مکمل این پروژه را ایفا کرده است. در کنار آن‌ها، بعث عراق، طالبان، گروه‌های تکفیری و حتی برخی همسایگان، در دوره‌هایی ابزار فشار علیه ایران شده‌اند. اما تجربه نشان داده است: هیچ دشمنی به اندازه این ملت، ماندگار نیست.

قهرمانان؛ از افسانه تا واقعیت

ایران فقط با خاک و مرز نمی‌ماند؛ این سرزمین، با نام‌هایی بزرگ ایستاده است: از آرش و رستم تا همت و سلیمانی، از باکری و خرازی و شهید زرین تک تیرانداز تا حججی و رضازاده تهرانی مقدم. آن‌ها نمادهایی زنده از وجدان تاریخی ملت‌اند؛ نه در کتاب، بلکه در حافظه‌ی مردم، در کوچه‌پس‌کوچه‌های این سرزمین، در نام مدارس، در قاب عکس‌ها، در دل مادران شهید. قهرمانان ایران، افسانه نیستند؛ آنان زیسته‌اند، جنگیده‌اند و رفته‌اند تا بمانیم.

هشت سال جنگ؛ هشت قرن عزت

جنگ تحمیلی ۱۳۵۹، نبردی نبود صرفاً برای خاک؛ امتحانی بود برای هویت. دشمن آمده بود تا موجودیت را به آتش بکشد، اما ملتی برخاست که از صدای آژیر خطر در دزفول تا مقاومت سنگر به سنگر در خرمشهر، ثابت کرد ایران را نمی‌توان از مردمش جدا کرد. در دل آن سال‌های آتش، نسلی ساخته شد که پس از جنگ، کشور را نه‌تنها بازسازی، بلکه نوسازی کرد.

خنجری از پشت؛ خیانت در لباس دوست

در میانه جنگ، گروهکی به نام منافقین، با ادعای انقلابی‌گری اما در خدمت دشمن، دست به جنایت زد: ترور مردم، جاسوسی، همکاری با ارتش بعث و خیانت به کشور. پیش از آن نیز، حزب توده با نقابی فکری، تلاش کرد ذهن نخبگان را به وابستگی سوق دهد. اما مردم ایران، میان حق و باطل، میان وطن‌دوستی و وطن‌فروشی، مرز روشنی کشیده‌اند.

داعش؛ هیولای تکفیری، مهار در بیرون از مرز

ظهور داعش، خطرناک‌ترین تهدید امنیتی منطقه بود. اما مدافعان حرم، پیش از رسیدن خطر به خانه، آن را در مبدا متوقف کردند. از شهید محسن حججی، که با لبخند در برابر مرگ ایستاد، تا هزاران رزمنده‌ای که با جان‌شان، از تمدن و انسانیت دفاع کردند، روایت ایران از مقاومت، جهانی شد. ایران فقط از خود دفاع نمی‌کند؛ ایران، پناه مظلومان منطقه است.

تجاوزات اخیر؛ تکرار اشتباه دیرینه

در روزهای  گذشته، رژیم صهیونیستی گام به تجاوز مستقیم گذاشت؛ با پهپاد و موشک، با هدف قرار دادن مراکز غیرنظامی. اما این بار هم اشتباه محاسبه کردند: ایران، سکوت نکرد؛ منتظر زمان مناسب ماند. پاسخ، نه در هیاهو، که در دقت، صبوری و قدرت خواهد بود. و باز هم، پیروز میدان، ایران خواهد بود.

از زخم، درخت؛ از تحریم، پیشرفت

تاریخ ایران، روایت تبدیل تهدید به فرصت است: از دل جنگ، دانشگاه و خودکفایی رویید؛ از دل تحریم، صنایع بومی و فناوری نوین و از دل تهدید، وحدت و بیداری ملی. امروز، هر کودک ایرانی با افسانه‌های کهن و نام‌های جدید بزرگ می‌شود. این حافظه جمعی، سلاحی است که با هیچ تحریمی نمی‌توان خاموشش کرد.

 ریشه‌هایی ژرف‌تر از نفرت دشمن

دشمن، بارها چهره عوض کرده: روزی با سرباز، روزی با دلار، روزی با شبکه‌های اجتماعی. اما آن‌چه پابرجاست، ریشه‌ای است عمیق در جان این مردم. از کوه‌های کردستان تا کویرهای کرمان، از دامنه‌های البرز تا سواحل خلیج فارس، ایران فقط یک کشور نیست؛ ایران، یک صدا، یک ایمان، یک ایستادگی است. ما ملتی هستیم که هزار بار زخمی شدیم، هزار بار برخاستیم، و هزار بار دوباره ساختیم. و اگر لازم باشد، هزار بار دیگر هم تکرار خواهیم کرد. 

ما برای آن‌که ایران، ایران شود

خون دل‌ها خورده‌ایم، رنج دوران دیده‌ایم...